Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Opdracht # 10 schommelbank

8 mei 2014 - 10:20
Ze keek naar de zittende man verderop op het terras. Ze glimlachte voorzichtig. Hij beantwoorde haar door aandachtig te kijken. Ze duwde zacht met haar voeten en de schommelbank kwam in beweging. Het duizelde haar en ze voelde de glimlach als een tegenstelling met haar gevoel. Ze merkte hoe haar wenkbrauwen fronsten. Had ze dit wel verdiend? Alsof hij haar gedachten horen kon, zei hij: ‘je hebt het verdiend. Altijd maar zorgen voor de kinderen. Nu is het jouw beurt.’ Ze wilde bijna nee schudden, maar haar ogen stonden vragend. Echt? Ze zag zichzelf oud naast haar man zitten op de schommelbank onder de luifel, terugkijkend naar het verleden. Waar waren de zorgen gebleven? Onder de fundering lag het onkruid te verpieteren. De aarde was bedekt met een kleed zoals de verleden tijd. Zo zal het onkruidzaad lange tijd bedekt blijven, het terras blijft erop staan hopelijk tientallen jaren ongemoeid. Nu glimlachte ze echt.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2014 - 11:42
Een vrouw, eind dertig, begin veertig, omdat ze altijd maar zorgt voor de kinderen. Filosofisch in gesteld, beschouwend. Ze denkt na, over het kleinste detail, over zichzelf en het leven. Ze neemt niets zomaar aan. Niet bepaald een impulsief type. Ik denk geremd, voorzichtig. Is er iets gebeurd waardoor ze zo geworden is? Ik verwacht dat ze zich op het eind van het verhaal veel vrijer zal voelen, spontaner. Dat gun ik haar.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2014 - 11:49
Een liefdevolle bescheiden vrouw met een druk gezin, af en toe vergetend dat ze nog een echtgenote is van haar man die van haar houdt. Door de schommelbank voelt zich zich ineens oud waarschijnlijk omdat ze even rust vindt in de beweging. Zoals onkruid niet vergaat, vergaat hun diepe liefde voor elkaar ook niet.

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2014 - 12:11
Een oudere vrouw, die het er eindelijk van kan nemen. Ze durft nog niet echt te genieten, maar dat komt wel. Wat er ook is gebeurd, het is voorbij.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2014 - 13:48
Ik denk eerder aan een (oudere) vrouw, al enige tijd alleen, de kinderen wonen op zichzelf, die de blik opvangt van een man die klaarblijkelijk in haar geïnteresseerd is, die zij heeft leren kennen. Zij vraagt zich af of dit nog mogelijk is, zij en een man, er heeft zich het e.e.a. in haar verleden voorgedaan, verre van prettig. Zij kijkt uit naar een leven (met de man) waarin zij dit achter zich kan laten.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2014 - 14:09
Oudere huisvrouw laat door tuinman een terras aan leggen zonder goedkeuring van haar echtgenoot. De tuinman geeft haar groot gelijk dat ze een plek voor haarzelf laat aanleggen op het grasveld waarop de kinderen hebben gespeeld. Zij twijfelt er nog over en zoekt redenen om haar man te overtuigen.

8 mei 2014 - 18:57
Ik krijg de indruk dat deze vrouw afscheid neemt van het leven. Het is tijd. Een plotselinge dood. Snel, pijnloos. De man op het terras komt haar halen. Het lange lijden blijft haar bespaard. Ze heeft er vrede mee. Edit: inderdaad een leuke opdracht.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2014 - 19:30
Een oudere vrouw die al een heel leven erop heeft zitten. Ik heb het idee dat de man op het terras niet echt bestaat. Misschien een geest? Iemand die vroeger een grote rol in haar leven gespeeld heeft? Het is een lieve vrouw die overal goed over nadenkt.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2014 - 19:43
Haar man heeft voor HP een terras aangelegd. HP is een vrouw die zichzelf steeds wegcijfert achter haar kinderen. De kinderen zijn nu autonomer, beroepen zich minder op haar. Hoewel het fysieke contact verbroken lijkt -haar man zit niet naast haar op de schommelbank- voelen ze zich diep verbonden. Met het schommelen van de bank bewegen ook de gedachten van de vrouw van verleden over heden naar toekomst. Ik schat haar 50. Oh, ja. Ik ben wel benieuwd hoe dit plot zal wenden. Wat zal haar overkomen, wat zal ze ondernemen?

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2014 - 20:04
De man op het terras is haar man, het is een beeld wat ze oproept van vroeger. Nu is hij er niet meer. Ze woont alleen in het huis. Er is daar veel gebeurd wat het daglicht niet kon verdragen. Symbolisch ligt het gebeurde begraven onder het kleed van onkruidzaad. Haar overleden man spreekt tot haar dat ze mag genieten. Maar ze weet niet of ze dat kan. Totdat ze beseft dat haar geheim veilig is, daardoor lacht ze echt.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2014 - 22:18
Een vrouw van een jaar of zestig? Ze is op de melancholische toer. De zorg om je kinderen kun je missen, ze is duidelijk de scherpe randjes van het opvoeden vergeten. Ze is nu eenzaam omdat ze zich nutteloos voelt, er is niks meer te zorgen. De man is wellicht een oude bekende die sinds korte tijd weer in beeld is? Het zou kunnen zijn dat haar man is overleden en dat ze in contact is gekomen met een vriend van eerder. Een glimpje hoop komt naar boven. Ze fantaseert over het aangaan van een nieuwe relatie en hoopt dat dit nog voor haar is weggelegd.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 mei 2014 - 12:05
Oudere vrouw die haar hele leven voor iedereen heeft gezorgd en zich nu bijna schuldig voelt omdat ze tijd voor zichzelf neemt. Is de man een bekende, is hij echt of een gedachte? Misschien haar eigen man, die haar vele zorgzame jaren erkent.

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 mei 2014 - 18:09
In iedere antwoord zit wel iets van wat ik bedoelde en iets wat een eigen leven gaat leiden. De man op het terras is de bouwer. Die heeft een beschermende rol ten aanzien van het gezin. Heeft zijn tijd erin gestopt zonder bezoldiging, omdat hij weet wat voor nare geschiedenis er aan vooraf ging. Het terras was een onherbergzame plek geworden. Door de bouw is er een herstel.

Lid sinds

18 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 mei 2014 - 19:34
Ik vond het een hele interessante oefening die inzicht geeft in het gewicht van de woorden die je kiest. Het is interessant dat er over hints gelezen wordt en dat er verder gedacht wordt dan ik gedacht had. Ik had wel in mijn hoofd dat mijn hp ouder was en terugblikte, en dat is duidelijk overgekomen. Ik vind het ook boeiend dat iedereen er een eigen hp van maakt. Ik vind het stimulerend om verder te schrijven, omdat het blijkbaar mensen raakt. Dat vind ik het bijzondere van schrijven, dat je van een mens tot een andere spreekt en dat de ander zijn eigenzinnige interpretatie heeft van mijn woorden.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 mei 2014 - 20:17
Het gaat verder Odile en Henny. Je haalt de persoonlijkheid uit degene die reageert. Dat vond ik boeiend te ontdekken bij deze opdracht.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 mei 2014 - 22:55
Ja, Mili, je ziet heel duidelijk dat mensen hun verwachtingen in jouw tekst stoppen. De lezer speelt dus een heel actieve rol. Bedankt voor je reactie Mili en Odile