Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Opdracht 24, opvuldialoog: Betrapt

1 oktober 2014 - 21:59
PANG! Het pikkedonker benauwt. Hoor ik naderende stappen? Ik slik, ik ril, het zweet breekt me uit. De jammerlijke poging om mijn adem in te houden mislukt. Een rochelend geluid is het gevolg. Met piepende scharnieren gaat langzaam de deur open. Het felle licht verblindt me. ‘Hé, wat leuk dat ik jou hier tref.’ Mijn hersens gaan tekeer als een gek. Hoe moet ik mijn aanwezigheid hier verklaren? Ik kies voor luchtig, net doen of het de normaalste zaak van de wereld is, net of ik me dagelijks op deze wijze terugtrek. Net of dit niet tot schuilplaats dient. ‘Inderdaad. Bijzonder.’ ‘Tijd niet gesproken. Hoe is het ermee?’ De vlammen slaan me uit. Mijn kop knalt zowat uit elkaar. Ik knipper met mijn ogen. Heeft hij het niet in de gaten of geniet hij stil van mijn angst? ‘Ik moet helaas weg.’ ‘Wat jammer! Ik had graag nog even bijgekletst.’ Hoe kan het dat hij zo koeltjes blijft? Is zijn woede al gekoeld door het schot? Want dat hij het is geweest die geschoten heeft is mij inmiddels wel duidelijk. Niet verder nadenken over hoe zij eraan toe is, op dezelfde manier terug reageren hou ik mezelf voor. ‘Lijkt me leuk! Ik bel je wel.’ Gehaast kom ik uit de kast. Schichtig werp ik een blik op het roerloze lichaam op de zwart satijnen lakens. Daar ligt ze, de vrouw met wie ik dacht te kunnen scoren, tot we voetstappen op de trap hoorden en ik mijn toevlucht moest zoeken tussen andere lakens, in de linnenkast. Ik wurm me langs hem heen de slaapkamer uit. Wegwezen hier! Voor zijn wraak verder gaat dan zijn overspelige echtgenoot en ook mij treft.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2014 - 22:13
Ik vind de dialoog hier nogal raar passen. Het einde was verrassend en dat kan ik wel smaken. Ik zie ook niet direct wie er juist begint te praten van de personages, maar dat ligt waarschijnlijk aan het late uur.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2014 - 22:31
Ik vind dit geloof dat ik een leuk verhaal. Heb ik het goed begrepen? Is HP een vrouw die zich uit de voeten moet maken omdat er een maniak rondloopt die het wellicht ook op HP heeft voorzien? En vervolgens wordt er een relatief nuchter gesprek gevoerd over de aanwezigheid van HP? Grappig maar vooral spannend! Of is het juist volledig andersom en heeft HP een levenloos lichaam achtergelaten in zwarte satijnen lakens en gaat HP er snel vandoor. Ergens doet het me denken aan Herman Finkers -Buurman, ik hier?- Ik ben benieuwd naar een volgend verhaal.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2014 - 22:33
Ik vind de dialoog hier nogal raar passen. Het einde was verrassend en dat kan ik wel smaken. Ik zie ook niet direct wie er juist begint te praten van de personages, maar dat ligt waarschijnlijk aan het late uur.
Dat ligt waarschijnlijk geheel en al aan mij hoor, moet nog wat wennen hier, ik zal er de volgende keer wat meer rekening mee proberen te houden.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2014 - 22:40
Ik vind dit geloof dat ik een leuk verhaal. Heb ik het goed begrepen? Is HP een vrouw die zich uit de voeten moet maken omdat er een maniak rondloopt die het wellicht ook op HP heeft voorzien? En vervolgens wordt er een relatief nuchter gesprek gevoerd over de aanwezigheid van HP? Grappig maar vooral spannend! Of is het juist volledig andersom en heeft HP een levenloos lichaam achtergelaten in zwarte satijnen lakens en gaat HP er snel vandoor. Ergens doet het me denken aan Herman Finkers -Buurman, ik hier?- Ik ben benieuwd naar een volgend verhaal.
Je kan meerdere dingen tussen de regels doorlezen. Ik ben met opzet een beetje vaag gebleven. Maar HP kan ook een man zijn die met de vrouw van de maniak heeft gerotzooid. Zich in de kast verscholen heeft. Met kloppend hart hoort hij een pistoolschot, wanneer hij uit de kast komt ziet hij het levenloze lichaam van de overspelige vrouw op bed liggen... en denkt: wegwezen (grinnik, logische gedachte nietwaar?)

