opdracht #20 - Happily ever after
Op het plein, een groot plein, een standbeeld in het midden, lopen vrouwen in zomerjurkjes, mannen in pakken met zwarte attachékoffers, het bovenste knoopje van hun witte overhemd vanmorgen opengelaten en de das thuis.
"Goedemorgen," zwieren de vrouwen.
"Goedemorgen," zwaaien de mannen, "wat een weertje, wat een weer."
"Geen weer om te werken, wel weer voor ons."
De mannen lachen, de vrouwen kirren. De mannen zwaaien, de vrouwen zwieren.
Vera staat al sinds vanmorgen vroeg op het plein voor de etalage van de bakkerswinkel. Een bruidstaart pronkt op een zilveren schaal. Nog veertien dagen, dan zal ze samen met Simon haar bruidstaart aansnijden. Drie verdiepingen wil ze, en bovenop de porseleinen taarttopper die haar moeder ooit op háár bruidstaart had staan. Niet dat dit handbeschilderde beeldje het onderpand was geweest voor een lang en gelukkig huwelijk, integendeel, de eerste ruzie van het nieuwbakken bruidspaar ging over de bewaarplek van het kleinood; zij wilde het beeldje in de vitrinekast, hij hield niet van verzamelen. Niet lang daarna scheidden hun wegen, en Vera had altijd gedacht dat haar vader zwart haar onder een hoge hoed had.
De bakker haalde de deur van het slot, de winkelbel begeleidde Vera's entree en met een vastberaden armbeweging wees ze op de taart in de etalage: "Die wil ik. Met roze en paars, met bloemetjes en strikjes. Met drie verdiepingen. Zonder echtpaar."
"Komt voor de bakker," zei de bakker en noteerde routineus Vera's wensen en verlangens. Dat ze met de taart eigenlijk het geluk wenste, en ernaar verlangde dat Simon zou omslaan in een liefhebbende echtgenoot, kon de bakker niet weten. De bakker bakte geen geluk, de bakker bakte slechts een symbool van eeuwig hemels leven.
Toen Vera thuiskwam met de bon van de bakker en het porseleinen beeldje naar haar hoofd gegooid kreeg, -ze wist het te ontwijken, de klap die volgde niet- had ze de taart moeten afzeggen. Simon pakte nog een biertje. Vera de telefoon.
"Dag bakker, u spreekt met Vera. Ik wens toch graag een echtpaar op de taart."
Het begint bijna als een
Lid sinds
12 jaar 5 maandenRol
Haha, Bart, wat fijn dat je
Lid sinds
11 jaar 10 maandenRol
Was ik even blij dat dit
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Goed gebruik van
Lid sinds
12 jaar 11 maandenRol
De eerste alinea mag van mij
Lid sinds
15 jaar 6 maandenRol
ik vind de eerste alinea een
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Het is heel leuk om de
Lid sinds
11 jaar 10 maandenRol
dat verklaart een hoop!
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Dank voor jouw uitleg in #7,
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Ik was zelf ook eerst
Lid sinds
12 jaar 5 maandenRol
Mooi gedaan. De eerste alinea
Lid sinds
10 jaar 9 maandenRol
Als stijlfiguur heb je
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
Met plezier gelezen, met de
Lid sinds
18 jaar 2 maandenRol
De bakker bakte geen geluk,
Lid sinds
12 jaar 8 maandenRol