Opdracht #21 Psychische aandoening

Ik wil een kop koffie, doe mijn keukenkastje open en de koffiebus. De koffie is op. De zon wil schijnen buiten. De grauwe filter gaapt naar mij, ik heb de onderkant omgevouwen. Het water wacht in het reservoir tot vier. Ik kijk naar buiten. Een straat van de ene stoep naar de stoep naar de overkant lopen is niet mijn hobby. Ik schrijf liever. Of drink koffie 's morgens. Ik loop naar de buren naast mij op de galerij maar ben vergeten dat ze gisteren zijn verhuisd. Ik moet honderdachtentwintig traptreden afdalen als ik niet met de lift wil. Mijn voordeur staat open omdat ik dan zo weer binnen ben waar mijn filter wacht op de filterkoffie. Ik transpireer en ruik een zoete geur, aloë vera shampoo. Mijn koffiebeker met de mees erop staat op het aanrecht. Bij Blokker gekocht. Met mijn zus. Naar een winkel om koffie te kopen moet ik vandaag. Pas vrijdag doe ik boodschappen, dan haalt mijn zus mij op. Zij houdt mijn hand vast en later houd ik haar boodschappenkar vast. Ze weet dat ik niet gek ben, zij kent mij haar hele leven omdat ik de oudste ben. Ik laat mijn jas in de auto want ik stik van de hitte in die winkel. Een keer is mijn zwager -die gaat altijd mee met mijn zus- vergeten dat ik de kar vasthoud met mijn hand en hij loopt zomaar weg naar de kaasafdeling voor oude kaas en laat mij alleen staan. Ik stik in mijn adem, het licht valt uit in de winkel en ik hoor mijn zus hard gillen. Ik schrik zo van haar. Zij moet huilen en ik moet lachen. We zijn net dat spelletje van vroeger, Jan lacht, Jantje huilt. Ik ga mijn zus bellen en doe mijn voordeur dicht. (ik beschreef in opdracht #20 een delier en een angststoornis)