Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Schrijf waar je bang voor bent: "VERLATEN"

22 juli 2014 - 18:16
Een walgelijke geur wekt me uit mijn zoete dromen. Ik kijk rond me heen maar zie helemaal niks, alles is donker en de geur wordt steeds feller. Het is zo stil dat je de bomen buiten hoort kraken. Het is verdacht stil. De angst grijpt me bij mijn nekvel en ik blijf verstijft liggen. Ik ben te bang om recht te komen en te gaan kijken wat er aan de hand is. Want dit is niet normaal. Normaal hoor je de auto’s rijden en vader snurken. En normaal ruikt het hier naar de lavendel van moeder. Heel stilletjes kom ik overeind, ik ga tegen de muur zitten en kijk rond me heen, maar ik zie nog altijd helemaal niks. Voorzichtig probeer ik het lampje van mijn nachtkastje aan te doen, maar het reageert niet. Zo blijf ik verstijft zitten het duurt eeuwen voordat ik een beweging durf te maken. Uiteindelijk zet ik een voet uit bed en dan een tweede. Het zal wel niks zijn denk ik. De geur wordt steeds feller en dan begin ik te hoesten en te kokhalzen. Ik stap een beetje naar voor maar dan voel ik iets heel vreemds aan mijn voeten. Ik shot er tegen en schreeuw het uit. Het is een hand! Het is een hand! Ik probeer te lopen naar mijn deur om het licht aan te doen maar dan struikel ik over iets wat volgens mij een hoofd is. Ik schreeuw het weer uit en begin te wenen. Ik krabbel recht en geraak aan de lichtknop. Ik doe hem aan en kijk naar de grond. Over heel mijn kamer liggen lijken. De lijken van mijn moeder, vader en broers. Het is zo ver mijn grootste angst is uitgekomen. Ik ben iedereen kwijt, ik ben de enigste die over blijft.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 juli 2014 - 22:38
Ten eerste welkom. Je bent nog nieuw zie ik. Wil je zeggen waar de schrijfopdracht 'Schrijf waar je bang voor bent: VERLATEN' vandaan komt? Ik denk dat je Belgisch(e) bent als ik lees 'geraak aan de lichtknop.' En het is iets gruwelijks dat je beschrijft. Ik kan alleen maar voor je hopen dat het een nachtmerrie is.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 juli 2014 - 22:43
Wat een vreselijke angst en wat beklemmend geschreven. Een paar passages hebben m.i. wel de verkeerde volgorde gekregen: "Het is zo stil dat je de bomen buiten hoort kraken. Het is verdacht stil." De tweede zin zwakt de eerste af, alsof je wilt zeggen "nou, zo stil was het nou ook weer niet". Hetzelfde met "De angst grijpt me bij mijn nekvel en ik blijf verstijft liggen. Ik ben te bang om recht te komen..." De eerste beschrijving van je angst is veel sterker dan je tweede. En dan "Het zal wel niks zijn denk ik". Dat maak je mij nu niet meer wijs dat je dat denkt; je bent doodsbang! Je ontknoping bezorgt me wel kippevel hoor!

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 juli 2014 - 12:59
Je PB ontvangen Merel. Ik ging er vanuit dat wij met opdracht # 20 - Zomerse Stijlfiguren bezig waren en had deze schrijfopdracht niet opgemerkt. Vandaar. Ik schaar mij trouwens achter de opmerkingen van @Bart en zet nog even een d achter 'verstijfd.' Zijn het de gruwelijkheden van MH17 die je achtervolgen? Je schreef een huiveringwekkend stukje. Succes :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 juli 2014 - 21:43
Het moet ook eng zijn om plots alleen achter te blijven. Ik hoop van harte dat het geen constant aanwezige angst is.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 augustus 2014 - 19:04
Wat een vreselijke nachtmerrie! Ik hoop voor je dat hij geen werkelijkheid wordt. Goed geschreven, ik griezel met je mee.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 augustus 2014 - 19:33
Bah, ik ben weleens met mijn blote voet in het donker op een kikker gaan staan. Ik voelde meteen weer hoe dat aanvoelde toen je over die hand schreef. Ik leefde helemaal mee met je verhaal.

Lid sinds

12 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 augustus 2014 - 20:22
Hi, allereerst ook namens mij welkom. Ik hoop in de toekomst nog veel verhalen van je te mogen lezen. Wat betreft je verhaal: Wat een enorme nachtmerrie. Ik vond een muis onder mijn bed al eng en durfde nooit onder mijn bed te voelen, Ik hoop dat je niet teveel geconfronteerd wordt met deze gruwelijkheden. Taalkundig nog een dingetje: Ik shot ertegen moet denk ik zijn ik schop ertegen. In spanning gelezen.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 augustus 2014 - 20:33
Alleen achterblijven is nog wel iets heel anders dan je kamer bezaaid vinden met de lijken van je dierbaren! Spannend geschreven gruwelverhaal. Taalzeur: je bent de enige die achterblijft. (Enigste is de overtreffende trap van enige in de betekenis van leuk (als in dametje dat zegt: ik heb veel enige jurkjes gezien, maar alleen de allerenigste gekocht.))