Wekelijkse schrijfopdracht #11 - Gebruik van omgeving

Ze kwam ogen te kort om alles in zich op te nemen. De zacht glooiende hellingen met olijfbomen. De groene weiden vol gulzig grazende geitjes. De paar huisjes die verspreid over de heuvels lagen alsof iemand ze er met losse hand tegenaan gegooid had. En in de diepte de wispelturige kustlijn die de oceaan kennelijk onverschillig in het landschap getekend had. Het geheel leek zo van een postkaart te zijn gehaald. Abrupt stopte het paadje voor een van de kleine huisjes. In krullerige letters had iemand 'herberg' op de verder maagdelijk witte gevel geschilderd. Hij opende de deur en liet haar beleefd voorgaan. Haar eerste gedachte was dat ze in een sprookje gestapt was. Ze voelde zich net Alice die voor het eerst het magische wonderland aanschouwt. De ruimte binnen was aanzienlijk groter dan de buitenkant liet uitschijnen. Kris kras door de zaal waren kleine, houten tafels neergezet versierd met eenvoudige rood-wit geblokte tafelkleedjes en kleurige olielampjes die een feeëriek licht verspreidde. De lage zoldering met originele houten balken gaf het geheel een heel intieme uitstraling. Het was absoluut volmaakt!