Exit Toetsenbord schrijfwedstrijd - tweede prijs

De scribent in de toekomst

Door Hugo Coljé

Zo beladen als ons verleden is – men schrijft geschiedenis – zo naakt en onbedorven is de toekomst. Zo maagdelijk als ze is, door het verleden zien we en taxeren we haar. Maar we kijken verder dan onze kortzichtige neuzen. We volgen de ontwikkelingen der technologie en extrapoleren logisch. Wat kan en (nog) niet kan.

In het grijs verleden ontdekten onze voorouders een middel om onze gedachten vorm te geven. We kennen en gebruiken hem nog steeds: de pen. De Fransen noemen hem la plume, de veer, en terecht, want zo is het begonnen. Uit de pen van de veer werd de pen gesneden. Inkt werd ontdekt en voilà, de schrijvers waren geboren. Met de pen tegelijk het ergste moordwapen dat er bestaat. Je creëert en vernietigt. Wat een macht. Echter broeder techniek staat nooit stil; het heeft even geduurd maar sinds het computertijdperk worden de pennenlikkers beloond met makkelijker apparatuur. Het scherm en het toetsenbord maken het voor het schrijversgilde tot een ideaal. Voor degenen die blijven zweren bij de typemachine,  oké, ze blijven er maar mee doorgaan. Deze scribent zweert bij het scherm en toetsenbord. Voor onze zusters en broeders die niet schrijven kunnen maar wel de fantasie hebben om te verwoorden. Voor hen is er hoop in de (nabije) toekomst. Koptelefoon met microfoon opzetten, aansluiten op de computer en inpraten maar. Dit gebeurt reeds in de muziek. U kunt geen noten lezen noch schrijven maar bent muzikaal; geen nood. Ook daar zijn programma’s voor. Zet de vingers op de toetsen, verzin een melodie en de noten komen er als vanzelf uitrollen.

Dit geldt straks ook voor onze fantasieën. Meestal verschijnen die rotzakken als je op bed ligt. Dan is het lijf ter ruste en begint de geest te werken. Je kunt ervan dromen. Dromen vergeten en geen zin om op een stukje bij het bed klaargelegd papier te schrijven. Toch maar even eruit en glip achter de computer. Wel een beetje fluisteren anders wordt de rest van het huis wakker.

Een hekel aan schoonmaakwerk. Robotten doen het voor u.
Geen zin meer in het liefdeleven . . . ? Maar dat pikt uw partner niet.
Onze automobielen hebben straks geen chauffeur meer nodig. Geen rijvaardigheid, noch ademtest is er meer nodig. U stapt in, spreekt in en rijden maar.

Zo gaat het straks in de wereld. Nog even en ook koptelefoons worden overbodig. Je fluistert in een ingebouwde, nagenoeg onzichtbare microfoon je idee in. Het apparaat kan in verbinding staan met een computer ergens tussen hemel en aarde of je fluistert je idee in een onzichtbare dictafoon. Thuis doe je de rest.

Nu lopen al velen mobiel te bellen. Straks loopt iedereen te fluisteren. Zelfs de automobielen, onze heilige koeien, fluisteren. Dat merken we nu al. Het lawaai en rumoer behoort tot het verleden. Of je scribent bent of niet. De fluisterende schrijver is een feit.