De wind slaat onder het witte laken dat langs de gevel van het flatgebouw naar beneden valt. Even wordt het daardoor opgetild om dan zijn onontkoombare reis te hervatten. Het laken plooit zich als een gestorven zwaan als het neerkomt op de grauwe grijsvuile trottoirtegels. De poëtische aanblik wordt onmiddellijk opgeheven als er een fles ketchup volgt die door de klap openbarst en het laken verandert in een schilderij van Pollock. Dan blijft het stil. Na vijf minuten komt een meisje aanlopen. Ze hurkt bij het laken, trekt het aan een punt omhoog en wikkelt het om zich heen. Ook haar gezicht bedekt ze met het laken. Zo blijft ze voor het flatgebouw staan. De deur van de flat gaat open, vijf figuren gehuld in zwarte chador komen naar buiten en gaan in een kring om het gestalte in het besmeurde laken staan. Ze heffen een klaagzang aan, stoten Arabische keelklanken uit, hoog jankend en indringend. Langzaam maken zich uit de klanken herkenbare woorden los tot een repeterend Virginity Virginity Virginity ontstaat. De zwarte wezens klagen aan, dringen zich op, omringen het gestalte in het besmeurde laken steeds agressiever. Het laken valt, de zwarte wezens wijken terug, het meisje houdt een bordje vast met de tekst “ It’s mine.” Na een paar seconden springen onder de chadors een paar jonge meiden tevoorschijn. Ze omringen de cameraman en willen het resultaat zien. Hoeveel studiepunten zou deze performance opleveren? Polder