Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Opdracht 25; Verboden verlangen

 11 oktober 2014 - 14:58
Ze vinden je niet goed bij me passen. Was je maar niet zo stakerig en bleek. Ik ben veel te jong en jij te mager. Het zou geen pas geven, de verkeerde keuze zijn en bovenal een onomkeerbaar proces. De mensen in mijn omgeving vonden hem de ideale partner voor me. Zijn liefde zou me er vast weer bovenop helpen. In een moment van zwakte zwichtte ik. Het huwelijk was zo voltrokken en de kroon van zijn verlangen er zo opgezet. Zijn kinderwens werd de mijne. Mijn eigen behoeften werden naar de achtergrond geschoven. Ik maak mezelf wijs dat ik het wel kan. Ik ben een sterke vrouw, krachtig van geest. Waarom leef ik al jaren in stil verlangen naar het moment waarop jij mij komt halen? Het liefst zet ik zelf de eerste stap en vlucht ik naar je veilige haven. Alleen bij jou kan ik de ultieme rust vinden. Het mag niet, het kan niet. Pijnlijk ben ik daarvan bewust, ik mag mijn man en kinderen niet in de steek laten, ik heb voor hen gekozen, hou van hen. Ik mag mijn egoïstische gevoelens nooit de boventoon laten voeren. Er zijn zat mensen die ook met pijn leven. Ik ben verplicht tegenover mijn geliefde gezin bij hen te blijven, tot ze zonder mij kunnen. Pas dan kan ik mezelf laten gaan, me mee laten voeren door jou, zodat ik eindelijk bevrijd ben van al mijn pijnen. Tot dat moment zal ik blijven verlangen naar je, mijn verlosser, magere Hein.

Geen afbeelding
schrijvengeluk

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 oktober 2014 - 15:33
Ik kwam even in de war omdat je eerst schreef 'ze vonden je niet bij mij passen' en even later schreef je 'ze waren allemaal voor hem'. Verderop begreep ik dat het over twee personen gaat. Het onderwerp is krachtig, zij is trouw en durft daarom niet voor zichzelf te kiezen, voor haar voelt het als verboden verlangen.

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 oktober 2014 - 16:08
@schrijvengeluk de monoloog van mijn HP is gericht tegen haar onderwerp van verboden verlangen, te weten Magere Hein, ze spreekt hem aan met 'je' , de hij is haar man. Sorry voor de verwarring

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 oktober 2014 - 16:43
Dana, ik denk dat het 'geen pas geven' is en ik begrijp @schrijvengeluk met het verwarrende 'Ze waren allemaal voor hem'. Dat is met een kleine aanpassing zo te verhelpen. En of de hp nu zo'n krachtige vrouw is, weet ik zo net nog niet als zij zo'n overheersende drang tot 'pushing daisies' heeft. De 'verboden' drang tot doodgaan heb je sterk verwoord.

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 oktober 2014 - 16:56
@Mili, je hebt helemaal gelijk met je 'geen pas geven' ik heb het gelijk even verandert en zal me buigen over de verwarrende zin. Wat bedoel je met": overheersende drang tot 'pushing daisies' ? Dank je voor je compliment !

Geen afbeelding
Anne Borneman

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 oktober 2014 - 17:06
Mooi hoe je pas aan het einde onthult dat het om magere Hein gaat. Daarna las ik hem voor een tweede keer door en kwam hij nog harder binnen. Prachtig gedaan.

Geen afbeelding
Johanna B.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 oktober 2014 - 17:07
Heftig. Ik had 'm niet zien aankomen. Misschien dom van mij maar ik dacht aan een levende magere geliefde. Knap geschreven.

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 oktober 2014 - 17:23
Mooi hoe je pas aan het einde onthult dat het om magere Hein gaat.
Door aan het eind het te onthullen heb ik het iets minder zwaar proberen te maken zodat men met een iets luchtigere kijk het verhaaltje zou lezen Blij dat het blijkbaar toch net hard genoeg binnen kwam, dank je wel

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 oktober 2014 - 17:26
Heftig. Ik had 'm niet zien aankomen. Misschien dom van mij maar ik dacht aan een levende magere geliefde. Knap geschreven.
Helemaal niet dom. Mogelijk is het ook de intentie van HP geweest om hem te zien als levende magere geliefde, dat maakte de pijn iets draaglijker.

