# 8 Als ik kon toveren ...

Als ik kon toveren en iedereen zou zijn, zoals ik eigenlijk zou moeten zijn, wat zou de wereld dan toch mooi, vriendelijk en vrolijk zijn! Geen negatief oordeel over een ander, maar oog voor al de mooie details die de ander zo uniek maakt. Respect voor elkaars wijsheid, mening, inzichten, gewoontes en ideeën. Niet alles maar aanhoren, maar werkelijk luisteren naar elkaar zonder meteen iets terug te moeten zeggen. Als ik kon toveren dan zou er veel meer eenvoud zijn. De sterren, zon en de maan, de mens zo vrij als de vogels in de lucht. Geen dagelijks “moeten”maar leven met volle aandacht voor al het mooie om ons heen. Dat alles dat we bij onze geboorte gratis hebben gekregen en waar we heel zuinig op mogen zijn. Onze adem om energie op te kunnen doen én ballast af te kunnen voeren. Onze ogen, neus, mond en oren om al het mooie om ons heen te ervaren en er met een tevreden gevoel van te kunnen blijven genieten. Als ik kon toveren dan zou ik de humor van mijn opa nog eens willen horen. Zijn lach nog eens willen zien bij het verzinnen van al zijn kwajongensstreken. Streken die hij spontaan zou bedenken bij het kunnen zien van al zijn achterkleinkinderen! Als ik kon toveren dan zou ik als eerste een toverstaf wensen waarmee ik iedereen het allerbeste toe zou kunnen wensen. Een leven zonder onrechtvaardigheid, ziekte of pijn. Als ik kon toveren …