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2014 - 0:16
Ik vond 'm wel lekker absurd. HP pleegt moord en verschuilt zich in kast, bang om ontdekt te worden. En dan die luchtige conversatie. Bijna Monty Python! Misschien moet ik nu naar bed.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2014 - 7:24
Dana, ik ben met Lilithx eens dat het een rare conversatie is in deze bizarre situatie. Lijkt er bijgesleept en is ongeloofwaardig.
Ik ben ook één en al ongeloofwaardig, grinnik, eh wegwezen hier?

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2014 - 7:27
Ik vond 'm wel lekker absurd. HP pleegt moord en verschuilt zich in kast, bang om ontdekt te worden. En dan die luchtige conversatie. Bijna Monty Python! Misschien moet ik nu naar bed.
Ik had waarschijnlijk gisteravond een beetje een absurde bui, het overkomt me zelden

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2014 - 7:43
Ik ben ook één en al ongeloofwaardig, grinnik, eh wegwezen hier?
Dit verhaaltje is zó Dana M. Het is goed te merken dat je toneelstukken hebt geschreven. Vooral niet wegwezen hier :)

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2014 - 8:11
Dit verhaaltje is zó Dana M. Het is goed te merken dat je toneelstukken hebt geschreven. Vooral niet wegwezen hier :)
al was dat dan wel in een vorig leven Conny, die toneelstukjesgrapjes. Toen was ik nog in staat om met de pen te schrijven.... zucht, de goede oude tijd.

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2014 - 9:04
Dana, ik ben met Lilithx eens dat het een rare conversatie is in deze bizarre situatie. Lijkt er bijgesleept en is ongeloofwaardig.
Ik ben ook één en al ongeloofwaardig, grinnik, eh wegwezen hier?
O jee! We zijn hier om te leren, dacht ik. Niet persoonlijk bedoeld. Mijn streven is om je te helpen je volgende verhaal beter te krijgen.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2014 - 9:16
Dana, ik ben met Lilithx eens dat het een rare conversatie is in deze bizarre situatie. Lijkt er bijgesleept en is ongeloofwaardig.
Ik ben ook één en al ongeloofwaardig, grinnik, eh wegwezen hier?
O jee! We zijn hier om te leren, dacht ik. Niet persoonlijk bedoeld. Mijn streven is om je te helpen je volgende verhaal beter te krijgen.
Een nobel streven, ik leer graag (klinkt dat ook ongeloofwaardig? ) En ik heb het allerminst persoonlijk opgevat hoor :)

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2014 - 9:22
Je hebt wel een punt dat ik te snel was in mijn commentaar en weinig genuanceerd. Maar, je komt een slaapkamer binnen, er ligt een lichaam op bed (lijk?) en je gaat doodgemoedereerd een conversatie aan met iemand in de kast (nota bene) alsof je hem op de Zelhemse markt tegenkomt? Absurdistische satire, ok, maar dat past m.i. niet in de context van deze opdracht.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2014 - 9:25
Je hebt wel een punt dat ik te snel was in mijn commentaar en weinig genuanceerd. Maar, je komt een slaapkamer binnen, er ligt een lichaam op bed (lijk?) en je gaat doodgemoedereerd een conversatie aan met iemand in de kast (nota bene) alsof je hem op de Zelhemse markt tegenkomt? Absurdistische satire, ok, maar dat past m.i. niet in de context van deze opdracht.
In dat geval, zal ik zelf mijn eigen tekst ook nog eens doorlopen, want ik heb duidelijk niet over kunnen brengen wat ik bedoelde. Lastig hoor, die regeltjes, maar zal een poging wagen om eea aan te passen

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2014 - 9:26
Hey Dana, De situatie die je beschrijft is in combinatie met de dialoog inderdaad heel ongewoon, maar dat stoort me eigenlijk niet... in tegendeel, ik vond het vreemde en absurde van de situatie juist intrigerend en ook wel grappig... om de situatie echter ten volle te begrijpen zou ik wel verder willen lezen, uitleg of verklaring zou dan later wel moeten volgen. In die zin kan een onlogische of absurde reactie van een HP toch goed beschreven en noodzakelijk zijn. Wat ik wil zeggen is, dat het absurde en schizofrene ook best functioneel kan zijn in een verhaal. Ik weet niet of je hier wat mee kunt, maar ik zie geen reden om te twijfelen aan je tekst.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2014 - 9:59
Hey Dana, De situatie die je beschrijft is in combinatie met de dialoog inderdaad heel ongewoon, maar dat stoort me eigenlijk niet... in tegendeel, ik vond het vreemde en absurde van de situatie juist intrigerend en ook wel grappig... om de situatie echter ten volle te begrijpen zou ik wel verder willen lezen, uitleg of verklaring zou dan later wel moeten volgen. In die zin kan een onlogische of absurde reactie van een HP toch goed beschreven en noodzakelijk zijn. Wat ik wil zeggen is, dat het absurde en schizofrene ook best functioneel kan zijn in een verhaal. Ik weet niet of je hier wat mee kunt, maar ik zie geen reden om te twijfelen aan je tekst.
Je hebt volledig gelijk, ik ben wat te abrupt gestopt, ik heb wat kleine toevoegingen gedaan, hoop dat het zo beter te begrijpen is

