Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#22 – Rode jurk

12 September 2014 - 14:43
‘Goedemiddag,’ zeg ik nerveus. ‘Ik kom deze outfit terugbrengen.’ Ik voel me super ongemakkelijk, wetende dat ik deze kleding bij voorbaat al gekocht heb met het idee ze weer terug te brengen. Begrijp me goed, dit is niet iets wat ik vaker doe. Het kon gewoon niet anders. Ik kon toch moeilijk met een oude jurk naar het trouwfeest van Babette en Christiaan gaan? Deze rode jurk was daar perfect voor. Behalve dan dat hij veel te duur was. Daarbij kwam dat het niet alleen de jurk was geweest. Samen met die geweldige pumps en tas was dit de ideale outfit geweest. Zoiets kon een vrouw als ik toch niet laten hangen? De verkoopster inspecteert de spullen en vraagt: ‘Was er iets niet goed aan, mevrouw?’ ‘Nee, dat is het niet. Het was toch niet helemaal wat ik zocht.’ Het liefst zou ik de hele outfit houden, maar ik heb helemaal geen geld voor dit soort kleren. Geen idee hoe anderen dat doen, maar ik heb altijd een stukje maand over aan het einde van mijn salaris. Sterker nog, ik heb het geld echt heel erg nodig. Mijn huisbaas was gisteren behoorlijk duidelijk toen ik voor de zoveelste keer geen geld had om de huur te betalen. ‘Jammer hoor, dat u het terug moet brengen. Het is echt een enige outfit!’ De verkoopster bukt en pakt iets achter de balie vandaan. ‘Ik zal een tegoedbon voor u uitschrijven.’ Geschrokken kijk ik haar aan. ‘Een tegoedbon? Ik heb graag mijn geld terug als dat kan.’ Ik krijg het warm en ik voel dat mijn wangen beginnen te gloeien. ‘Het spijt me, mevrouw. Onze boetiek geeft geen geld terug. Maar maakt u zich geen zorgen. De bon is 12 maanden geldig.’ Met een soepele beweging laat ze de waardebon in een envelop glijden. ‘Kan ik verder nog iets voor u doen?”. Ja hoor, denk ik terwijl ik de envelop van haar aanpak. Je kunt me vertellen hoe ik nu in vredesnaam mijn huur moet betalen. Ik draai me om en loop met afgezakte schouders de winkel uit.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 September 2014 - 15:50
Als ik haar was had ik toch maar die jurk genomen alles beter dan een tegoed bon. Ik vond het laatste stuk sterker geschreven dan het begin, waarschijnlijk omdat het begin wat gewoontjes over kwam Het einde daarentegen was verassend.

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 September 2014 - 16:51
Een leuke binnenkomer, Tearz Ik zou wel voorzichtig zijn met bekende spreuken als "maar ik heb altijd een stukje maand over aan het einde van mijn salaris". Volgens mij is hij van oorsprong van Fons Janssen maar Loesje heeft 'm ook gebruikt en het is wel een cliché, inmiddels.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
12 September 2014 - 17:22
Bedankt voor jullie reacties Schrijvengeluk en Bartsnel. Het is de eerste, en hopelijk gaan er meer volgen! Goede wat betreft je opmerking Bart. Thanks

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 September 2014 - 22:38
Welkom! Jij hebt een voor mij zeer herkenbaar stukje geschreven. Ik ben de dame achter de kassa. Wist jij dat gedragen kleding altijd te herkennen is? Ooit een collega gehad die iets had teruggenomen dat stonk naar zweet. De klant moet zeker beschikken over lef en wanhopig zijn. Dat gevoel lees ik terug. De discussie geld terug of een retour bon wordt bij mij in de winkel dagelijks gevoerd. Radar wordt er regelmatig bijgehaald door klanten. Ik los het op door bij aankoop heel duidelijk te zijn en maak heel gemakkelijk uitzonderingen. Klant is voor mij koning! Enfin, een leuk stukje! Tot de volgende!

