Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #25 - Verboden Verlangen

Driftig kauw ik op mijn kauwgom. Het ergste is misschien nog wel dat het enige wat ik hoef te doen is op te staan, naar de koelkast te lopen en het te verorberen. Ik ga op mijn handen zitten en wiebel met mijn benen. Ik had altijd gedacht dat het goed zat tussen ons. Blijkbaar niet. Terwijl ik naar mijn werk was, is die lafaard ertussenuit geknepen. Vorige week had mijn diëtiste gezegd dat ik een emotionele eter ben. Ik moest vooral oppassen wanneer ik me verdrietig, boos of alleen voelde. Ik was degene die controle had over mijn vreetbuien. Chocolade. De beste soort smelt op je tong. Is romig en vult je hele mond. Je kunt er lang op zuigen en er lijkt geen einde te komen aan die reep. Het kleurt je tanden bruin en maakt je humeur gelijk tien keer beter. Daarna laat het je met een verzadigd gevoel achter. Een uur later ruk ik de koelkastdeur open. Ik tast als vanzelf naar het bovenste plankje. Alleen een briefje: ‘Met de groetjes van Gert.’

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Toch wel een goedzak, die Gert, dat hij je tot het laatste moment helpt om van je verslaving af te komen. Leuk verhaal, Anne, maar ook wel triest. De vrouwen hebben het deze schrijfronde moeilijk. En ik maar denken dat ik hier met goed en gelukkig vlees in de kuip zit te corresponderen. :)

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een rotzak die Gert! Laat je in de steek en neemt ook nog je chocolade mee! Leuk stukje Anne, met plezier gelezen!

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat mooi en wat een geweldig einde. Een puntje van kritiek Het is nog geen uur later wanneer ik de koelkastdeur opentrek. Hier krijg ik de indruk dat je worstelt met de beperking van een monoloog, klopt dat?

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor jullie reacties janpmeijers,_ schrijvengeluk, Dos Wijnhof, bartsnel, Tja, RichardOtten en maddburg.
Hier krijg ik de indruk dat je worstelt met de beperking van een monoloog, klopt dat?
Je hebt gelijk. Vanaf daar raakte ik het een beetje kwijt. Maar ik heb mezelf verbeterd. PS: Raad eens wat ik nu eet... ;)

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Die Gert, hij laat haar in de steek en hij jat haar chocolade. Ik hoop voor de arme man dat HP niet bijna ongesteld moet worden. Ik zou niet willen bedenken wat voor situaties dat kan veroorzaken. Anderzijds, als ze de chocolade laat staan. En er vervolgens uitziet als een gratenpakhuis, zoals Gert schijnbaar zijn vrouwen graag ziet, dan kan hij flinke spijt krijgen. Een erg vrouwelijk verboden verlangen monoloog :) Graag gelezen weer.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Die Gert, hij laat haar in de steek en hij jat haar chocolade. Ik hoop voor de arme man dat HP niet bijna ongesteld moet worden. Ik zou niet willen bedenken wat voor situaties dat kan veroorzaken.
De gevolgen zouden niet te overzien zijn. :D Dan zou ze dubbel wraak moeten nemen. Iemands chocola stelen is al onvergeefbaar. Laat staan vlak voordat ze ongesteld moet worden. Dat is simpelweg onmenselijk. ;)

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
[ De beste soort smelt op je tong. Is romig en vult je hele mond.] Ik krijg trek! Een heerlijk verhaal, vlot geschreven. Prima onderwerp. :thumbsup: Enne, die Gert. Die is ze beter kwijt dan rijk! ;)

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heerlijk stukje! Overigens, beloof me 1 ding: bewaar je chocolade nooit in de koelkast, tenzij het zomer is en boven de 28 graden. Zóóóóó zonde om dat heerlijke, romige, mondvullende.... (of hoe omschreef je het ook alweer zo mooi?) goedje zo ijskoud in je mond te duwen. Echt, voor het optimale genot moet dat op kamertemperatuur zijn en chocola kan nauwelijks bederven, hooguit smelten! Je bent pas 15 dus wellicht wist je dit gewoon nog niet, maar neem het dan maar van mij aan! Jammer van de verdwenen lover, maar die heeft zich dan ook een flinke asshole getoond, door hetgeen jou het allerliefst was ook nog gewoon mee te nemen. Shame on him!! Genoten!

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Anne. Het gemis van de chocola komt bij mij harder binnen dan het gemis van de partner. Leuk verhaal, misschien niet echt een monoloog.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Een geinig neurotisch beeld Anne, op je handen gaan zitten en dan wiebelen. Chocola is zo goed voor je; vergeet de diëtiste.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Smachtend zitten te lezen, wat een dramatische ontdekking toen je eindelijk het deels door je zelf opgelegde verbod doorbrak en je aan je verlangen toe dacht te kunnen geven de chocola verdwenen was. Sterkte

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Anne Na al die superlatieven over jouw mooie stukje, heb ik toch - met het gevaar de toorn van het forum over mij heen te krijgen - mijn kritische pet opgezet. Je kunt zonder informatieverlies tekst schrappen. Bijvoorbeeld: Alles om mezelf maar tegen te houden. Dat is al duidelijk door de tweede zin en de zin ervoor. Zo is er meer vergelijkbare "herhaling". Misschien een goede oefening om die zelf op te sporen?

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Anne Borneman, Een leuk stukje. Ik las er ook nog een soort dubbele bodem in, gelet op het effect dat het eten van chocolade bij vrouwen te weeg schijnt te kunnen brengen. Als ik de reacties van de diverse dames lees, denk ik dat ze allemaal chocolade op het nachtkastje hebben liggen :)

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als verslaafde (in dit geval van suiker/zoet) is dat ongeveer het dieptepunt van de dag. Zeker weten dat er chocola in de koelkast ligt. De strijd in jezelf om het te laten liggen en aan de andere kant een schreeuwende gillende stem, volledig in slachtofferrol het pure noodzaak vinden om NU die koelkast op te rukken en toe te geven aan het bruine genot. En dan... is het verdwenen. Dramatisch gewoon! Heerlijk geschreven hoor. :)

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje, Ostinato, PetraO, Mili, Dana M, Woodpecker, W Rynlandt en Manonos, bedankt voor jullie reacties en lieve woorden!
Overigens, beloof me 1 ding: bewaar je chocolade nooit in de koelkast, tenzij het zomer is en boven de 28 graden. Zóóóóó zonde om dat heerlijke, romige, mondvullende.... (of hoe omschreef je het ook alweer zo mooi?) goedje zo ijskoud in je mond te duwen. Echt, voor het optimale genot moet dat op kamertemperatuur zijn en chocola kan nauwelijks bederven, hooguit smelten! Je bent pas 15 dus wellicht wist je dit gewoon nog niet, maar neem het dan maar van mij aan!
Tja ouders... ;) Maak je maar geen zorgen. Ik heb mijn geheime voorraad in mijn bureaula liggen :ninja:. Alhoewel... Die is ook alweer opgeraakt en nu het vakantie is fiets ik niet meer langs de supermarkt :crybaby:. Bedankt voor je reactie.
Je kunt zonder informatieverlies tekst schrappen. Bijvoorbeeld: Alles om mezelf maar tegen te houden. Dat is al duidelijk door de tweede zin en de zin ervoor. Zo is er meer vergelijkbare "herhaling". Misschien een goede oefening om die zelf op te sporen?
Ben ermee aan de slag gegaan! Bedankt voor je reactie :).

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
PS: Ik worstel met het begrip 'monoloog'. Nu moet ik voor Nederlands een boek lezen voor de literatuurlijst en ik lees nu Red ons, Maria Montanelli van Herman Koch. Is dat boek niet één groot monoloog?