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2014 - 10:57
Prima invulling. In mijn lezing is de schieter afleidbaar met het dialoog. Misschien is de moordenaar behept met verwarring na het schieten van zijn vrouw (ik dacht dat hij de minnaar had beschoten) en stelt het dialoog hem op zijn gemak, tijdelijk, waardoor de hp kan vluchten, tijdelijk. Het lastige is dat nergens duidelijk is of we te maken hebben met een vrouw of een man, wat de situatie helderder zou maken. Hier zouden dan toch labels als 'zei hij' en 'zei zij' verduidelijkend kunnen zijn.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2014 - 11:44
Ook ik had een sterk "Buurman -ik hier"gevoel bij deze tekst en moest er dus om lachen. Doodsbang uit een kast kruipen, een lijk zien en dan vrolijk roepen: "Ja leuk, ik bel je!" ... ik vond het hilarisch absurd. Twijfel pas na alle reacties gelezen te hebben of je het ook zo bedoelde.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2014 - 14:09
In mijn lezing is de schieter afleidbaar met het dialoog. .
Ik begrijp niet wat je hiermee bedoelt Odile. Wel lastig hoor, om het labelen (ik had hier trouwens nog nooit van gehoord, dacht, wat bedoelen ze dáár nou weer mee) van dialogen achterwege te laten. Ik vind het wel een uitdagende opgave, dat wel. Maar het gebruik van hij of zij zei had me niet geholpen hoor. Het zijn namelijk twee hij's, ik zou zei ik en zei hij gebruiken dus. Ik ga nog eens een poging wagen om nog duidelijker voor de lezer te krijgen wat hier nou aan de hand is.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2014 - 14:12
Ook ik had een sterk "Buurman -ik hier"gevoel bij deze tekst en moest er dus om lachen. Doodsbang uit een kast kruipen, een lijk zien en dan vrolijk roepen: "Ja leuk, ik bel je!" ... ik vond het hilarisch absurd. Twijfel pas na alle reacties gelezen te hebben of je het ook zo bedoelde.
Ha, eindelijk iemand die me begrijpt, grinnik, dat het lezen van reacties meer verwarring schept dan mijn verhaaltje op zich vind ik een hele aangename constatering.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2014 - 14:13
De aanpassingen zijn in elk geval heel goed. Ik blijf het een leuk verhaal vinden.
Gelukkig blijft het nog leuk, ook na de aanpassingen :) Dank je wel

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2014 - 16:53
Hoi Dana, kijk... het is gelukt. ;-) eens zien of ik ook iets (zinnigs) toe kan voegen: * Ik ben het eens met Pisano, dat het ongeloofwaardig is dat iemand in een kast gaat zitten en dat die dialoog ontstaat en blabla... maar... zeker als dat expres gedaan is - en dat is het volgens mij ook - heb ik er geen probleem mee. (Euh, dat is een contradictie vermoed ik.) * Wat de schrijfstijl (enzovoorts) betreft drie puntjes: 1. ik zou in de eerste zin 'daar' weghalen. Dat woord is overbodig. 2. (Even heel veel zout op de slakken:) Het woord parelen bij het zweten, vind ik hier niet op z'n plaats, omdat ze in een 'pikdonkere' kast zit en dan kan het zweet niet parelen (snap je,want er is geen licht, waardoor het zweet kan weerspiegelen/glanzen - dat zegt mijn gevoel tenminste). 2. Bij 'Een rochelend proesten', kan ik me niet veel voorstellen. Maar dat kan aan mij liggen... Tja, en verder zou je kritisch kunnen zijn over hoe het de hp duidelijk kan zijn dat 'hij' het is die geschoten heeft. Heeft hij de revolver in zijn hand? Of weet ze dat 'hij' de vermoorde persoon dood wilde hebben? Ik denk dat dit stuk 'gewoon even leuk proberen' was. En dat ik er misschien niet verder op in hoef te gaan, maar ik wilde het toch noemen voor eventueel een volgende poging. Omdat het gevaar is dat je als schrijver het jezelf te gemakkelijk wilt maken (in het algemeen, hè, niet alleen jij - of ik). Om er snel vanaf te zijn. Maar een lezer wil niet 'bedot' worden. Joh, kijk, dat vind ik dan weer zo lullig aan commentaar geven: alsof ik het allemaal weet en goed doe! Groetjes, 'Zonnestraaltje' - alias Joyce P.S. Het ziet er hier gezellig uit, leuke mensen nu. (Euh, altijd al, toch?)

