Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Schrijfopdracht #12 - Wankelen

21 mei 2014 - 21:42
Mirte liep kaarsrecht en langzaam voor de ronde kist uit. Alsof tromslagen haar begeleidden, zo regelmatig waren haar stappen. Haar haar golfde in hetzelfde ritme op haar schouders. De stoet volgde haar. Het was een luidruchtig gezelschap geweest in de aula. Ze hadden gezongen, gedanst en geschreeuwd alsof ze zo de angst dat zij de volgende dode zouden zijn konden bezweren. De statigheid van Mirte sloeg ze die hoop uit handen. Ze hadden maar te volgen in haar tempo. Daarmee werd duidelijk dat niemand zijn tred zelf bepaalde. Nee, alles kwam van buiten, marionetten zijn we of nog eerder stof in de wind. Het graf was een enorme kuil, wat logisch was want anders paste de kist er niet in. Zelfs een deel van het pad was afgegraven. Mirte liep naar de kuil tot ze op één meter afstand van de rand was. Toen wankelde ze. Er was niet meer te zien dan een lichte huivering aan de linkerzijde van haar lichaam, maar Pleun had die opgemerkt.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 mei 2014 - 22:23
Prachtig Petra, de cadans naar het graf. Bepaald door Mirte. Puzzels voor mij zijn - een ronde kist en - een huivering, links van haar lichaam.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 mei 2014 - 22:34
De huivering aan haar linker kant, de kant van het hart. Als je al alleen aan één kant kunt huiveren, waarom huivert ze links. Wil ze haar hart volgen en bij hem zijn, mee het graf in. Haar andere helft niet. die wil leven hier op aarde.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 mei 2014 - 22:36
Wie of wat zit in de ronde kist? Waarom wankelt zij? Is Pleun haar hond, die haar blindelings opvangt? Die Mirte is een raadsel.....met een vastberaden tred.

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 mei 2014 - 23:06
Zoals je zelf aangeeft, gaat het om het wankelen van Mirte. Tot aan de rand van het graf leidt zij de stoet, die zij haar tempo oplegt. Met het statige tempo dwingt ze bij het chaotische gezelschap ingetogenheid en eerbied af. De dood komt voor ieder van ons; iets wat pas echt tot haar doordringt als ze aan de rand van het graf staat. Het wankelen kan ook een voorteken zijn van haar naderende dood: ze staat al met een been in het graf. Of de hp wenst haar het graf in. Mogelijkheden te over: het gebaar is in ieder geval niet eendimensionaal.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 mei 2014 - 23:20
Zegt dit iets over Mirtes manier van leven? Heeft ze angst voor de dood en is ze vervolgens begrafenisondernemer geworden? Of bestaat er een band met de overledene? Is dit overigens de eerste ontmoeting die ze met Pleun heeft? Of hebben ze toch een relatie gekregen en is dit op een later moment?

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 mei 2014 - 9:31
Mirte komt op mij heldhaftig over, slechts een klein beetje onmacht schijnt door. Beweging helpt om moedig te zijn. Zolang ze loopt heeft ze haar emoties onder bedwang, maar zodra ze stopt wordt ze ingehaald door haar gevoel. In de ronde kist zit wellicht een draak of zo. Dat die verslagen is maakt iedereen bang, maar Mirte geeft niet daaraan toe.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
22 mei 2014 - 16:58
Mirte is voor mijn gevoel niet iemand die graag haar gevoelens uit, vandaar de manier van lopen waardoor ze niks kan laten zien. Wanneer ze stil staat kan ze zich niet meer verschuilen achter haar manier van doen, vandaar de wankeling.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 mei 2014 - 20:20
vrouw die gewend is sterk te zijn, de sterkste doorgaans. ze moet vroeger of later toch toegeven dat de boog niet altijd gespannen kan zijn (maar dat zal wel later worden, want de wankeling is nog miniem).

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
27 mei 2014 - 21:05
Hallo allemaal, bedankt voor de reacties. Iedereen had een redelijk beeld van Mirte: zij is krachtig, maar houdt zich stoerder dan ze is. Pleun en zij hebben op het moment van deze scène hun affaire achter de rug. De vorm van de kist is een lolletje van de overledene en hij is gemaakt door Pleun, die meubelmaker is. Mirte twijfelt over de richting in haar leven: moet ze haar man, die levenslang heeft, nog trouw blijven, moet ze niet wat losser leven.