Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Opdracht #14

5 juni 2014 - 10:26
Hee lijf, Even een berichtje van mij, al ben je misschien vergeten wie er in je woont. De laatste jaren laat je mij wel gigantisch in de steek, pak 'm beet, zo'n jaar of veertien geleden begon je ermee. Enkele ledematen funktioneerden ineens niet meer zoals afgesproken, zelfs de geest liet mij een tijd compleet in de steek, een rotstreek was dat trouwens, en die weg terug was niet mis. En lijf, die actie K vier jaar geleden, dat vond ik helemaal een K streek. Maar goed, het gaat weer de goede kant op. Binnenkort, dient zich het eerste kunstonderdeel aan, er was geen andere oplossing meer te vinden. Dus bij deze een verzoek tot medewerking. Zullen we weer vrienden worden, lijf, zoals vroeger? Ik hoop het zo! Liefs-st!

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juni 2014 - 10:45
De boosheid en de redelijkheid gaan zij aan zij in deze brief. Ik denk bij kunstonderdeel aan een heup of knie. Ook een manier om over jezelf te spreken in een brief zonder steeds ikke ikke ikke te zeggen. Dit klinkt echter wel verwijtend, terwijl het gebruik van het woord ik in deze tekst waarschijnlijk het verwijtende teniet zou doen, denk ik.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juni 2014 - 14:23
@Maddbrug: Een brief aan je lichaam schrijven is confronterend, wilde het laatst ook doen maar ben nog niet zo ver. Wees lief voor haar, zet er een leuk hoedje op of doe een bloem achter je oor, vet haar in met amandelolie en doe er vooral verrukkelijke dingen in :nod:

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juni 2014 - 16:51
Haha, leuk bedacht! Het is inderdaad nogal verwijtend, wat ik ook wel kan begrijpen wanneer je je lichaam je in de steek laat. Ik vind het erg origineel gevonden.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juni 2014 - 20:54
HP vermaakt zich momenteel op Corfu, zoekt haar thuis in haar lijf, onder andere met amandelolie op huid en haar,( advies Mili) haar knie wil graag bruin gekleurd richting operatietafel, had ze vernomen.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juni 2014 - 21:32
@Maddbrug, wees niet bang voor je operatie. Ik heb een gevoel dat je goed wordt omringd. Je zult een tijd minder mobiel zijn, echter je zult zien dat het je hele andere dingen gaat opleveren. Ben zo vrij je dit te zeggen omdat ik ervan weet. En smeer geen olie in je haar! Met 'vet haar in' wilde ik zeggen: vet jezelf in :nod:

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juni 2014 - 22:14
begrijpelijk! als je eigen lijf je in de steek laat ... ja, dan ben je boos en hoop je op betere tijden helder verwoord en leuke invulling van de opdracht

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 juni 2014 - 22:59
En zoektocht naar jouw vertrouwde lichaam. Soms zorgt de levensweg helaas voor een scheiding. Tijd voor jezelf en bezinning. Prachtig jouw persoonlijke verhalen! Compliment voor het kwetsbaar open durven stellen. :thumbsup: Geniet op Corfu en sterkte straks met de operatie! :)

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 juni 2014 - 21:45
Lieve schrijven online mensen, ik schreef de opdracht naar mijn huis, mijn lijf maar ben totaal verrast door al die lieve opmerkingen. Hoteldebotel is een mooi woord hiervoor, want dat ben ik in grote mate, dank!

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 juni 2014 - 10:51
Lieve schrijven online mensen, ik schreef de opdracht naar mijn huis, mijn lijf maar ben totaal verrast door al die lieve opmerkingen. Hoteldebotel is een mooi woord hiervoor, want dat ben ik in grote mate, dank!
:D en dat doet mij ook weer goed!

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 juni 2014 - 21:31
Voor Maddbrug: Brief van het front Woedend was ik op mijzelf toen de chirurg naast mij knielde en zei dat tijdens de oneindig lange uren dat ik daar had gelegen microscopisch onderzoek had uitgewezen dat ik kanker had. Het team chirurgen had maar een deel van mij weggenomen. Met lymfestations en al. Zonder mij wakker te maken en te vragen of ik het goed vond. Nu ben ik thuis en lig op mijn bed in de woonkamer waar die nooit gestaan heeft. In de plaats van mijn rode bank die in het tuinhuis is gezet. Terwijl muizen er gaten in knagen, lig ik te wezen. Kijkend naar de lichtinval en luisterend naar vogels in het zwerk. Ook ik heb een gat. Ik vraag mij af wat zij ermee hebben gedaan, waarom ik niet gevraagd heb het mij terug te geven. Dan had ik het begraven en er een plant voor teruggekregen met longblaasjes als fuchsiabelletjes. Een stoet aan vreemdelingen dient zich aan. Zij bellen aan de deur, ruiken vies en willen mij onder de douche zetten. Ik weiger nog langer. Ik leef op pijnstillers en ben er dol op. Ze doen mij giechelen en onderdrukken mijn fantoompijn. Langzaamaan kom ik terug. Het duurt moede maanden. Ik laat mij niet kisten en zeg adieu tegen kanker.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 juni 2014 - 23:58
Voor Mili: antwoord aan een overlevende De oorlog is gewonnen, ik ben terug van het front. Binnenkort kunnen we ons ere metaal ophalen, maar voor mij hoeft dat niet. Zo mooi kan het leven zijn als je zelf de overwinning bent. en als je dat kan opschrijven in letters, woorden en zinnen. Ontzettend veel dank.