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2014 - 18:53
Hoi Dana, kijk... het is gelukt. ;-) eens zien of ik ook iets (zinnigs) toe kan voegen: * Ik ben het eens met Pisano, dat het ongeloofwaardig is dat iemand in een kast gaat zitten en dat die dialoog ontstaat en blabla... maar... zeker als dat expres gedaan is - en dat is het volgens mij ook - heb ik er geen probleem mee. (Euh, dat is een contradictie vermoed ik.) * Wat de schrijfstijl (enzovoorts) betreft drie puntjes: 1. ik zou in de eerste zin 'daar' weghalen. Dat woord is overbodig. 2. (Even heel veel zout op de slakken:) Het woord parelen bij het zweten, vind ik hier niet op z'n plaats, omdat ze in een 'pikdonkere' kast zit en dan kan het zweet niet parelen (snap je,want er is geen licht, waardoor het zweet kan weerspiegelen/glanzen - dat zegt mijn gevoel tenminste). 2. Bij 'Een rochelend proesten', kan ik me niet veel voorstellen. Maar dat kan aan mij liggen... Tja, en verder zou je kritisch kunnen zijn over hoe het de hp duidelijk kan zijn dat 'hij' het is die geschoten heeft. Heeft hij de revolver in zijn hand? Of weet ze dat 'hij' de vermoorde persoon dood wilde hebben? Ik denk dat dit stuk 'gewoon even leuk proberen' was. En dat ik er misschien niet verder op in hoef te gaan, maar ik wilde het toch noemen voor eventueel een volgende poging. Omdat het gevaar is dat je als schrijver het jezelf te gemakkelijk wilt maken (in het algemeen, hè, niet alleen jij - of ik). Om er snel vanaf te zijn. Maar een lezer wil niet 'bedot' worden. Joh, kijk, dat vind ik dan weer zo lullig aan commentaar geven: alsof ik het allemaal weet en goed doe! Groetjes, 'Zonnestraaltje' - alias Joyce P.S. Het ziet er hier gezellig uit, leuke mensen nu. (Euh, altijd al, toch?)
Ha het is me gelukt, mijn tacklepoging heeft succes gehad :) Blij met je commentaartjes, 1. helemaal waar. 2. wouw, heb daar niet bij stil gestaan, verander het meteen even. de tweede 2. uche, proest, oooeeh, grchhh of zoiets en voor de rest heb je het goed gezien, was slechts een probeerseltje en ik ben een zeer luie letterneerzetter, schrijf snel, te snel, te gehaast, moet me er niet zo makkelijk van afmaken. eh, en de HP is een man, dat dat niet duidelijk was, oef, het zweet parelt op mijn voorhoofd, heb enkele woordjes toegevoegd, hoop dat het nu duidelijk genoeg is

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
2 oktober 2014 - 19:11
Met genoegen gelezen. Lekker idioot. Rochelend proesten lijkt me vreemd. Misschien een rochelend geluid? Piepend opent de deur vind ik een beetje vreemd. De deur gaat piepend open? Ik had het gevoel dat de man vaker in de kast zat. Omdat de echtgenoot het kennelijk heel gewoon vond. Even gezellig babbelen na een moord moet kunnen.

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2014 - 19:25
In mijn lezing is de schieter afleidbaar met het dialoog. .
Ik begrijp niet wat je hiermee bedoelt Odile. Wel lastig hoor, om het labelen (ik had hier trouwens nog nooit van gehoord, dacht, wat bedoelen ze dáár nou weer mee) van dialogen achterwege te laten. Ik vind het wel een uitdagende opgave, dat wel. Maar het gebruik van hij of zij zei had me niet geholpen hoor. Het zijn namelijk twee hij's, ik zou zei ik en zei hij gebruiken dus. Ik ga nog eens een poging wagen om nog duidelijker voor de lezer te krijgen wat hier nou aan de hand is.
Ik bedoelde: zoals ik het lees, is de moordenaar af te leiden door met hem te spreken, in zijn kennelijke, mogelijk tijdelijke, verwarring. Maar als parodie op eenzelfde scène vind ik het humoristisch.