schrijfopdracht# 21- De kwakzalver

... en laat de adem tussen haar nauwelijks geopende lippen langzaam naar buiten ontsnappen. (Die paar woordjes ertussen heb ik geschreven omdat het wel logisch is dat ze het via haar mond doet. Zomaar een idee, hoor)

De kwakzalver. Ze schudt haar schouders in het kussen. Zuchtend zakt ze nog wat meer onderuit. Het gescheurde leer van de sofa stroopt haar kokerrok op. Haar blik glijdt langs haar slanke, lange benen naar onderen. Aan het eind slaat links over rechts en glimmen lak pumps. Haar gymschoenen zitten in haar tas. Ze is altijd op haar hoede, altijd voorbereid op de vlucht. Toch hebben ze haar nu te pakken. Op papier! De brief smijt ze op de grond. Haar neus vangt verse zuurstof op en ze laat de adem via haar lippen weer naar buiten ontsnappen. Haar samengevouwen handen op haar buik hebben hierin een controlerende functie. Ze sluit haar ogen. De paniekaanval ebt weg. Iedereen heeft het op haar gemunt. Haar deskundigheid wordt telkens in twijfel getrokken. Ze is de controle op haar rapporten, de registratie-, en kwaliteits- eisen, en al die andere verplichtingen spuugzat. Waarom laat het College haar niet gewoon met rust? Ze werkt knetter hard en is gewoon de allerbeste! De zoemer gaat, weer twintig minuten om te declareren. Ze loopt naar het openstaande raam. Vijf en veertig verdiepingen lager lokt de vrijheid. Snikkend opent ze haar tas. Ze is te zwak om de verleiding van de vrolijk gekleurde antidepressieva te kunnen weerstaan. Haar medicijnenstudie geeft haar de machtiging om ze voor te schrijven. De leveranciers van de strips zijn niets vermoedende oudere patiënten. Doorverkoop levert haar grote winst op. De ontheffing van haar NRGD registratie zorgt ervoor dat ze nu op rantsoen moet. Ze legt de pillen klaar op het bureau, naast de kan met water. Haar gezicht zet ze op barmhartig, ze draait de deur van het slot en kijkt vriendelijk de volle wachtkamer in. ‘Excuses voor het lange wachten. Er kwam een spoedgeval tussen door. De volgende patiënt graag.’

Haha. Het valt niet mee om de pc/laptop/sol goed te bewerken, hè? Ik wist niet dat je bij een psychiater meerdere kussens kreeg. Wel prettig.

@Tja: :nod: Ik wist dat jij een opmerking ging maken over die machtiging! En jij hebt gelijk, het klopt niet. Maar het is allemaal gefantaseerd dus dit moet ook kunnen. ;)

Dan nog een opmerking over het gebruik van antidepressiva: die hebben geen onmiddellijk merkbaar effect, dus mensen zullen ze niet snel als drug gebruiken. Ze kan beter valium jatten van de senioren.

Ik denk dat de pillen helemaal niet nodig zijn om er een compleet verhaal van te maken. Ze voegen uitreraard wel toe aan de ellende, maar dan zou het waarschijnlijk nog minder storend zijn wanneer je geen herkomst zou noemen dan een waar iedereen die twee tellen nadenkt over valt. Los daarvan; intrigerend beeld van een intrigerend persoon neergezet. De ambiguiteit van de vrijheid buiten -denkt ze aan springen of aan simpelweg de deur achter zich dichttrekken- vond ik erg geslaagd.

Ik denk dat dit helemaal haar kantoor niet is, maar dat ze in de wachtkamer van de psychiater een delirium of twee krijgt. Haar kromme gedachten intrigeren. Ik vraag me af hoe dit in een langer verhaal en meer subtiel uitgesmeerd overkomt.

Gooi die machtiging er nu maar uit en schrijf hoe ze wel aan de medicijnen is gekomen. Slecht ben je toch al, :D dus maakt dat niets uit.

Laat haar maar even blowen.