Het sollicitatiegesprek. Veel te vroeg staat ze voor het statige gebouw van haar hopelijk toekomstige werkgever. Altijd bang om te laat te komen, de weg niet te vinden, een lekke band te krijgen. Ze moest altijd even aclimatiseren, de omgeving scannen, de ademhaling onder controle krijgen. Veel te vroeg binnen komen is ook not done dus loopt ze naar de overkant van de straat waar een koffiehuisje net de deuren opent. “Voor mij een dubbele latte” Ze pakt een krant om toch iets in handen te hebben. Voorzichtig pakt ze het volle glas en neemt een slok van de lauwe koffie, veegt het schuim van haar mond. Nu alweer vier jaar geleden had ze haar job als redacteur opgezegt, niet te kombineren met twee kleine kinderen en een burn-out. Maar ze staat er weer, sterker dan ooit en klaar om zich voor de leeuwen te gooien. Werken voor een maandblad zal allicht minder stress opleveren dan elke dag de deadline van een nieuwe krant halen. Schrijven over kinderen, dat kan ze, ze heeft tenslotte ervaring als moeder, als werkende moeder het hoofd boven water houden. Oke ze is kopje onder gegaan maar dat maakt dat ze nu weet waar haar valkuilen zitten. De deur zwaait open, een vrouw op torenhoge hakken stampt naar binnen en roept “ een expresso, doe maar een dubbele.” De man die haar gevolgt is en blijkbaar bij haar hoort loopt wat onhandig achter haar aan, schuift een stoel voor haar naar achteren maar ze loopt door naar het tafeltje recht voor Erika. Oh mijn god, Erika duikt achter haar krant, de mama van Joris, dat rotjoch dat het altijd gemunt heeft op haar dochtertje. Ze heeft geprobeerd om over het gedrag van joris te praten met de hooggehakte mama maar dat werd een eenrichtingsscheldtirade en Erika is zwijgend met tranen in haar ogen afgedropen. “Ik heb straks vijf gesprekken met kandidaten voor de functie van Charlotte die is vrijgekomen”, ze scrollt druk over haar tablet en lijkt geen antwoord te verwachten van de man die bij haar aan tafel zit. “Tijdverlies als ik zie wie de kandidaten zijn, vrouwen met kinderen, of net van school, over een kwartier komt de eerste”, ze giet de expresso achterover en staat alweer op. Erika staat op, trekt haar jas aan, loopt naar buiten, pakt haar fiets en fietst naar huis.