# 23 - Het witte laken

@schrijvenmaar Ook bij een alwetende verteller is het verstandig een scène vanuit één personage te belichten, anders krijg je en rommelig beeld en kunnen lezers zich moeilijk identificeren met de personages.-

Maar dat is hier toch helemaal niet het geval? De vrouw staat zonder twijfel centraal, voor mij ook in de laatste zin. Ik zie althans voor me hoe zij op het moment dat het hoofd afgehakt wordt nog net het laken voor zich geopend ziet. En daarbij past het voor mij bij haar omschreven situatie dat het weinig meer lijkt te betekenen of ze nu de lakens uitklopt, eten klaarmaakt of onthoofd wordt -het wordt op gelijke wijze verteld. Juist daarom vond ik het een sterk einde. -[/quote]

trouwens ...

@schrijvenmaar; Taalkundig is het niet logisch dat de vrouw bij haar zoon inwoont als er staat: [In de jaren dat zij bij hem inwoonde, had haar logge lichaam slechts een zoon weten te baren]..

Ik bedoelde dat het inhoudelijk uiteraard duidelijk is dat ze haar zoon geen zoon gebaard heeft (maar ook dat gebeurt en we weten hier nog niet waar dit verhaal precies heengaat), maar grammaticaal verwacht ik dat 'hem' terugverwijst naar de man waarover ik net gelezen heb, of desnoods een man die direct daarop genoemd wordt. De echtgenoot laat hier echter nog zinnen op zich wachten en dat geeft in mijn hoofd dus die ruimte voor verwarring die de kracht voor mij uit de tweede alinea haalt. Zo weer wat duidelijker wat ik bedoel?

Ik vind dit een heel naar verhaal, en dat is dan als compliment bedoeld ;) Ik weet dat het een schrijfoefening is en taalkundige feedback daarom op zijn plaats is, maar in dit verhaal kan het me eigenlijk niet zoveel schelen of het taalkundig 'klopt' op het detailniveau waarover hier gesproken wordt). Het raakt me hoe dan ook.

@schrijvenmaar; je bent weergaloos pittig. Respect. Moet nog even sputteren; de echtgenoot laat twee zinnen incluis de eerste op zich wachten en niet zinnen. Maar twee is al meervoud. Het stukje tekst is genoeg gefileerd; dank je, zie en lees je binnenkort weer :nod: @Leonardo; je inzichten zijn mij zeer waardevol; je hebt alle allures van een schrijfcoach. Dank je hartelijk. @Petra; je hebt mij een nieuw woord geleerd; lamellen. Ik voel de betekenis en ken het niet. Fijn dat je het mooi vond.

@Gaya; top dat ik je als lezer op de een of andere manier heb weten te raken. Daar gaat het mij om.

Ik vind dit een heel naar verhaal, en dat is dan als compliment bedoeld ;) Ik weet dat het een schrijfoefening is en taalkundige feedback daarom op zijn plaats is, maar in dit verhaal kan het me eigenlijk niet zoveel schelen of het taalkundig 'klopt' op het detailniveau waarover hier gesproken wordt). Het raakt me hoe dan ook.

Dat is het grootste compliment dat je als schrijver kunt krijgen. Maar (a) dat kan toeval zijn in dit specifieke geval met een speciefieke lezer en (b) als je het nóg beter schrijft, wordt dat gevoel nóg sterker. Dan zal het meer lezers raken en degene die al worden geraakt nog sterker meezuigen. Vind ik. Denk ik. Geloof ik. Daarom dram ik zo op kleine punten. Het volgende verhaal moet beter zijn. Vind ik dan.

Mjah, het doet me een beetje denken aan de jury bij programma's zoals Xfactor enzo. Meestal wordt er geklaagd over valse noten of verkeerde timing, maar zodra je de jury aan het janken krijgt dan maakt 'dat ene slippertje' tijdens de halve finale ineens niet zoveel meer uit. Maar maakte je hem tijdens de auditie dan deed je toch mooi niet meer mee :D En Mili is wat mij betreft door naar de finale ;)

@Leonardo: Jouw grote kracht is de ander weten aan te zetten tot beter presteren. Dit kost je tijd, energie en je doet het, zomaar, belangeloos. Nogmaals, dank je. @Gaya: Een plaatje van een reactie. Je doet mijn schrijvershartje gloeien.

@Leonardo: Jouw grote kracht is de ander weten aan te zetten tot beter presteren. Dit kost je tijd, energie en je doet het, zomaar, belangeloos. Nogmaals, dank je. @Gaya: Een plaatje van een reactie. Je doet mijn schrijvershartje gloeien.

