opdracht #19 - zoektocht
Het lag op tafel. Het lag op tafel, op een stapel tijdschriften. Ik wist zeker dat het naast de fruitschaal, op de stapel tijdschriften, de tijdschriften die naar het oud papier… Nee! Nee! Naud was vanmorgen vroeg vertrokken en riep, terwijl ik de wekkerradio nogmaals op snooze drukte, dat hij langs de glasbak en de oud papiercontainer zou rijden. Vanwege deze liefdevolle taakverdeling én vanwege het feit dat ik nog acht minuten kon wegdromen over het prille begin van ons eerste huis samen, viel ik glimlachend weer in slaap.
Ik liet nu mijn koffie staan, trok de gympen aan die ik gisterenavond op de bank had uitgetrapt, greep een vest van de stoel en rende naar buiten. Met de fiets was ik binnen tien minuten op de parkeerplaats van de voetbalvereniging.
Een man had het jasje van zijn strak gesneden, donkerblauwe pak over de bak van zijn bakfiets gelegd en verplaatste zorgvuldig de dozen van zijn bakfiets naar de container. Ik negeerde hem, rende de container in en gooide dozen en gevulde papieren zakken aan de kant om iets te kunnen vinden dat ik herkende. De Glossy, Allerhandes, wat had er allemaal op de stapel gelegen? Ik graaide tussen de reclamefolders en de stukken karton, ik greep in de borsten van een beduimelde Playboy, ik verfrommelde volgeschreven A-4tjes. Kranten. Posters. Een paar oude paperbacks. Ik knielde tussen het oud papier en maaide driftig alles aan de kant wat niet oranje was.
De man was klaar met zijn dozen, trok zijn jasje weer aan en stapte op zijn bakfiets. Ik wachtte niet tot hij weggefietst was. "Neeeeeee! Kakkerdekakkerdekakzooi!" Ik liet me languit achterover vallen.
"U heeft nog tot vanmiddag één uur om een lot te kopen!" had me er gisteren toe aangezet om een eerste aankoop te doen uit de eerste huishoudpot, samen met een fles rood en een stuk veel te dure kaas. Het geluk bleek 's avonds de wijn en de kaas betaald te hebben en er was nog genoeg over om volgende week naar de woonwinkel te gaan. Of op vakantie. Maar het geluk was ik verloren. Bij het oud papier.
Verrassend stukje. Wat ben je
Lid sinds
15 jaar 5 maandenRol
Het lot had een prijs
Lid sinds
11 jaar 9 maandenRol
Lena, geweldig beschreven,
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
Heel grappig! Ik zie het
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
Ik herken de paniek, want ik
Lid sinds
18 jaarRol
Wat een leuk verhaal! Het is
Lid sinds
10 jaar 9 maandenRol
Lena W, Welkom! Hier en daar
Lid sinds
12 jaar 8 maandenRol
@allen: dank voor de
Lid sinds
11 jaar 9 maandenRol
Geweldig verhaal. Je laat de
Lid sinds
14 jaar 8 maandenRol