Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

opdracht #20 - Happily ever after

28 juli 2014 - 15:58
Op het plein, een groot plein, een standbeeld in het midden, lopen vrouwen in zomerjurkjes, mannen in pakken met zwarte attachékoffers, het bovenste knoopje van hun witte overhemd vanmorgen opengelaten en de das thuis. "Goedemorgen," zwieren de vrouwen. "Goedemorgen," zwaaien de mannen, "wat een weertje, wat een weer." "Geen weer om te werken, wel weer voor ons." De mannen lachen, de vrouwen kirren. De mannen zwaaien, de vrouwen zwieren. Vera staat al sinds vanmorgen vroeg op het plein voor de etalage van de bakkerswinkel. Een bruidstaart pronkt op een zilveren schaal. Nog veertien dagen, dan zal ze samen met Simon haar bruidstaart aansnijden. Drie verdiepingen wil ze, en bovenop de porseleinen taarttopper die haar moeder ooit op háár bruidstaart had staan. Niet dat dit handbeschilderde beeldje het onderpand was geweest voor een lang en gelukkig huwelijk, integendeel, de eerste ruzie van het nieuwbakken bruidspaar ging over de bewaarplek van het kleinood; zij wilde het beeldje in de vitrinekast, hij hield niet van verzamelen. Niet lang daarna scheidden hun wegen, en Vera had altijd gedacht dat haar vader zwart haar onder een hoge hoed had. De bakker haalde de deur van het slot, de winkelbel begeleidde Vera's entree en met een vastberaden armbeweging wees ze op de taart in de etalage: "Die wil ik. Met roze en paars, met bloemetjes en strikjes. Met drie verdiepingen. Zonder echtpaar." "Komt voor de bakker," zei de bakker en noteerde routineus Vera's wensen en verlangens. Dat ze met de taart eigenlijk het geluk wenste, en ernaar verlangde dat Simon zou omslaan in een liefhebbende echtgenoot, kon de bakker niet weten. De bakker bakte geen geluk, de bakker bakte slechts een symbool van eeuwig hemels leven. Toen Vera thuiskwam met de bon van de bakker en het porseleinen beeldje naar haar hoofd gegooid kreeg, -ze wist het te ontwijken, de klap die volgde niet- had ze de taart moeten afzeggen. Simon pakte nog een biertje. Vera de telefoon. "Dag bakker, u spreekt met Vera. Ik wens toch graag een echtpaar op de taart."

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 juli 2014 - 17:58
Het begint bijna als een musical. Ik hoor de muziek bij de zwierende vrouwen en zwaaiende mannen. Dan langzaam maar zeker slaat het helemaal om, zo erg, dat ik het eigenlijk niet meer geloofde. Wil ze nog steeds met hem trouwen terwijl ze voor de bruiloft al klappen krijgt??? Ik vind je woordgebruik wel heel mooi!

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 juli 2014 - 19:05
Haha, Bart, wat fijn dat je dat zegt, van de musical... Ik heb zojuist met drie woordjes het eerste deel aan het tweede deel gekoppeld (sinds vanmorgen vroeg op het plein voor de etalage). Ik snap je opmerking, en hij is ook geheel terecht. Maar geloof me als ik zeg dat deze vrouwen 'in real life' bestaan... :-(

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 juli 2014 - 22:06
Was ik even blij dat dit opdracht 20 is en niet de opdracht waarbij je schrijft waarvoor je bang bent. Je hebt een hele fijne schrijfstijl, dat vind ik echt opvallend. Ik moet toegeven dat ik de eerste alinea naar mijn idee een beetje zoetsappig is (maar dat is natuurlijk het geval bij musicals). Na de eerste alinea vind ik het echt een goed verhaal. Niet voor HP uiteraard. Geweldig gevonden vond ik: "Komt voor de bakker," zei de bakker :)

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 juli 2014 - 10:51
Goed gebruik van stijlfiguren, die niet opvallen bij het lezen van je verhaal. A real life story, goed beschreven, ritmisch ook.

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
29 juli 2014 - 17:39
De eerste alinea mag van mij wel weg. (Persoonlijk gevoel) Ik dacht ze zou zeggen dat de taart slechts gebakken lucht was. Goed neergezet.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 juli 2014 - 20:31
ik vind de eerste alinea een vrolijke situatieschets, maar erg los van het verder sterke verhaal van Vera - eigenlijk zou ik dit verhaal zonder en een ander verhaal achter die alinea willen zien, geloof ik.

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 juli 2014 - 1:55
Het is heel leuk om de reacties te lezen. Door de link in de opdracht kwam ik uit bij de 'Irrelevant Act Opener'. Dat deze irrelevant is, is duidelijk. Wat ik wel fijn vind is dat jullie doorgelezen hebben naar het tweede deel, dat maakt dus misschien wel dat de Act Opener wellicht irrelevant is, maar niet oninteressant. Ik weet het niet. Dat het hele lemma op de Engelse site over musical ging, heeft z'n doorslag dus wellicht ook gehad, door de opmerking van Bart en Johanna, echt veel andere stijlfiguren heb ik niet bewust gebruikt, wel gepoogd om te schrijven vanuit het irrelevante eerste beeld, en -raar genoeg- kwam daar dan toch een minder 'happy end' uit. Bedankt voor het lezen, allemaal...

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 juli 2014 - 11:13
Dank voor jouw uitleg in #7, dat verklaart een hoop want ik wist niet zo goed wat ik met het stukje aan moest. Het begon absurd onrealistisch en eindigde met de harde realiteit en dat bracht mij in verwarring. Een goede invulling van de opdracht. Het komt mij over dat Vera zo lang heeft staan wachten voor de deur van de bakker dat ze de mensen als in een droom voorbij heeft zien komen. De muzikaliteit in het eerste gedeelte in de tekst goed weergegeven.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 juli 2014 - 11:27
Ik was zelf ook eerst verbaasd toen ik op die site terecht kwam met allemaal stijlfiguren die alleen maar gericht leken op (en voorbeelden gaven van) Amerikaanse TV-shows. Zeker waar de redactie van deze site zo huiverig is waar het om Engels gaat vond ik het een verrassende keuze. Maar als schrijver laat je je natuurlijk niet zo snel uit het veld slaan, hè? Mooi gedaan hoor.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 augustus 2014 - 15:09
Als stijlfiguur heb je repetitio gebruikt en Figura etymologior- ja net geleerd hoor, ik had er nog nooit van gehoord, maar zag het op het lijstje met stijlfiguren staan. Lekker zwierig geschreven

Lid sinds

12 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 augustus 2014 - 14:29
De bakker bakte geen geluk, de bakker bakte slechts een symbool van eeuwig hemels leven. Mooi omschreven. Wat wordt er bedoeld met zwart haar onder de hoge hoed. Is dat een uitdrukking? De eerste alinea staat wel haaks op de rest. Echter past het wel bij haar dromerige denken ten opzichte van de realiteit. Misschien had je iets meer een overgang kunnen verwerken tussen beide. Maar dat is persoonlijk. Fijn verhaal, met genot gelezen.