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 oktober 2014 - 17:27
Dana M, Heel apart verlangen :) kijk even naar deze zin:
Ik ben verplicht aan mijn geliefden om hier te blijven,
Ik heb er naar gekeken en hem iets veranderd. Komt het zo beter over?

Profile picture for user Leonardo Pisano
Leonardo Pisano

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 oktober 2014 - 17:51
Origineel, Dana! Staat die M voor magisch? Eén zin sprong er voor mij uit: "In een moment van zwakte zwichtte ik." Dat zwakte/zwichtte vind ik erg mooi qua ritme. Als je gelooft in het recht op zelfbeschikking, is verlangen naar de dood niet verboden. Er zijn wel tijden geweest dat zelfmoord verboden was in bepaalde cuturen, dat nou weer wel.

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 oktober 2014 - 18:15
Origineel, Dana! Staat die M voor magisch? Eén zin sprong er voor mij uit: "In een moment van zwakte zwichtte ik." Dat zwakte/zwichtte vind ik erg mooi qua ritme. Als je gelooft in het recht op zelfbeschikking, is verlangen naar de dood niet verboden. Er zijn wel tijden geweest dat zelfmoord verboden was in bepaalde cuturen, dat nou weer wel.
Zoals het niet verboden is veel te eten, kijkt men er toch afkeurend tegenaan wanneer je in de ogen van de maatschappij te dik bent. Zo is het wellicht in de ogen van de maatschappelijke omgeving van mijn HP not done voor een moeder van jonge kinderen zelfmoord te plegen. En die M staat niet voor magisch, maar is een afkorting van Mmmm, wat staat voor smakelijk, lekker, maar ik ben niet zo pocherig dus zwakte ik het maar wat af tot M (eigenlijk is het gewoon de eerste letter van mijn achternaam) Dank je voor je complimenterende reactie

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 11 oktober 2014 - 18:17
Een bijzonder verhaal. Echt een stukje van jou, hoewel die stukjes meestal minder droevig zijn. Pijnlijk ben ik (me) daarvan bewust.

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 oktober 2014 - 18:17
Bijna bizar verlangen, maar niet onmogelijk. Apart verhaal. Knap gedaan
Het pijnvolle leven kan je doen smachten naar de dood, kan het me heel goed voorstellen, bedankt voor je reactie

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 oktober 2014 - 18:21
Een bijzonder verhaal. Echt een stukje van jou, hoewel die stukjes meestal minder droevig zijn. Pijnlijk ben ik (me) daarvan bewust.
Ik was al bang dat je teleurgesteld zou zijn omdat je me niet herkende in mijn schrijven, phfuij, een hele opluchting dat je het toch als een echt stukje van mij betiteld Tja. Soms kan ik ook heel serieus zijn... eigenlijk best vaak als ik eerlijk ben.

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 oktober 2014 - 9:24
En of de hp nu zo'n krachtige vrouw is, weet ik zo net nog niet als zij zo'n overheersende drang tot 'pushing daisies' heeft. De 'verboden' drang tot doodgaan heb je sterk verwoord.
@Mili wat bedoel je met pushing daisies?

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 oktober 2014 - 13:13
Dana, dan lig je onder de groene zoden en ga je madeliefjes naar boven drukken :-(
Dan is het juist wel een sterke vrouw? Ze is sterker dan haar verlangen

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 oktober 2014 - 18:10
In jouw verhaal al weer een vrouw die er in deze schrijfronde heel bekaaid vanaf komt. Triest verhaal over een weggegooid leven. Het geluk lacht niet iedereen toe. Goeie en verrassende invulling van de opdracht.

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 oktober 2014 - 20:03
Goed! Mooie opbouw en verrassend eind. :thumbsup: Ik dacht eerst ook dat het ging om een magere levende liefde. [Ik ben veel te jong en jij te mager.] Mooie zin die pas aan het einde de werkelijke betekenis krijgt!

