Geen afbeelding
Mirte

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#19 Zoektocht

 13 juli 2014 - 16:49
Het is december, onze kinderen hebben hun laatste schooldag. Het sneeuwt al de hele dag, er ligt dan ook al een aardig pak sneeuw op straat. Het weer is eigenlijk onverantwoord om de weg op te gaan. Na mijn werk heb ik eerst de auto veilig thuis gebracht en daarna loop ik naar school om onze jongste kinderen op te halen, die met een grote tas vol met knutselwerkjes naar huis zullen komen. Onderweg tref ik Eva, de dochter van mijn vriendin Annemiek, aan. Door het barre weer wacht zij onder de beukenboom op haar moeder. De school is al enige tijd uit en Annemiek is nog niet in zicht. Ik stel voor dat ik Annemiek bel om te vragen waar ze blijft. Ik grijp in mijn jaszak naar mijn iPhone en leg contact met mijn vriendin. Nog één straat en dan is ze er. Zo dat is ook weer opgelost. Ik loop met mijn beide zoontjes hand in hand verder naar huis. Lekker op weg naar de warme houtkachel. Thuis aangekomen, mis ik iets. Een half uur geleden had ik het nog. Ik ben immers ook met mijn auto thuis gekomen en die twee zijn voor mij onafscheidelijk met elkaar verbonden. Mijn kinderen spelen lekker in de sneeuw en ik loop nog eens de weg terug naar school. De voetstappen van een half uur geleden, zijn al bijna niet meer zichtbaar. Als ik nog maar zal vinden, wat ik ben verloren. Ik vervolg m’n weg terug naar de beukenboom. Er zit niets anders op. Bovendien heb ik een hekel aan het verliezen van dergelijke persoonlijke eigendommen. Ik sta even stil op de plek waar ik Eva heb geholpen, veel verder ben ik niet geweest. Dan zie ik iets blinkends nog net boven de sneeuw uitsteken. Ik grijp er naar en steek het in mijn jaszak. Wat een geluk dat ik deze vandaag nog gevonden heb! De vakantie kan met een goed gevoel beginnen. Ik stap lekker binnen in een warm huis en draai de deur achter me weer direct op slot. Ik hoef er voorlopig niet meer uit …

Profile picture for user Indrany
Indrany

Lid sinds

12 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 juli 2014 - 19:14
Dat is geluk van de bovenste plank ! De zomervakantie is begonnen en jij schrijft over de sneeuw. Leuk geschreven!

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 juli 2014 - 22:45
Wie is er niet zijn sleutelbos eens kwijtgeraakt? Een origineel en voor de hand liggende invulling van de opdracht. Ik mis de beleving van de HP. Vind ze dit winterse weer leuk nu de vakantie begint, baalt ze dat ze de sleutels kwijt is en door dit weer terug moet lopen, is ze in paniek of boos op zichzelf dat ze het verloren is? Jij geeft veel feiten maar weinig emoties. Een vlot geschreven verhaal!

Geen afbeelding
Mirte

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 juli 2014 - 9:02
Dankjewel voor jullie feedback! @Indrany, ik heb gisteren duidelijk het tijdsbesef losgekoppeld en puur het verhaal geschreven dat in me op kwam. En ja, dat speelde zich toevallig af in de sneeuw ;) @Marietje, je hebt gelijk meer feiten dan emoties. Voor de HP was de sleutel vinden en ervan balen dat je privé eigendommen mist en weer helemaal terug 'moet' naar de verloren plek het meest overheersend. HP houdt van elk jaargetijde, ze had dan ook bewust de auto al geparkeerd om na haar werk lekker al wandelend van de sneeuw en de kinderen te kunnen genieten ... Fijn dat je het wel als vlot gelezen ervaart. Dan is mijn missie daarin weer geslaagd!

Geen afbeelding
Johanna B.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 juli 2014 - 10:11
Volgens mij kun je prima je sleutels verliezen en vinden zonder emoties. Ik heb bewondering voor mensen die (ogenschijnlijk) altijd rustig blijven. Vlot geschreven.

