Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#22 De prijs van mislukking

'De prijs is betaald!' Met een laatste gebaar stak de priester zijn ceremoniële dolk weg en liep de tempel binnen. Langzaam liep het plein leeg, terwijl ik bibberend door het raam van de winkel gluurde, tranende ogen vastgezogen aan het meisje in de langzaam rood kleurende jurk. Zij had inderdaad de prijs betaald... voor mijn stomme fout. De gebeurtenissen bleven door mijn hoofd tollen: de goedgeklede man met zijn grijze tas, mijn onhandige grijpen en de sterke hand om mijn pols. Dan de korte vlucht die eindigde toen ik tegen haar aan liep. Nieuwe tranen welden op bij de gedachte hoe ze mij met haar woorden had verdedigd. ‘Zo’n kleine jongen. Hij heeft vast niets te eten.’ Eindelijk was er iemand geweest die iets voor mij deed. Iemand die het misschien zelfs iets kon schelen. En zo iemand moest boeten voor mijn daden. Het had niet zo mogen eindigen! Stelen van een gòdsman, wat was ik voor sukkel! Ik was weggekomen dankzij haar en dus mocht zij opdraaien voor mijn daad. Zo onrechtvaardig waren die godsmensen nou. En dat soort was de baas in dit land. Geen wonder dat er zoveel armoede heerste. Ik rukte mijn blik los van het plein en het dode lichaam en kwam langzaam in beweging. Ik moest hier weg. Weg van het plein en de wachters en terug naar mijn steegje. Als ik gepakt werd, zou ik het meisje snel volgen. Geen twijfel over mogelijk. Via de achterdeur glipte ik ongezien naar buiten, de donkere steegjes in waar ik mij thuis voelde. Binnen een kwartier was ik bij mijn vaste slaapplek: een verborgen holletje van kratten en papier. Daar durfde ik voor het eerst te kijken naar de buidel die ik al die tijd in mijn hand geklemd hield. Snel telde ik de inhoud en vloekte. Vier Rikshi plus wat kleingeld, net genoeg voor een week aan brood en soep. Als ik zuinig aan deed. Zuchtend liet ik me langs de muur op de grond glijden. 'Een leven voor wat brood', fluisterde ik. 'Duur. Veel te duur.'

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als hij er maar van heeft geleerd. Een hele andere vraag misschien? Zoals ik begrijp is dit een fantasy verhaal. In wat voor een tijd speelt dit verhaal? Of is dat niet te duiden?

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Grappig, ik denk bij het lezen over een priester ook gelijk aan fantasy. Ik vind het knap hoe je weinig woorden zoveel kunt vertellen, al moet ik zeggen dat ik de winkel er een beetje kunstmatig tussengevoegd vind. Ook de verklarende paragraaf die begint met "De gebeurtenissen bleven door mijn hoofd tollen:" is een beetje een cliché. Je zet de scnene wel mooi neer; ik waan me in een andere wereld.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
bedankt voor je reactie Johanna. Ik heb er niet echt een speciale tijd aan gehangen. Het zou zich af kunnen spelen in een 'Romeinse' setting of in een Middeleeuws-achtige setting, maar in onze tijd (en onze eigen wereld) zijn ook genoeg plaatsen waar dit zou kunnen spelen, met een paar kleine aanpassingen. Voor mij was de emotie het belangrijkste bij dit stuk.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een jurk rood gekleurd door bloed, weer een andere insteek of moet ik zeggen doodsteek. Je hebt de emotie van het jongetje goed weergegeven.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik miste dit verhaaltje eerst, omdat er geen #22 in de titel staat. Een roodkleurende jurk is wat anders dan een rode jurk, maar dat zal Alicia je vast vergeven. Het is beeldend en fantasievol geschreven al mag je van mij zuiniger zijn met bijvoeglijke naamwoorden. "Ongezien" is ook zo'n woord dat je kunt schrappen - de hp kan dat niet echt weten en het is ook niet relevant. N.B.: nadrukstreepjes zijn altijd een accent aigu en volgen dus niet de uitspraak (gódsmannen).

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor de reacties. Vooral Leonardo Pisano voor de puntjes. Altijd welkom :thumbsup: Titel is aangepast. De overige dingen zijn voor een volgend stukje ;)

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik leefde even enkele minuten de Middeleeuwen door je verhaal. Niet mijn genre maar wel mijn bewondering hoe goed het is geschreven.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi geschreven, ik had zelf een beetje het beeld van Aladin voor me. De eerste alinea wist me meteen te grijpen. Eens met leonardo dat niet alle bijvoegelijke naamwoorden nodig zijn. Het lichaam was voor mij bijvoorbeeld voldoende geweest ipv het dode lichaam.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Originele invulling van de opdracht, boordevol fantasie en voooral drama. De winkel past voor mij niet in het verhaal; verstoort het beeld dat ik had van het plein met de tempel enzo (wellicht had je hem beter in de diefstal-scene kunnen inpassen, maar goed, dat is wel erg specifiek over deze ene oefening en dus niet zo relevant voor je schrijven in het algemeen). Verder vraag ik me aan het eind van het verhaal nog af hoe oud de personages nu eigenlijk zijn; dat zij hem 'kleine jongen' noemt, maar hij haar ook nog als 'meisje' ziet, en dat terwijl zijn gedachten over de armoede in het land niet van een heel jong kind kunnen zijn.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Goed verhaal, met naar mijn smaak geen bijvoeglijk naamwoord teveel. De ceremoniële dolk verplaatste me meteen naar een Arabisch land. Daarom vond ook ik de winkel niet zo passend. Soek zou mij meer bevallen. @ 'Een rood kleurende jurk is wat anders dan een rode jurk.' Beide jurken zijn rood en daar gaat het om in deze ronde, toch?

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Drakenvriend, Het is mijn genre niet. Desondanks heb ik het met plezier gelezen. Waarschijnlijk omdat je de Fantasy-elementen klein hebt gehouden en je hebt gefocust op de beleving van de HP :thumbsup: Een originele invulling. De bijvoeglijke naamwoorden mogen blijven wat mij betreft. Maar inderdaad, de winkel, die zou denk ik anders moeten worden ingepast.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt allemaal.
dat zij hem 'kleine jongen' noemt, maar hij haar ook nog als 'meisje' ziet,
Dat bedacht ik mij vanmorgen ook. Waarschijnlijk had ik haar beter als 'dame' kunnen omschrijven. Ik dacht zelf aan 12-14 jaar en vroeg volwassen door een hard, ouderloos leven. Over de winkel: Inderdaad een beetje ertussen gefrommeld, zoals het nu staat. Hoewel in mijn beleving vaak veel winkels aan grote/belangrijke pleinen zitten. In een eerdere versie vluchtte de jongen het eerste gebouw binnen om zich te verstoppen en zag laten (bij vertrek) dat het een kledingzaak was. Er zijn inderdaad zinnen waar wat bijvoeglijke naamwoorden overbodig staan, vooral in de 2e alinea. Misschien een uitdaging om die de volgende opdracht zo min mogelijk te gebruiken. Hmm, even over nadenken.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Jij hebt de sfeer goed neergezet. Ik kreeg meteen een beeld in de Aladin sfeer, Arabisch dus. Het is duidelijk een harde wereld. Nu ik het een paar keer gelezen heb, blijf ik de eerste zin vreemd vinden. Eerder verwacht ik een geciteerde tekst uit een bijbel of uit een wet. Blijkbaar is de Godsman ook bevoegd als rechter. Hij heeft in ieder geval veel macht. Blij dat jij ontwaakt bent uit jouw zomerslaap! ;)

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Drakenvriend, ik vond het mooi en origineel bedacht. Fantasievol en heel sterk in sfeer. Het zou zomaar een stukje uit een boek kunnen zijn. Je bent er goed in een mysterieuze wereld te scheppen. Uitstekend gedaan! :thumbsup: