Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#22 – Rode jurk

Achteraan de winkelruimte laat J. behoedzaam het etiket tussen wijs– en middelvinger glijden op zoek naar sporen van vermindering. Geen gele of groene bol, maar het kille zwart op wit dat zich onuitwisbaar opdringt. Het waren nochtans solden onlangs. Hij herinnerde zich niet meer precies wanneer, maar had het koopjesjolijt met verwondering gade geslagen tijdens een koffiebreak op het werk. Het moeten eveneens weken geweest zijn die dit moment scheiden van het voorval met L., het incident waardoor hij zich hier nu bevindt, in dit beklemmende hol dat hij gewoonlijk zo graag verhoedt. Weifelend speurt hij de winkel af, zoekend naar een verkoopster die hem van zijn desorganisatie kan verlossen of toch minstens zijn wazigheid over de koopjesperiode kan wegblazen. Zijn blik landt op de rugzij van een tengere in tattoos gehulde jongedame, schichtig aan het vouwen. Ze lijkt hem op het eerste gezicht maar weinig geruststellends te kunnen bieden wat bij de plotse aanblik van haar overmaatse bull ring wordt bewaarheid. Men moet niet sarren met een door de neus geringd wezen als een rode zijden jurk zich in ontelbare plooien over je rechterarm drapeert. Daar komt narigheid van. Dit vernuftig in elkaar genaaide stofje is officieel te duur. Dralend kijkt hij weg van de oplossing in zijn hand naar de paspop die mistroostig de blauwe versie om haar perfecte harde lijf verdraagt, zucht diep en begeeft zich naar de verlaten paskamers. De winkel stroomt stilaan vol met gehaaste mensen. Begeleid door verlegen zonnestralen waait de gure noordoostenwind verdwaalde dorre bladeren mee naar binnen terwijl het alarm kortstondig maar onontkoombaar de ruimte vult. De getrimde en geblokte veiligheidsagent klampt snel en vastberaden een winters geklede vrouw aan en vraagt haar stuurs haar tas te openen. De snerpende sirene zwijgt. Nerveus en stuntelig tracht ze de rits te beroeren terwijl ze tegelijk haar bruine golvende haren uit het aangezicht streelt. De inhoud van het gapende leder wordt zorgvuldig ontleed waarna de door vele smalende ogen nagestaarde vrouw wordt weggeleid naar een achterkamer. Blikken van plaatsvervangende schaamte worden gewisseld, een vastgegespte kleuter overschreeuwt onverstoorbaar de onoplettende muzak.

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
K.J. ik vind het knap hoe je elk woord door een minder gangbaar woord hebt vervangen - dat op zich is al een aardige schrijfoefening - maar het wordt er niet bepaald leesbaarder op. De eerste alinea ontgaat me volledig, helaas.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik sluit mij aan bij Bartsnel. Na dat ik het verhaal een tweede keer had gelezen begreep ik het eerste stuk, de groen en gele bol zijn de afgeprijsde stickers en het zwart op wit de gewone prijs. Het was een puzzeltje.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
maar wat was nu het incident met L? Er zitten absoluut mooie en originele formuleringen tussen, maar nauwelijks een verhaal -ik snap althans niet wat de verschillende alinea's nu eigenlijk met elkaar te maken hebben, meer dan dat zij samen een aardig beeld van de winkel geven.

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt mensen voor de constructieve feedback. Dit alles is nieuw voor mij, zowel het schrijven van fictie als het te grabbel gooien van een dergelijke oefening. Toch even wat verduidelijking. Het voorval met L. is bewust duister gehouden om verschillende redenen. Mij stoorde het niet, maar ik begrijp dat dergelijk spanning wat gratuite kan overkomen omdat ze niet wordt uitgewerkt. De pointe is dat J. zich als man naar de kleedkamers begeeft om daar iets met een jurk te doen. Wat hij daar gaat doen, is niet volledig duidelijk. Ik wil eigenlijk vaag en tussen de regels suggereren dat hij het jurkje zal stelen door het aan te trekken (de paskamers zijn immers verlaten) omdat het jurkje te duur is en hij het per se wil meedoen om L. te plezieren. Tegelijk wordt een vrouw betrapt op diefstal buiten zijn ervaring om, een lot dat hem mogelijk ook te wachten staat, alleen heeft hij het stuk niet in zijn tas zitten maar draagt hij het onder zijn kleren. Mogelijk probeerde ik te hard. Leesbaarheid bewaken is van groot belang. Bedankt voor de tip. Hartelijk, K.J. Van Damme

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Had ik er toch meer van begrepen dan ik dacht ;) Maar, zou hij een jurk aan kunnen trekken die zijn vrouw past? (Ik twijfelde of hij er nog uitverkoopstickers op wilde gaan plakken, maar zich realiseerde dat dit direct zou opvallen, of dat het voorval met de dievegge een soort voorspiegeling van zijn eigen plannen moest zijn.)

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een cryptisch verhaaltje maar niet op een vervelende manier. Heb het wel twee keer moeten lezen voordat het verhaal volledig binnen was. Maar dat werd hierboven al min of meer gezegd. Ik ben benieuwd naar een volgend verhaal.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
K.J. - Welkom hier. Ik ben het eens met Bart. Mooischrijverij werkt in fictie contraproductief. De schrijver blijft zichtbaar en houdt de lezer uit de scène (hij participeert niet; hij blijft op afstand).

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Zo, dit was me het verhaaltje wel. Zoveel onbekende, lastige woorden in zo'n kort stukje. Heb er ongeveer tien moeten opzoeken, toen wist ik wat er stond. Pas toen ik je uitleg las snapte ik het ook. Ik vraag me af of je je niet schuldig hebt gemaakt aan mooischrijverij. Dat vroeg ik me al af toen ik me door de eerste alinea heen worstelde. Want dat werd het door deze woorden, worstelen. Probeer eens een verhaal te schrijven zonder deze mooischrijverij, met begrijpelijk, alledaagse woorden en geen poespas. Ben benieuwd naar je volgende bijdrage!

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@KJ van Damme, ik zie dat je heel 'mooi' kunt schrijven, zonder twijfel. Het punt is dat als je dit zin na zin doet, het effect verdwijnt. Het schept zelfs afstand en houdt de aandacht niet vast. Daarbij is prettig leesbaar ook belangrijk. Voor jou is het wellicht een uitdaging met minder mooimakerij te schrijven (minder is meer). Het verhaal en de insteek wel origineel! :thumbsup: :)