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 oktober 2014 - 20:57
Dank je @Dos, het leven heeft HP niet weggegooid, ze heeft zich opgeofferd, weggecijferd... eigenlijk wel mooi, sterk

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 oktober 2014 - 20:59
Goed! Mooie opbouw en verrassend eind. :thumbsup: Ik dacht eerst ook dat het ging om een magere levende liefde. [Ik ben veel te jong en jij te mager.] Mooie zin die pas aan het einde de werkelijke betekenis krijgt!
Soms hou ik er wel van om aan het eind de werkelijk betekenis door te laten dringen, dank je voor je compliment

Geen afbeelding
Schrijfcoach Henny Fortuin

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 oktober 2014 - 22:41
Helaas ben ik minder enthousiast dan de andere lezers tot nu toe. Dat ik op het verkeerde been gezet wordt, bevalt me. Bij zo'n kort stukje vind ik het niet erg het nog eens te moeten lezen, nu met de kennis van de laatste zin. Leuk. Ook het verlangen naar Magere Hein vind ik bijzonder origineel en leuk. Wat dat betreft prima. Maar ik heb moeite met de vrouw. Ze zegt sterk te zijn, krachtig van geest. Tegelijk gedraagt ze zich als slachtoffer: Haar behoeften werden naar de achtergrond geschoven. Een formulering die er op lijkt te wijzen dat het haar overkomt, in plaats van sterk te zijn. Daarnaast zou ze het liefst vluchten naar een veilige haven, wat op mij nou ook niet bepaald sterk en krachtig overkomt. Ook haar liefde voor haar gezin vind ik twijfelachtig, ik vind weinig liefde terug in de zin: Ik voel de verplichting tegenover mijn geliefde gezin bij hen te blijven, tot ze zonder mij kunnen. Ik denk dat het makkelijk op te lossen is, met een iets andere formulering. Maar op het gebied van liefde en kracht wringt voor mij de tekst.

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 oktober 2014 - 22:47
Helaas ben ik minder enthousiast dan de andere lezers tot nu toe. Dat ik op het verkeerde been gezet wordt, bevalt me. Bij zo'n kort stukje vind ik het niet erg het nog eens te moeten lezen, nu met de kennis van de laatste zin. Leuk. Ook het verlangen naar Magere Hein vind ik bijzonder origineel en leuk. Wat dat betreft prima. Maar ik heb moeite met de vrouw. Ze zegt sterk te zijn, krachtig van geest. Tegelijk gedraagt ze zich als slachtoffer: Haar behoeften werden naar de achtergrond geschoven. Een formulering die er op lijkt te wijzen dat het haar overkomt, in plaats van sterk te zijn. Daarnaast zou ze het liefst vluchten naar een veilige haven, wat op mij nou ook niet bepaald sterk en krachtig overkomt. Ook haar liefde voor haar gezin vind ik twijfelachtig, ik vind weinig liefde terug in de zin: Ik voel de verplichting tegenover mijn geliefde gezin bij hen te blijven, tot ze zonder mij kunnen. Ik denk dat het makkelijk op te lossen is, met een iets andere formulering. Maar op het gebied van liefde en kracht wringt voor mij de tekst.
Ik snap wat je bedoelt, had het eigenlijk over een iets andere boeg moeten gooien. De zwakte sterker naar voren moeten laten komen. Of de pijn wat duidelijker moeten omschrijven. Ga het nog eens kritisch zelf doorlezen

Geen afbeelding
Schrijfcoach Henny Fortuin

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 oktober 2014 - 22:53
Ik weet het niet, Dana. De vrouw noemt zich zelf sterk en krachtig van geest. Maar ik zie dat niet terug in het verhaal: niet in haar handelen, niet in haar woordkeus, niet in haar verlangens

Geen afbeelding
Dana M

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 oktober 2014 - 22:57
Ik weet het niet, Dana. De vrouw noemt zich zelf sterk en krachtig van geest. Maar ik zie dat niet terug in het verhaal: niet in haar handelen, niet in haar woordkeus, niet in haar verlangens
De vrouw leeft met pijn en toch zet ze door.

Profile picture for user bartsnel
bartsnel

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 oktober 2014 - 23:00
Toen je het had over 'ultieme rust' begon ik wel nattigheid te voelen, maar dat deed niets af aan het verhaal. Mooi. Triest, maar mooi.