Profile picture for user bartsnel
bartsnel

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 juli 2014 - 12:15
Hoi Mirte, ik heb twee kleine opmerkingen. Je schrijft dat het weer onverantwoord is maar ik neem aan dat je bedoelt dat "de weg opgaan" onverantwoord is. Verder vind ik het verhullen van wat de HP kwijt is een beetje geforceerd hier. Verder erg leuk - en herkenbaar - geschreven!

Geen afbeelding
Onomatopee

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 juli 2014 - 15:16
Hoi Ik ben het hier eens met bartsnel. "ik mis iets en dat wat ik mis is onafscheidelijk verbonden met mijn auto", vind ik ook een tikje te duidelijk. Dat je bv had gezegd dat je in de problemen zou raken omdat je man zou moeten staan wachten aan het station, had ons nieuwsgieriger gemaakt. Zo zou je ons stilletjes brengen naar dat je hem moet afhalen en zo verder naar het vinden van de sleutel. De zinnen vind ik zeker goed geschreven, maar ik heb het een beetje moeilijk met hoe de IK dingen formuleert. De IK is duidelijk een lieve mama en ook bezorgd, ze aarzelt niet om haar vriendin te bellen ivm het dochtertje etc. Dan verwacht ik ergens dat de IK ook als een spontane moeder spreekt en niet zinnen maakt als: Ik... leg contact met mijn vriendin. Bovendien heb ik een hekel aan het verliezen van dergelijke persoonlijke eigendommen. De winterse sfeer vond ik zeker leuk en ik zag de tassen vol tekeningen en knutselwerkjes al voor me!

Geen afbeelding
Mirte

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 juli 2014 - 15:20
@Bartsnel, bedankt voor jouw tijd en feedback! ik moet zelf nog eens goed lezen wat bedoel ik ... Uiteindelijk bedoel je dat de weg te slecht is om verantwoord op pad te gaan en dat komt in dit geval door het weer ... Dus ja, zoals jij het omschrijft is beter! Ik pas het niet aan, maar wel fijn dat je er iets over zegt. Bedoel je met 'te geforceerd verhullen' dat ik teveel mijn best doe om maar niet te zeggen welk voorwerp het is? Als dat zo is, dan is dat waarschijnlijk een typische eigenschap van mij. Hier geloofden ze ook langer dan gemiddeld in Sinterklaas ... en als iets niet mag, dan zal ik er ook alles aan doen om dat na te komen/waar te maken ... Goed dat je mij op dit detail wijst. Voor jezelf is het heel gewoon en zie je het ook niet meer. Ik hoor nog graag of ik jouw details goed begrepen heb. Hier leer ik van! Fijn dat het verhaal leuk & herkenbaar leesbaar is voor jou.

Geen afbeelding
Mirte

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 juli 2014 - 15:29
@ Onomatopee, goed dat je me dit allemaal vertelt. Hier leer ik het meeste van. Ik dacht dat het genoeg aan het denken zou zetten. Maar dat is omdat jezelf al meer weet dan de lezer. Kan je me nog vertellen hoe jij die minder spontane zinnen dan had verwacht? Ik hoor het nog graag van je! Bedankt ook voor jouw tijd.

Profile picture for user bartsnel
bartsnel

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 juli 2014 - 16:13
Hoi Mirte, Ja, dat klopt. Jouw formulering laat zien dat zowel verteller als HP heel goed weten wat dat "iets" is dat weg is, maar dat de lezer het nog niet mag weten. en uiteindelijk gaat daar het verhaal niet om.

