Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Angst

20 augustus 2014 - 0:11
Hoezo angst? Het bliksemde en het donderde. Ik hield van dit weer en was blij dat ik wakker werd, zodat ik ervan kon genieten. Na een poosje leek het me niet verkeerd om een plaspauze in te lassen. Toen ik door de gang liep, zag ik een lichtstreep onder de deur van de woonkamer. Hadden mijn ouders vergeten het licht uit te doen? Na mijn toiletbezoek besloot ik om een kijkje in de kamer te nemen. Tot mijn verbazing zag ik mijn ouders aangekleed met papieren in hun hand op de bank zitten. Verzekeringspapieren, vermoedde ik. Mijn moeder was een angsthaas. ‘Waarom liggen jullie nog niet in bed?’ vroeg ik. ‘Het onweert,’ zijn mijn moeder. ‘Dat hoor ik. Daarom kunnen jullie toch wel naar bed gaan?’ ‘Noodweer is heel beangstigend,’ zei ze. ‘Doe niet zo gek. Jullie hebben nota bene de oorlog meegemaakt.’ Wat konden ouders toch ook vreselijk overdrijven. ‘Ben jij dan niet bang?’ vroeg mijn vader. ‘Voor een beetje geflikker en lawaai in de lucht? Natuurlijk niet. Is er trouwens nog iets lekkers te eten?’ Vijftien minuten angst? Ik had nog geen seconde angst.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 augustus 2014 - 10:52
Ik vermoed dat we mee worden genomen naar een jeugdherinnering van jou! Leuk gedaan, beeldend geschreven met een heerlijke typische puber reactie! Ik zie de ouders op de bank zitten! Juist die oorlog deed ze de angst herbeleven.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 augustus 2014 - 13:39
Een stukje over de angsten die je niet hebt. Het is een lekker nuchter stukje. Aan te raden voor alle onweer-angsthazen. Angsten relativeren met Tja :) Ik vind het herkenbaar. Dergelijke taferelen herinner ik me van mijn opa en oma. Waarschijnlijk zijn er nog steeds genoeg mensen die alle foto's en waardepapieren bij elkaar grijpen als het gaat onweren.

Lid sinds

12 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 augustus 2014 - 19:55
Ik dacht, ik ga eens kijken waar Tja bang voor is. Maar die is natuurlijk nergens bang voor. ;) Dit past weer precies bij jou. Leuk geschreven. Lekker stoer. Mooi hoofdstuk voor een kinderboek. Je nam me in enkele zinnen weer mee naar de realiteit van weleer. Knap gedaan.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 augustus 2014 - 20:16
zie ik toch zomaar een typo in dit vermakelijke stukje: -‘Het onweert,’ zijn mijn moeder- zelf vond ik trouwens de dialoog eerder hilarisch dan herkenbaar, op de laatste zin na dan, die is weer wel heel herkenbaar, maar deed me in deze context toch ook vooral lachen