Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#11 gebruik van omgeving

Wekelijkse opdracht #11 gebruik van omgeving Het badkamerraam staat open, maar er komt geen licht door naar binnen. Ik zie grijze wolken opstapelen en kies half bewust voor een strakke staart. Een knot misschien zelfs, want ik zie ook takken langszwiepen van de grote eik van de buren en ik wil niet aankomen met mijn befaamde coupe windhoos van sprieten en pluizen. Ik rommel in de schaduwen van het kastje op zoek naar schuifspeldjes, die daar toch ergens zouden moeten liggen. Waar begin ik aan? Waarom sta ik hier in het half duister mijn best te doen op een kapsel dat ongeacht het aantal speldjes dat ik kan opdiepen zal verwaaien voor iemand het gezien heeft. Daar tikken de eerste druppels ook al tegen het raam. En dit stomme kastje bevat een onwaarschijnlijke hoeveelheid onbruikbare zooi zo'n zijn bescheiden afmetingen. Ik kijk naar de regen. Naar het kastje. Speldjes. Heeft het zin? Die eik lijkt inmiddels in mijn tuin te staan. Nagenoeg horizontaal. Als het tikken in slaan overgaat en ik druppels op de wasbak zie spetteren, sluit ik het raam. Het licht moet hier ook gewoon aan, al die chaos en duisternis begint zich inmiddels in mijn hoofd op te stapelen.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een jonge vrouw. Rommelig, onzeker en niet bepaald daadkrachtig. Het zit haar niet mee. Toch lijkt ze de regen en wind laconiek te aanvaarden als gegeven. Ze komt niet in opstand, vertoont geen heftige emotie. Laconiek, dat springt bij mij het meest naar voren

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Een vrouw met een ontembare bos krullende haren. Ze heeft aanleg voor depressies, het najaar en de winter zijn voor haar een moeilijke tijd. Ik hoop voor haar dat ze er goed door heen komt. Vertel haar dat het geen schande is om in therapie te gaan.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik lees voornamelijk obstakels, zoals het haar dat niet meewerkt, de eik die nagenoeg horizontaal staat en weer en wind. De rommelige badkamerkast. Al in de vroege ochtend in de badkamer doemen de obstakels op. Komt het deze dag nog goed? De hoofdpersoon worstelt ergens mee, ze verwacht dat het niet zal gaan zoals ze wil. Ik zie een vrouw van rond de dertig die het materiële zat is.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Somberheid slaat toe, en wordt versterkt door haar haar, woest kroes of krullend haar, wetende dat regen een enorme boosdoener is en zorgt voor nog met krulletjes en somberheid. Ik wens haar een zonnetje toe.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
HP een slordige dramaqueen. Waarschijnlijk heeft ze zulk mooi lang, glanzend, krullend haar waar iedereen van droomt, maar zij ziet het niet. De afspraak maakt haar erg onzeker.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De vrouw voelt zich behoorlijk onzeker over een afspraak die ze later die dag heeft. Door alle gedachten over een recente gebeurtenis (waar die afspraak misschien mee te maken heeft) is ze wat verstrooid. Door de spanning is ze ook ongeduldig. Toch wil ze er "goed" uitzien op de afspraak, waardoor ik in het begin het idee had dat het om een date zou kunnen gaan. De afspraak zou ook iets officieels kunnen zijn, zoals een advocaat, of iets waar zij niet wil laten merken dat dingen haar dwars zitten.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Een jonge vrouw, halverwege de 20. Op weg naar een afspraak maar eerst met het o zo bekende dilemma: ga ik tijd en energie in mijn kapsel stoppen als de kans 99% is dat het tegen de tijd dat ik aankom, het nergens meer op lijkt? Een erg stressvol, steeds terugkerend moment voor elke vrouw met lang haar!

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik dacht aan een tamelijk laconiek type; gruwelijk chaotisch, zodat het op anderen wel eens neurotisch overkomt, maar zelf tilt ze daar helemaal niet zo zwaar aan. Uiteindelijk komt ze natuurlijk totaal verregend aan op het sjieke gala, maar daar kan ze dan wel weer zo hartelijk lachen om haar eigen misplaatstheid tussen al die mensen die natuurlijk wel met de auto gekomen zijn, in plaats van haar belachelijke eeuwige fiets, dat ze helemaal vergeet zich ongemakkelijk te voelen tussen zoveel onbekenden. En met die onbevangen lach en door de regen roodgloeiende wangen onder nadruppende haren wordt ze wellicht opgemerkt door een interessante jonge man ... en zo beland ik zo maar in het genre van de chicklit, en dan wordt het echt spannend of ik daar iets zou kunnen klaarspelen. Interessant om te zien dat lezers het sombere toch somberder inschatten dan het is, volgens mij omdat men toch denkt: als er zo nadrukkelijk regen staat, moet het wel op ellende duiden -men geeft er meer betekenis aan, omdat het geschreven is. Maar mijn idee was juist dat ze maar zo'n beetje voortploetert, ongeacht de ellende die zich buiten het raam afspeelt, zoals gezegd: een laconiek type: als je nou gewoon het licht aandoet voor jejezelf gek maakt ...

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De vrouw is in de war. Ze heeft problemen met haar identiteit en staat voor een keuze in haar leven: wat is werkelijk belangrijk.