Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Psychische aandoening Week #21: De ijscoman, maar dan anders

‘Het is zo simpel. Je hoeft alleen maar tussen tien en twaalf uur ’s avonds in te loggen op deze website en je krijgt een speciale code. Hiermee krijg je toegang tot het forum en binnen twee minuten vind je een locatie bij jou in de buurt.’ ‘Ik weet het niet Mark, wat als je gepakt wordt?’ Mark legde zijn hand op de schouder van zijn beste vriend. Jan-Willem, het is zo veilig als wat. Geen haan die er naar kraait.’ Jan-Willem slaakte een diepe zucht. ‘Oké, we drinken nog een glaasje wijn en dan zal ik inloggen.’ Mark knikte voldaan. ‘Het zal je wereld veranderen, dat beloof ik je.' Na een rit van een half uur parkeerden de heren bij een open plek in het bos. Er stonden nog een paar auto’s. Mark en Jan-Willem stapten uit en liepen naar een grote koelvrachtwagen die op het midden van het terrein stond. Een aantal mannen hadden een zonnebril en petje op en keken schichtig in het rond. De laadklep van de vrachtwagen ging open en een man in een lange doktersjas keek in het rond. Hij merkte Mark als eerste op en wenkte naar hem. ‘Jij en je vriend mogen eerst.’ Ze stapten de vrachtwagen naar binnen en de laadklep ging dicht. De man in de doktersjas stelde zich aan Jan-Willem voor. Hierna opende hij enkele koelcellen. ‘Wat mag het wezen? Vers van de pers.’ Voor zijn neus lagen drie lijken van vrouwen, ze waren pas overleden. ‘Na vanavond wil je niets anders meer.’ fluisterde Mark in zijn oor. Jan-Willem wees de roodharige vrouw aan. ‘Jenny, ze is vandaag binnengekomen, 24 jaar, acute hartstilstand. Omdat het je eerste keer is, vijfhonderd euro.’ Jan-Willem voelde zich misselijk, misplaatst en smerig. Twee dagen later logde hij opnieuw in.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dat, meneer Otten, is een bijzonder walgelijk verhaaltje. Een vrachtwagen vol met lijken? Desondanks vind ik het goed geschreven.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Titel m.i. behoorlijk misplaatst, necrofilie is dan een psychische stoornis waaraan krankzinnigen gehoor geven maar om hier een tekst over te schrijven, vind ik te ranzig voor woorden.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag RichardOtten, Een gegeven dat zich leent voor een langer verhaal. Naar mijn idee in driehonderd woorden goed neergezet. Vooral vanwege: 'Jan-Willem voelde zich misselijk, misplaatst en smerig. Twee dagen later logde hij opnieuw in.'

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik had alles al bedacht, misschien een homo-ontmoetingsplaats oid. Maar dit is wel erg gruwelijk. Toen ik deze stoornis tegen kwam, durfde ik me er niet aan te wagen. De gedachte eraan alleen al maakte me misselijk. Je hebt het erg goed weten neer te zetten!

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De nieuwsgierigheid was gewekt door het begin van je verhaal, maar of ik zo blij ben met de uitkomst. Misschien had ik het liever niet gelezen :eek: Toch moedig dat je deze psychische aandoening durfde te gebruiken, je verhaal is goed geschreven.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het is natuurlijk een gruwelijk onderwerp, maar had zoiets van: elk onderwerp is over te schrijven. Had verwacht dat meeste lezers het gruwelijk gingen vinden, missie geslaagd. Dank jullie voor de feedback!

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Necrofilie...Zou daar zo'n soort markt voor zijn? Vast wel, want er is geld mee te verdienen. Leuk dat je je aan dit onderwerp hebt gewaagd, want er zit een flink taboe op. En dit id goed geschreven.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Door de spannende opbouw heb jij mijn aandacht als lezer te pakken. Als mij het onderwerp halverwege duidelijk wordt is de spanning en interesse weg. Dit komt omdat de HP naar mijn mening te makkelijk toegeeft. Alsof een wijntje en de aanmoediging van een vriend voldoende zouden zijn om over alle emoties heen te stappen die necrofilie met zich meebrengt. Maar ik vraag me af of de lezer ooit wel mee kan voelen met een necrofiel door de afschuw eromheen. Dat lukt niet zonder de emoties van de HP erin te brengen, en in slechts 300 woorden. De eind zin voegt voor mij niets toe. Misschien de spanning tot en met de laatste zin vasthouden? Jij hebt lef getoond met jouw keuze!

Lid sinds

17 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dit is een bestaande psychische aandoening, maar ik heb zelf wel een grens aan wat ik nog smakelijk vind om te lezen. Dit valt buiten deze grens. Los daarvan vind ik het onwaarschijnlijk dat er zo met lijken wordt omgegaan. Wel schrijf je spannend. Ik vind de laatste zin wel sterk, omdat het de karakterzwakte van het personage laat zien.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Ik heb het met een glimlach gelezen. Je hebt het verrekte goed geschreven. Mili, ik vind dat je alles moet kunnen schrijven. Dat het een afschuwelijk onderwerp is, weet Richard ook wel. Toch gebeuren die dingen.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Gelijk heb je Odile, geen prettig onderwerp, maar heb geprobeerd iets heel afschuwelijks toch te beschrijven. Als er verhalen zijn over mensen die wakker worden (of niet meer) in een badkuip en alle organen zijn eruit, dan is veel plausibel en zo Petra al zei, voor alles is een markt. Tja bedankt voor je fijne woorden :) Zal kijken of ik met de opdracht van deze week iets prettiger leesvoer kan bedenken.