#11 gebruik van omgeving

Een jonge vrouw. Rommelig, onzeker en niet bepaald daadkrachtig. Het zit haar niet mee. Toch lijkt ze de regen en wind laconiek te aanvaarden als gegeven. Ze komt niet in opstand, vertoont geen heftige emotie. Laconiek, dat springt bij mij het meest naar voren

Hi Schrijvenmaar, heb je ondertussen zelf al meer duidelijkheid over je HP of ben je nog zoekende?

Een vrouw met een ontembare bos krullende haren. Ze heeft aanleg voor depressies, het najaar en de winter zijn voor haar een moeilijke tijd. Ik hoop voor haar dat ze er goed door heen komt. Vertel haar dat het geen schande is om in therapie te gaan.

Ik lees voornamelijk obstakels, zoals het haar dat niet meewerkt, de eik die nagenoeg horizontaal staat en weer en wind. De rommelige badkamerkast. Al in de vroege ochtend in de badkamer doemen de obstakels op. Komt het deze dag nog goed? De hoofdpersoon worstelt ergens mee, ze verwacht dat het niet zal gaan zoals ze wil. Ik zie een vrouw van rond de dertig die het materiële zat is.

Somberheid slaat toe, en wordt versterkt door haar haar, woest kroes of krullend haar, wetende dat regen een enorme boosdoener is en zorgt voor nog met krulletjes en somberheid. Ik wens haar een zonnetje toe.

HP een slordige dramaqueen. Waarschijnlijk heeft ze zulk mooi lang, glanzend, krullend haar waar iedereen van droomt, maar zij ziet het niet. De afspraak maakt haar erg onzeker.

De vrouw voelt zich behoorlijk onzeker over een afspraak die ze later die dag heeft. Door alle gedachten over een recente gebeurtenis (waar die afspraak misschien mee te maken heeft) is ze wat verstrooid. Door de spanning is ze ook ongeduldig. Toch wil ze er "goed" uitzien op de afspraak, waardoor ik in het begin het idee had dat het om een date zou kunnen gaan. De afspraak zou ook iets officieels kunnen zijn, zoals een advocaat, of iets waar zij niet wil laten merken dat dingen haar dwars zitten.

Een jonge vrouw, halverwege de 20. Op weg naar een afspraak maar eerst met het o zo bekende dilemma: ga ik tijd en energie in mijn kapsel stoppen als de kans 99% is dat het tegen de tijd dat ik aankom, het nergens meer op lijkt? Een erg stressvol, steeds terugkerend moment voor elke vrouw met lang haar!

Hi Schrijvenmaar ik verwacht niet veel reacties meer, kun je je geheim verklappen? en vertellen of je iets van deze opdracht geleerd hebt

Ik dacht aan een tamelijk laconiek type; gruwelijk chaotisch, zodat het op anderen wel eens neurotisch overkomt, maar zelf tilt ze daar helemaal niet zo zwaar aan. Uiteindelijk komt ze natuurlijk totaal verregend aan op het sjieke gala, maar daar kan ze dan wel weer zo hartelijk lachen om haar eigen misplaatstheid tussen al die mensen die natuurlijk wel met de auto gekomen zijn, in plaats van haar belachelijke eeuwige fiets, dat ze helemaal vergeet zich ongemakkelijk te voelen tussen zoveel onbekenden. En met die onbevangen lach en door de regen roodgloeiende wangen onder nadruppende haren wordt ze wellicht opgemerkt door een interessante jonge man ... en zo beland ik zo maar in het genre van de chicklit, en dan wordt het echt spannend of ik daar iets zou kunnen klaarspelen. Interessant om te zien dat lezers het sombere toch somberder inschatten dan het is, volgens mij omdat men toch denkt: als er zo nadrukkelijk regen staat, moet het wel op ellende duiden -men geeft er meer betekenis aan, omdat het geschreven is. Maar mijn idee was juist dat ze maar zo'n beetje voortploetert, ongeacht de ellende die zich buiten het raam afspeelt, zoals gezegd: een laconiek type: als je nou gewoon het licht aandoet voor jejezelf gek maakt ...

De vrouw is in de war. Ze heeft problemen met haar identiteit en staat voor een keuze in haar leven: wat is werkelijk belangrijk.