Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#4 - Diep duiken

De vrouw in het antracietkleurig mantelpak tegenover me keek me strak aan. Er kon geen lachje af. “Wij hebben meer dan honderd sollicitatiebrieven ontvangen voor die functie. Vertelt u eens, meneer de Kleine, waarom zouden wij ú moeten nemen?” Ik had meer dan twee uur in de trein gezeten voor dit interview. Dit was echt mijn droombaan. Op mijn lijf geschreven. Maar dan moest ik wél voorbij mevrouw Cerberus komen. Ze was vanaf het begin, zo’n tien minuten geleden, voortdurend bezig geweest om mij duidelijk te maken dat ik niet de kandidaat was die ze zochten. “Ik ben afgestudeerd in IT, kan goed gedachten op papier krijgen én heb duiken als hobby. Het lijkt me dat ik perfect pas binnen het geschetste profiel van app-ontwikkelaar.” Ze leunde licht achterover en deed haar armen over elkaar. “Dat heb ik gelezen in uw CV. Zonder dat zou u hier niet eens zitten.” Ze schoof het A4’tje van zich af alsof-ie naar poep stonk. “Ik zie niets van ervaring, niets van passie voor tropische vissen.” Ik kreeg een wee gevoel in mijn maag. “Ik ben net afgestudeerd, dus kunt u niet verwachten dat ik ervaring heb. Desondanks heb ik allerlei apps geprogrammeerd als bijverdienste. Ik heb tenslotte mijn eigen studie moeten betalen.” “Hmm.” Ze boog naar voren en maakte een notitie. “Mijn liefde voor tropische vissen is de reden geweest dat ik met duiken ben begonnen. Voordat mijn ouders verongelukten, gingen we altijd naar Sint-Maarten, juist om te kunnen diepzeeduiken.” Normaal gaat liegen me niet goed af. Zou ze het geloven? Ze stond op. “U hoort nog van ons.” Had ze nu tranen in haar ogen? “Hoe ging het, Frank?” vroeg mijn vader. “Wel goed, denk ik.” “Heb je Sint-Maarten genoemd, zoals ik zei?” “Ja. Ik vond het een klotestreek van mezelf, maar ik moest wat.” “Je hebt die baan nodig, jongen. Haar ouders komen er niet mee terug.”

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Ontzettend leuk. Hoewel er bij de vrouw geen lachje af kon, heb ik wel een paar keer moeten lachen.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi verhaal. Naar de betekenis van de laatste zin, moet ik gissen. Had ze nu tranen in haar ogen? helpt me daarbij.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk verhaal. ´Mevrouw Cerberus´ vind ik iets over de top. ´Haar ouders komen er niet mee terug.´ duidt op voorkennis. Die hint had ik graag ergens gezien.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank, allen. @Johanna: ik reageer straks op jouw verhaal. @Tja: bedankt voor je impliciete compliment dat de scène voldoende beeldend is. @Dos: ik heb een reputatie te cryptsich te zijn, dus als ik te veel van de lezer vraag, is het met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid mijn schuld @Woody: mevrouw heeft inderdaad geen drie hoofden. Het liegen is wel een hintje re de voorkennis, dacht ik.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Woody: mevrouw heeft inderdaad geen drie hoofden. Het liegen is wel een hintje re de voorkennis, dacht ik.
Het liegen op zich is geen hint naar de voorkennis. Want liegen tijdens een sollicitatiegesprek doen de meesten. De laatste zin duidt erop dat hij gericht gelogen heeft. Dat hij haar persoon, haar achtergrond bespeelt. Het zou mooi zijn als je laat zien hoe hij haar reactie proeft, zoekt of het echt doel getroffen heeft. De tranen in haar ogen drukken dat niet genoeg uit.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Leonardo Pisano, mooi verhaal - ik denk dat de vader die voorkennis had. Proefleeszeur: 'De vrouw in het antracietkleurig mantelpak tegenover me keek me strak aan.' - De vrouw in antraciet mantelpak keek me strak aan - is voldoende.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Janp - bedankt. Mee eens. Ik had eerst in de gauwigheid antracieten neergepend ... :-) De zoon had de voorkennis ook. @Petra - bedankt. Wellicht heb je gelijk. Meestal zijn de contacten met HR niet zo intensief later.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Petra - bedankt. Wellicht heb je gelijk. Meestal zijn de contacten met HR niet zo intensief later.
Daarom voert HR de sollicitatiegesprekken ook zelden.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Leonardo, prachtig geschreven! In het begin heel herkenbaar: waarom zouden wij u moeten nemen? Een origineel en onverwacht einde. Wellicht een leuke uitdaging voor jou de scène die begint met 'de liefde voor tropische vissen enz. ' spannender te maken door wat meer van haar reactie te laten zien terwijl de ik-figuur haar bespeelt met leugens. Ik ben benieuwd :-)