Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#3 berg je geweer op

Je bril is beslagen. Je bent de tel kwijtgeraakt. Je weet niet meer hoeveel patrouilles je hebt gelopen in de jungle. Die klote jungle, die zich aan je opdringt, zich aan je vastzuigt, zich met hoge kreten in je oren nestelt. Patrouilles met losse flodders. Zinloos vind je dat. En altijd dezelfde waarschuwing van de sergeant: ‘De heuvels van de Dongrek lopen door tot in Thailand. Zorg dat je aan de Cambodjaanse kant blijft.” Nou en, dacht je dan. Je hebt een magazijn met 32 patronen voor je wapen weten te bemachtigen. Een fles Bourbon doet wonderen, waar je ook bent, dacht je nog. Je controleerde je wapen en zette het op automatisch. Je voelde een lichtheid, die je niet eerder had ervaren. Hoe vaak heb je die scene uit The killing fields niet afgedraaid in je hoofd? De beelden van martelkamers waarin naakte mensen zijn vastgebonden op metalen bedden, die onder stroom staan. Je hebt ze bestudeerd - de gevangengenomen Rode Khmer-leden – tot hun smerige blote voeten aan toe. Je hoorde hoe je de bewaker groette. Het dragen van een bril was al een reden om geexcuteerd te worden, dacht je toen je de trekker overhaalde. De laatste patroon kletterde op de grond. Pas toen voelde je de hand van de bewaker en hoorde je hem zeggen: ‘Genoeg! Berg nu je geweer op.’

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Jan P, Mooi. Ook duister. 'Mooi' detail, die bril (en historisch helaas correct). Groet,

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind dit heel mooi. Je kalme beschrijving geeft echt inzicht in het gemoed van de soldaat en komt tot een soort rust op het moment dat hij zijn geweer eindelijk mag neerleggen. De keuze om vanuit 'je' te schrijven vind ik een goede. Muziek.

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
proefleesdingetje: groetten is toch geen pv? Historisch een verhaal neerzetten in fictie is echt moeilijk. Bij jou lijkt het echter heel simpel, maar dat komt omdat je veel gelezen hebt, volgens mij. Ik heb die situatie daar nooit kunnen begrijpen: een slim antwoord en je was dood. Welke grondgedachte kan dat rechtpraten. Idioot gewoon. Mooie bijdrage.

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
ik heb de bril ff opgezet; wel pv chips dacht ik eindelijk dat ik je had. grrr geintje en bedankt voor de link!!

Lid sinds

14 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi geschreven Jan! Het 'je' perspectief is ook erg origineel. Ik wist alleen niet hoe de verwijzing naar de film te plaatsen: was de HP er door geinspireerd, riep de daad associaties op, of is het een reflectief stuk refererend naar de film vanuit de fantasie?

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Immorthalia, In 1992 stuurde Nederland troepen naar Cambodja onder de vlag van de VN. Dit fragment gaat over een VN soldaat. Hij heeft zich ingelezen en de film The Killing Fields tig keer gekeken. Hij hoopt op een vuurgevecht met de laatste restanten van de Rode Khmer. Maar hij loopt eindeloos patrouille - met losse flodders. (Het VN-mandaat was heel schimmig) Ik laat hem doordraaien - hij speelt eigen rechter. Dank voor je compliment.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een goed beschreven verhaal. Ik kan de gevoelens van de HP echter niet peilen zodat pas na jouw uitleg ik het verhaal goed kan plaatsen en voor mij duidelijk word dat de HP doordraait. Hoe de HP de jungle ervaart wordt krachtig verteld. Een juiste invulling van de opdracht!

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Tweede persoonsvorm, wat stoer!
Je hebt een magazijn met 32 patronen voor je wapen weten te bemachtigen. Een fles Bourbon doet wonderen, waar je ook bent. Je controleerde je wapen en zette het op automatisch. Je voelde een lichtheid, die je niet eerder had ervaren.
Er is iets met de tijden. Eerst is 'je' in tt. Dan ga je naar vt, wat prima kan, mooi is zelfs (!) en er is voorafgaand een witregel. De alinea begint na voorafgaand tt. met 'Je hebt', wat blijkt te horen bij 'weten te bemachtigen'. Dat accepteert mijn leesbrein, ik ga naar vt. Dan, weer een zin in tt. Ik denk dus dat ik bleef hangen in bovenstaande quote bij "Een fles Bourbon doet wonderen, waar je ook bent." Zou het kunnen dat die zin op die plaats moet zijn: Een fles Bourbon deed wonderen, waar je ook was. :? :) genoten, jawel. En prachtig binnen het thema.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Mirandala, dat met die tijden is bewust. (de fles Bourbon werkt altijd - daarom tt, maar misschien wat vergezocht) Dank voor je compliment. @Immorthalia, ook bedankt en hetzelfde ;)

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Jan, ik begrijp dat de tijden bewust gedaan is. Wat ik zeg, is dat de ene zin tt tussen vt in die alinea verwart. Je zou ook de zin in tt kunnen afsluiten met 'dacht je', of 'wist je'.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Oh ja, janp. Ik had nog een verhaal liggen van een soldaat aan het Oostfront. Jouw bijdrage hier heeft op me op het onzalige idee gebracht om dat helemaal te gaan herschrijven naar de tweede persoonsvorm. 4030! woorden herschrijven }) Je bent bedankt :mad: :) Edit: en ook nog van vt naar tt :crybaby:

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Woodpecker, succes!
Dank je. De helft is in zicht :ninja: