Barensweeën Tot mijn verdriet ben ik mijn leven lang kinderloos gebleven. In mijn vruchtbare jaren heb ik al het mogelijke gedaan om zwanger te worden, maar niets heeft mogen baten. Tientallen potente kerels hebben hun lusten op mij mogen botvieren in de hoop dat er één prijsschieter bij zat. Nada. Tegen het einde van mijn vruchtbaarheidsperiode ben ik op de religieuze toer gegaan: ik werd zwaar godsdienstig. Bezocht dagelijks de kapel van Maria van Altijddurende Bijstand en verstookte daar duizenden kaarsen. Mijn landgoed, al mijn huizen en aandelen had ik per notariële akte vererfd aan de R.K. Kerk, in de vurige hoop dat de voorspraak van Maria mij gunstig gezind zou zijn, maar mijn smeekbedes werden niet verhoord, ze stond me niet bij... Mijn Vader in de Hemel had mij blijkbaar verboden te baren. Na mijn tweeënveertigste sloeg mijn Godsvrees om in haat en al mijn geloof in hem ging smartelijk verloren. Hij kon wat mij betreft de pot op. Ik ben nu eenentachtig en ik heb de hoop nooit opgegeven. Mijn moeder werd vijfennegentig en ik word ouder. Ik kan dus nog een kind opvoeden... Dr. Phillis in Houston heb ik bereid gevonden een experiment met mij te doen. Geld speelt geen rol. Mijn onvruchtbare baarorganen worden verwijderd en bij de eerste gelegenheid die zich voordoet, wordt mij een baarmoeder en eierstokken geïmplanteerd van een pas overleden, jonge moeder. Voor de helft van mijn aandelen levert Dr. Phillis ook zijn zaadcellen. En stiekem bid ik: God zij met mij.