Geen afbeelding
JoanneE

Lid sinds

12 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 14 juli 2014 - 17:50
Hi Mirte, Ik sluit me aan bij Bart. In één adem wil ik dan wel opmerken dat je verhaal prettig leest. Ja, er ontbreken emoties maar in dit fragment vind ik dat niet storend. Ik had in die beschrijvende sfeer (zonder emoties) dan wel iets meer het winterse weer willen beleven; dus hoe ze met rubberlaarzen door de verse sneeuw banjeren of iets over witte kragen / sjaals. Die details vind ik altijd goed werken om je (hartje zomer! :)) helemaal in het verhaal te zuigen. Wat ik erg goed vind werken was de (herhaling van de) beukenboom. Je merkt het terloops in het begin van je verhaal op en uiteindelijk ligt daar de sleutel van je verhaal. Goed gedaan en graag gelezen! Joanne

Geen afbeelding
alicia

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 juli 2014 - 13:42
@ Mirte, graag gelezen want in de basis staat er een goed verhaaltje. Toch mis ik nog wat. Het is meer 'vertellend' geschreven. Je beschrijft dan de gebeurtenissen o v e r iets zonder dat je in de huid kruipt van het HP. Dit zou je makkelijk kunnen opbouwen door meer van de beleving van het HP weer te geven, en meestal komt er meer spanning in als je rechtstreeks beschrijft wat het HP zich afvraagt. B.v. Waar heb ik het gelaten? Waar liep ik voor het laatst in de sneeuw? enz. Je kunt ook meer spanning opbouwen in een verhaal als je het voorwerp niet meteen vindt. :thumbsup:

Geen afbeelding
jokezelf

Lid sinds

14 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 juli 2014 - 17:13
Het is hierboven al aangehaald; 'het weer is onverantwoord' is een omschrijving die niet klopt, beter is: Het is eigenlijk onverantwoord om met dit weer de weg op te gaan". Verder een leuk gegeven, het verliezen van een sleutelbos en een klein plaagstootje onder die beukenboom waarbij ik dacht dat zou blijken dat de HP haar telefoon kwijt was. Maar nee; verkeerde been. Graag gelezen.

Geen afbeelding
Deleveraux

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 juli 2014 - 17:39
Ik had niet door dat het om je sleutelbos ging tot ik de reacties las... Beetje dom van mij want toen ik het herlas was het opeens wel duidelijk. In de plaats van jouw hoofdpersonage zou ik paniek voelen en ik mis net als de personen van de bovenstaande commentaren ook wat emotie in je verhaal maar ik vind je beschrijvingen wel erg fijn.

Profile picture for user jules du lac
jules du lac

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 juli 2014 - 17:54
@ Mirte, Heel prettig om te lezen en met leuke details. Tot het laatst vroeg ik me af, wat je nou eigenlijk kwijt was en ik twijfel nog steeds of het wel je huissleutel is geweest. Er is me namelijk iets niet duidelijk: toen je thuis aankwam, hoe ben je binnen gekomen? Of was je BIJ het huis aangekomen toen je wat miste? Voor mij nog een groot mysterie. Een beetje flauw van me, vind je ook niet? Zeg maar gerust 'Ja' in een eventuele reactie.

Geen afbeelding
Mirte

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 juli 2014 - 18:37
@Alicia, bedankt voor jouw instructies. Ik neem ze mee in een volgend avontuur. @ Anne, dankjewel voor jouw tijd. @Jokezelf, dankjewel voor de feedback & ook voor het lezen van dit verhaal. @Deleveraux, volgende keer beloof ik jullie meer emotie. Eerlijk gezegd had ik al een paar dagen geen tijd om te schrijven. Maar het is juist veel te leuk om het schrijven maar achterwege te laten. En als je blijft schrijven, blijft de woordenstroom juist wel komen. Dus toch die pen gepakt en dit kwam eruit ... En dan in de zomer ook maar gewoon sneeuw ... ;) Weer veel geleerd ... @Jules du lac, ik moest even :nod: bij jouw reactie [Een beetje flauw van me, vind je ook niet? Zeg maar gerust 'Ja' in een eventuele reactie.] Juist leuk dat jullie de moeite nemen om een verhaal van een ander te (her)lezen en te beoordelen. Dus nee, niet flauw. Maar HP was inderdaad van huis naar school, van school naar huis gelopen en ontdekte toen bij de achterdeur dat de sleutels niet meer in de jaszak zaten. Weer die hele weg heen en terug om te zoeken ... grrr. @ al mijn "feedbackers", als ik de komende dagen nog een gunstig momentje vind, dan ga ik ook nog voor jullie verhaal zitten :!: