Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#14 -Brief naar huis - de laatste brief -

Lieve mam, In mijn gedachten, zie ik levendig jouw huis en jouw tuin voor me. Groot, imposant, stralend en vooral erg vertrouwd. De gedachten eraan bezorgen me gevoelens van heimwee. De realiteit ligt helaas ver van mijn gedachten. De ooit zo weelderige tuinen zien er nu triest en verlaten uit. Onuitgenodigde gewassen overwoekeren de grote voortuin. Onkruid tussen de stenen van de vervallen fontein. Mos groeit gestaag tussen de stoeptegels. De aanblik raakte me in het diepst van mijn ziel. Vreemd, want uiteindelijk is het maar een huis met voortuin. Binnen voelde het kil. Het was alsof ijspriemen mijn hart doorkliefden. Was het echt zo koud? Of was het inbeelding? Mam, wat is er toch gebeurd? Hoe heeft het zover kunnen komen? We hebben mooie tijden beleefd. Jij was zo gelukkig. Je was altijd druk in de weer om de tuin klaar te maken voor ieder seizoen. Het oogsten van de appels in de herfst, zodat je er moes van kon maken. De lente met een explosie van de kleuren roze en paars van de seringen. De narcissen die met hun blonde kopjes de wereld in keken. Waar is dit alles gebleven? Mam, je zag er gisteren zo oud uit. Het was tijd om afscheid te nemen. Tijd ook, om het huis en de tuin los te laten. Het leek of je minder moeite had met loslaten, dan je geliefden. Is dat wat sterven met mensen doet? Lieve mam, morgen breng ik je naar een prachtige nieuwe tuin. Rust zacht.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nog een bewijs dat je met een brief zonder ik wel je gevoelens kunt uiten. Deze brief valt op doordat je de ik niet mist en de zinnen niet gekunsteld aanvoelen, vloeiend in elkaar overlopen. Mooie liefhebbende toon en beschouwend, berustend. Goed gekozen beeld van de tuin.

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hartelijk dank voor de feedback. Dit is het eerste wat ik schrijf. Ik vond het erg leuk om te doen.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Een emotionele brief van iemand die afscheid probeert te nemen van haar moeder. Tegelijkertijd heb ik het gevoel dat ze afscheid moet nemen van haar jeugd. Vooral doordat ze nu niet meer naar haar moeder en haar ouderlijk huis kan terugkeren.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Dapaza, ik schaar mij aan Odile's zijde. Het is echt mooi en de liefde voor de moeder spat uit iedere zin.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooie beeldspraak gebruikt in het verval van de tuin en de moeder. Beeldend geschreven met passende woorden. De liefde die de moeder in de tuin stopte en in haar kind vloeit nu terug naar haar. Een emotioneel afscheid. Doet me denken aan het moment dat mijn moeder op sterven lag en ik haar los liet om te gaan. Zeer geslaagde première! :thumbsup:

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor de mooie feedback. Het geeft moed om verder te gaan met schrijven. Ik vond het best even spannend om iets te plaatsen.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Iedereen kent die spanning, Dapaza. Ik voel die elke keer weer. Eigenlijk wordt het na een paar keer best wel prettig ;) Een hele mooie brief. Dat beloofd wat voor de toekomst. Haar mooie tuin die nu verwelkt is en een nieuwe tuin waar zij verder kan. Mooie beeldspraak en de emotie spat er uit.

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik sluit me geheel bij de anderen aan! Mooi geschreven, metaforisch ook. De afsluitende zin (een prachtige, nieuwe tuin) raakte me. Goed gedaan!

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Het was haar tijd, daardoor kon ze niet anders dan loslaten, iets wat jij nog niet wilt, omdat je een weg moet vinden om door te kunnen gaan zonder haar. En toch laat je haar los door de nieuwe tuin waar jij haar graag brengt. Mooi hoor. Inhoudelijk geschreven, want daar gaat het uiteindelijk om zie ik zoals de oefening vroeg maar twee keer ik. De beeldende kracht komt mooi naar voren. je hoeft totaal niet bang te zijn een stukje te plaatsen. Je doet het fantastisch! Heel veel sterkte met het verlies van deze stralendheid en misschien kun jij met de tijd de tuin weer een beetje tot leven brengen.