Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 22 Eeuwig Rood

‘En de winkel?’ vroeg tante Keet voorzichtig. ‘De winkel heb ik helaas moeten sluiten. Het faillissement is vorige maand al aangevraagd.’ Ze schudde haar hoofd en keek haar neefje niet begrijpend aan. ‘Het is allemaal zo tragisch, is dit alles niet te duur voor je?’ Michael hield zijn hoofd omlaag, tante Keet zag hoe moeilijk de jongen het had. Hij was nog maar net achttien, maar oh wat was hij in die afgelopen maanden snel volwassen geworden. Ze omarmde hem en klopte hem zachtjes op de rug. ‘Het komt wel goed, lieverd.’ Nadat ze hem losliet, pakte ze haar tas erbij. Ze haalde een mapje tevoorschijn en wilde hem een cheque uitschrijven. Michael hield zijn hand boven de cheque. ‘Alsjeblieft, tante Keet, ik waardeer het heel erg, maar dit is iets wat ik zelf moet oplossen.’ Ze liet een boos gezicht zien en duwde zijn hand weg. ‘Niks daarvan, je hebt alleen maar schulden en ik ben een oude weduwe met te veel geld. Ik ga je steunen, of je dat nu wilt of niet.’ Michael wist dat het doelloos was om met Tante Keet in discussie te gaan. ‘Dank je wel.’ zei hij stilletjes. Een kleine glimlach verscheen op tante Keets gezicht. ‘Kom jongen, laten we naar binnen gaan.' Michael knikte en hield zijn arm uit voor zijn tante. Ze liepen langs rijen van lege stoelen. Hoewel de ruimte niet erg groot was, leek het voor Michael een oneindige tocht. Uiteindelijk stopten ze bij de eikenhouten doodskist. De geur van boenmiddel hing nog in de lucht en de kist glom helemaal. Ze lag er vredig bij. Ze waren gelukkig zuinig omgegaan met de make-up. Het stond letterlijk in haar testament: “Ik wil er niet uitzien als één of andere circusclown.” Michael moest nog steeds lachen om die zin. Maar die rode jurk, haar favoriete rode jurk, die ze al had sinds haar huwelijk, mocht natuurlijk niet ontbreken. Zelfs nu ze niet meer onder de levenden was, zag ze er fantastisch uit. Michael liet zijn hand rustig door haar lange blonde haren glijden. ‘Rust zacht Mama, doe Papa maar de groeten’

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Nou ja, prettig, prettig ... Misschien vergeleken bij je vorige opdracht, maar daar wil ik bij het lezen van dit verhaal al helemaal niet aan denken. Nee, da's flauw van mij natuurlijk. Weer een heel ander verhaal rond de gegeven woorden, en weer een orginieel verhaal van jouw hand.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Bij het lezen van doodskist gruwelde ik weer even. Blijkbaar heb je toen een diepe indruk op me gemaakt. Ik vind het een ietwat ontroerend verhaal. Heel anders als vorige week. Vind dit toch wat prettiger lezen ;)

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik dacht ook even weer terug aan je vorig verhaal, vooral toen ik las dat Michael zijn hand rustig door haar blonde haren liet glijden bekropen mij even weer de kriebels. De laatste zin maakte dit verhaal gelukkig van een ander soort. Verassend geschreven.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Originele insteek, Richard Wel wat taalzeurtjes die het verhaal wat onderuit halen: - let op je tijden (bijv. Het faillissement is .... ) - onbegrijpelijk >> niet-begrijpend - Keet's >> Keets - let op dat je het vertelperspectief consistent houdt - de witregel suggereert een sprong die er eigenlijk niet is. Ik zou hem weghalen

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een heel andere dode deze keer :). Ik vind het een aangenaam verhaal om te lezen. Goed bedacht ook. Hopelijk heeft HP de komende tijd zijn tegenslag gehad.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Thx Leonardo voor de aanvulling En iedereen dank voor het lezen. Leuk (?) om te zien dat het vorige verhaal is blijven hangen.

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind je verhaal allesbehalve luguber. Ik vind dat je een zwaar onderwerp luchtig neerpent, door de komische noot en je vlotte schrijfstijl. Ik kan me het hele gebeuren levendig voorstellen.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Richard, Toch weer een rol voor een dode. Leuk geschreven en origineel. Ik stoorde me een beetje aan het aantal keer dat tante Keet genoemd wordt. Daar zijn volgens mij alternatieven voor.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank jullie voor de terugkoppeling. Luguber was deze keer totaal niet mijn doel. Ik vind zelf dat afscheid nemen van een geliefde totaal niet luguber is.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een totaal andere invulling met weer een lijk in de bijrol. Zo blijkt maar weer dat lezers onderwerpen snel aan een schrijver binden! De naam Tante Keet goed gevonden want die geeft meteen een beeld van een oudere lieve (oma) tante met een lange mantel en hoedje. De volgende zin komt mij vreemd over: [Het is allemaal zo tragisch, is dit alles niet te duur voor je?’] Ik begrijp eruit dat hij de zaak van zijn ouders heeft moeten sluiten en dat brengt veel kosten met zich mee en Tante vraagt zich af of hij dat kan betalen. Te duur is, volgens mij, een product/ dienst dat vergelijkbaar is met een soortgelijk product/dienst en de prijs ervan. [Ze liepen langs rijen van lege stoelen] deze zin loopt niet lekker m.i. Waarschijnlijk bedoel jij haar uitvaartwensenformulier ipv haar testament. [Een testament is een meestal door een notaris opgestelde akte, waarin iemand regelt wat er na zijn/haar dood met zijn/haar nalatenschap gebeurt.] bron Wikipedia Ik begrijp dat het haar lievelingsjurk is maar volgens de informatie sinds haar huwelijk en dat de HP 18 jaar is, zou dit betekenen dat de jurk al minimaal 18 jaar oud moet zijn! Gelukkig kopen de meeste mensen regelmatiger andere kleding. ;) Een trieste scene met de opgedragen woorden er mooi in verwerkt!

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Marietje, Bedankt voor je aanvullingen. Wat Tante Keet met te duur bedoeld, is de hele uitvaart en alles eromheen. Het gaat om de laatste afscheid voor dat de rest van de familie en vrienden er zijn (daarom de rijen van lege stoelen) Testament, vond tijdens het schrijven even geen ander woord... Iets met emotionele waarde kent meestal geen tijd, de jurk is de 'rode' draad in het leven. Dank voor het lezen :)

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi stukje. Het overlijden van moeders heeft al tot veel verhalen geleid, en dit is een goed verhaal, niet clichématig, niet sentimenteel..Ik mag tante Keet wel.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@RichardOtten, een verrassend stukje! Ik begrijp uit de vorige reacties eigenlijk niet wat er luguber aan is. Ik vind het eerder ontroerend beschreven hoe een jongen afscheid neemt van zijn moeder en haar durft aan te raken terwijl ze in de kist ligt. En dat een rode jurk zelfs een overledene fantastisch staat :D Mooi gedaan, prettig leesbaar, gevoelig met een vleugje humor. De complimenten! :thumbsup:

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je wel Alicia. De lezers die het luguber vonden, waren volgens mij nog niet over opdracht # 21 heen :P