:)

Mili, het is weer typisch jouw stijl met uithalen en prachtige woorden en krachtige actie. Echter, voor mijn smaak is het te stereotype en politiek gevoelig. Ik denk dan aan de kinderen van mijn Marokkaanse vriendin, of ze dit leuk vinden om te lezen. Ik denk het niet. Ik vind het zelf nare stereotypie, wel absurd gemaakt. Ik vind de kop eraf na het zien van een programma ook niet geloofwaardig. Zelf ga ik liever eens zelf naar een moskee om met mensen te praten. Aan de andere kant is het menselijk om expressie te geven aan gevoelens. Zoals het er nu staat zou ik het zelf nooit schrijven. Hoe erg ik het ook vind dat IS iemand onthoofd heeft, ik zal dan niet een kind zijn moeder laten onthoofden. En dat in een heel kort verhaal. Dat neemt niet weg dat het actueel is, en dat vrouwenmishandeling een groot zorgelijk iets is. Zwijgen is ook niet alles.

Met een glimlach bedank ik je voor je woorden Odile.

En vergeet niet dat je veel complimenten kreeg over jouw bijzondere schrijfstijl.

Moet ik toch ineens aan gebakken visjes denken ... sputteren en fileren ... Maar dat terzijde. Je weet toch dat het om je volgende verhaal gaat? Vraag maar aan Leonardo. En bovendien om het mijne; ik leer ook door na te denken over waarom iets wel of niet werkt , voor mij of voor een ander, steeds weer meer. Soms is het irritant, maar het is enthousiasme. Okee, soms ook een beetje obsessie, misschien. (Of misschien schuilt er toch een waarheid in "eens een frik, altijd een frik" al heb ik mezelf veel korter docent genoemd dan dat ik het al niet meer ben.) Dus. Ik kan het niet laten. Het is alweer woensdag; het volgende verhaal zit er aan te komen ... Ik ga nog heel even doorzeuren over dat ene detail, omdat ik denk dat daar een groter punt inzit. Negeer het gerust, het is mijn obsessie. Als je nou die 'hem' gewoon direct vervangt door 'haar man' of 'echtgenoot' krijgt het inwonen door de juxtapositie juist meer nadruk, zonder dat ook maar een lezer een moment kan twijfelen bij wie ze nou eigenlijk inwoont. Geheime conclusie de ik hieruit uiteindelijk na een week doorzeuren trek: jij schrijft vaak heerlijk klinkende zinnen, die zo lekker ritmisch doorlopen, dat je (niet jij, maar men, ik ook) makkelijk geneigd bent door te lezen, zonder te veel over de betekenis na te denken (ik lees jouw stukjesmakkelijk drie keer voor ik er een betekenis aan geef). Bij het nalezen zou je (niet jij, maar men, ik ook) eigenlijk bij elke zin, per zin, even heel diep moeten nadenken: wat staat er feitelijk, buiten het beeld dat ik als schrijver in mijn hoofd heb. Is dat genoeg voor een lezer die dat beeld nog niet compleet heeft, of wil ik duidelijker een eenduidige conclusie opdringen? Maar verder zal ik je met rust laten. Je hebt gelijk over het fileren. Tijd voor een nieuwe opdracht.

Uit mijn hart gegrepen, schrijvenmaar. Jij mag blijven. :)

@schrijvenmaar; je roert een essentiële schrijversvraag aan. Moet ik meer of minder duiden. Laat me vooral niet met rust.

Mij waren deze punten, wie is wie, ook niet meteen duidelijk. Je mag vragen oproepen als schrijver, Maar het moet wel meteen helder zijn naar wie een woord verwijst. O, wat worstel ik daar zelf mee in mijn teksten. Bondig zijn versus helderheid. Altijd een dilemma.

Moet ik meer of minder duiden.

Lijkt mij sterk dat je zou gaan volgen.

@Yrret? En wie volg jij? Je repetitieve absenties maken me gek.

Een romance hangt in de lucht.

Lol@Dos. Alleen is Yrret een voortvluchtige.

Lol@Dos. Alleen is Yrret een voortvluchtige.

Voortvluchtigen zoeken altijd een warm nest.

@Dos: het is koud bij mij; de ramen en deuren staan altijd open.

@Dos: het is koud bij mij; de ramen en deuren staan altijd open.

Mili, ik heb met je te doen. Je kunt ramen en deuren nog zo wagenwijd open zetten, als je op leeftijd bent en nog nooit hebt liefgehad... dan helpt er geen moedertje lief aan.

@Yrret? En wie volg jij? Je repetitieve absenties maken me gek.

Hmm ... eigenlijk volg ik jou. Maar zou je willen dat dat opvalt? Warm is relatief. Dat bepaalde ramen en deuren open staan betekent dat ze niet dicht kunnen? [...] wil je dansen met illusies in gedachten?" http://www.youtube.com/watch?v=EgFrrSg2gZY

; de ramen en deuren staan altijd open.

wel makkelijk binnenvliegen