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 September 2014 - 14:51
HP moet de volgende keer betere research doen over het retourneringsbeleid van de winkel :). Hoewel ze niet het meest briljante plan ten uitvoer bracht, voelde ik wel met haar mee. Ze heeft in ieder geval lef. Ik vond het een vermakelijk verhaal. Ik ben het wel met de opmerking van bartsnel eens, maar dat is persoonlijk.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 September 2014 - 15:53
leuk! (en herkenbaar uit de tijd dat ik studieboeken verkocht en in verschillende staten van gebruik terug gebracht kreeg -juist daarom werd er bij ons uiteindelijk geen geld meer terug gegeven) het woordje outfit staat er naar mijn smaak net iets te vaak, er zijn vast wat synoniemen te verzinnen

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
13 September 2014 - 18:00
Bij de tweede zin had ik haar plan al door en doordat ik met haar meeleefde schrok ik ook enorm toen ze haar geld niet terugkreeg. Ze had net zo goed die jurk nu kunnen houden. Had ze toch nog een leuke outfit gehad.

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
14 September 2014 - 3:32
Begrijp me goed, zou ik weglaten. Een vrouw zoals ik? Ik weet niet hoe die vrouw is. Misschien: Ik kon het gewoon niet laten hangen./liggen Ze had beter een andere reden kunnen bedenken om de spullen terug te brengen. Helaas is de bruiloft van mijn zuster niet doorgegaan, omdat haar verloofde 's morgens door een auto is overreden. Hij ligt in kritieke toestand in het ziekenhuis. (Of zoiets) De verkoopster zal dan ongetwijfeld medelijden hebben gehad en haar het geld zonder problemen hebben teruggegeven. Misschien houdt de verkoopster zich aan de regels en dan heeft ze gewoon pech. 12 - twaalf. De laatste regels zijn inderdaad sterk.

Lid sinds

12 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 September 2014 - 16:11
Welkom, Ook ik heb je verhaal gelezen en wat verbeterpunten. Deze outfit of dit outfit? Het hele outfit houden ipv de hele outfit houden? Hier klopt het taalkundig niet helemaal. Omschrijf de personage. Een vrouw zoals ik. Kijk rond op een druk vol plein. Welke vrouw bedoel je dan ? ;) Ik begrijp, ondanks dat ik geen rode jurk hoef terug te brengen, heel goed de nerveusiteit. Heerlijk duidelijk geschreven, meeslepend ook. Hoop in de toekomst meer van je te mogen lezen. Heel veel succes!

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
15 September 2014 - 19:35
Wat fijn om jullie reactie te krijgen op mijn eerste tekst. De vrouw in kwestie is nogal eigenzinnig. Ze leeft er op los en denkt niet heel erg na over mogelijke consequenties. Met "een vrouw als ik" bedoelde ik vooral haar arrogantie uit te stralen. Ze heeft helemaal geen geld en toch koopt ze een belachelijk dure outfit. De reden dat ze nerveus is, komt doordat ze de outfit heeft gedragen, wat natuurlijk niet toegestaan is als je het wilt ruilen. Bovendien heeft ze het geld echt nodig. Dank jullie wel voor alle reacties. Daar kan ik zeker wat mee!

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
16 September 2014 - 11:12
Hallo Tearz, welkom hier. Leuk stukje en ik geloof best dat dit dagelijks voorkomt in winkels. Bij de slijter zag ik eens iemand een fles wijn terugbrengen met nog maar een bodempje erin: de wijn viel tegen. De verkoopster was met stomheid geslagen en gaf hem zijn geld terug. Ik denk dat een eigenzinnige vrouw, die erop los leeft, in dit soort situaties niet nerveus wordt. Ze is hondsbrutaal, vermoedelijk. Als ik haar was, had ik ook die jurk maar gehouden. Nu moet ze nog eens terug met die tegoedbon en als ze echt wat wiebelig is, emotioneel gesproken, zal ze daar wel tegenop zien.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 September 2014 - 11:43
@ Tearz, een mooi begin en welkom hier. Jouw verhaaltje geeft een probleem weer dat vaak voorkomt: je krijgt niet je geld terug maar een tegoedbon. Je hebt dit levendig beschreven met een originele insteek! Ga zo door :thumbsup: