De beste/slechtste boekverfilming

Hoi Ik vind 'De helaasheid der dingen' naar het boek van Dimitri Verhulst een waanzinnige tragikomische film. Ook 'ex-drummer' naar het boek van Herman Brusselmans is de moeite waard. 'Isabelle' van Tessa de Loo vind ik niet mooi verfilmd. Jammer, want het boek is prachtig.

De slechtste boekverfilming dat ik gezien heb, moet toch 'My name is Lestat' van Anne Rice zijn. Na het wel geslaagde eerste deel van de trilogie, 'Interview with a Vampire', volgde een tijdje later deze ramp. De acteurs waren van een heel ander kaliber dan Interview en helaas werd het leuke boek volledig vernield. De muziek was heerlijk, maar daarmee is alles gezegd. Ook jammer dat actrice Aliyah haar leven eindigde met deze draak van een film. De beste boekverfilming is voor mij nog altijd 'Carrie' van Stephen King. Het boek werkt perfect als film, visueel verbetert het de spanning en de personages. De eindscene blijft eeuwig in mijn geheugen gegrift, zeker omdat ik de film zag als kind. Het is iets dat enkel visueel zo sterk kan werken. Deze film is in vergelijking met het boek, een ijzersterke versie, dat gemakkelijk het boek overstijgt. Of toch voor mij alleszins.

The time travellers wife (vrouw van de tijdreiziger) van Audrey Niffenegger is voor mij een slechte verfilming, misschien omda het boek zo mooi is. Harry Potter vind ik dan weer wel geslaagd. Mogelijke verklaring? Ik las Harry Potter pas nadat ik de film had gezien.

Voor mij is 'The Shawshank Redemption', naar het korte verhaal 'Rita Hayworth And The Shawshank Redemption' van Stephen King, dé beste verfilming aller tijden. De slechte boekverfilming: álles van Nicci French.

De beste boekverfilming. De film John Carter [2012] naar het boek Prinses van Mars, Edgar Rice Burroughs [geschreven in 1912] Het boek [SF-Pulp] zal ik ongeveer 25 jaar geleden gelezen hebben. Met duidelijke symptomen van bezetenheid heb ik zeker 10 jaar lang gezocht naar een 1e druk Nederlandstalig [1923] Ik heb die in handen gehad. Was in een plastic hoesje verpakt. Met een hebberige zucht heb ik die weer uit handen gegeven. Te duur. Heb nog vaak overwogen om het boek te stelen. De filmrecensenten kraakten de film af. Op diverse sites lees ik vernietigende reacties en eigenlijk begrijp ik er niets van. De filmkijkers zijn respectloos naar elk aspect van de film. Niets deugt. Dan kijk ik de film zelf. Thuis. Deze film is net zo briljant als Pulp Fiction. Alles wat ik mij in herinnering, 25 jaar geleden, niet kon verbeelden, her-kijk ik reeds vele malen. De slechtste boekverfilming. Dat houd ik liever geheim.

"De helaasheid der dingen' en 'The Shawshank Redemption' scoren bij mij ook heel hoog. Slechte verfilmingen kijk ik normaal niet uit, dus dat wordt lastiger. Uit een grijs verleden herinner ik mij een heel beroerde verfilming (met Darryl Hannah als Ayla) van Jean Auels 'De stam van de holenbeer'.

The NeverEnding Story, een goede en slechte verfilming in één. Als kind vond ik de film, net als het boek, prachtig. De scène dat Artax (Atreyu's paard) in het moeras zakte, maakte diepe indruk. Nu kan ik me de teleurstelling van de schrijver voorstellen, die hij voelde toen hij de film zag. De film doet het verhaal (en de bedoeling van de schrijver) geen recht.

Neverending Story is gemaakt om te lezen, het feit alleen al dat het verfilmd werd is een contradictio interminus. De beste boekverfilming, blijft in mijn ogen 'Gone with the wind' uit 1939. Turks Fruit was ook niet slecht. Dat wil niet zeggen dat ik dit de beste films vind maar dat was de vraag ook niet.

Janheij schreef:

Neverending Story is gemaakt om te lezen, het feit alleen al dat het verfilmd werd is een contradictio interminus.

Geldt datzelfde in wezen niet voor ieder boek? Natuurlijk is het zo dat sommige boeken, met name als ze vooral uit actie en dialogen bestaan, eenvoudiger te verfilmen zijn dan boeken waarin beschrijvingen, gedachten en gevoelens belangrijker zijn. Toch slaagt een echt goede regisseur er altijd wel in het juiste gevoel in beelden en geluiden te vangen. Daar heb ik grote bewondering voor.

(nog niet gelezen wat anderen hebben gezegd, dat ga ik zo doen) Eigenlijk kan ik die vraag niet beantwoorden, althans, er gelden verschillende antwoorden in verschillende tijden. Als kind was ik weg van de verfilming van de The Neverending Story, maar het boek had ik toen nog niet gelezen. Toen ik het boek eenmaal als 12-jarige las, viel de film daarna opeens heel erg tegen. Later heb ik mijzelf de regel opgelegd eerst het desbetreffende boek te lezen alvorens de verfilming te gaan zien. Maar dat liep over het algemeen uit op deceptie. Een verfilming is zelden zoals je het boek in je verbeelding hebt voorgesteld. Toen die regel dus niet bleek te werken, bedacht ik een nieuwe, waar ik mij tot op de dag van vandaag aan houd: verfilming en boek zijn twee los van elkaar staande kunstuitingen. Natuurlijk is het één gebaseerd op de ander en probeert de film als het goed is het gevoel van het boek te pakken te krijgen, maar het blijft wel een interpretatie van een ander mens, van een filmmaker, en ook nog eens een filmmaker uit een specifieke tijd en plaats. Ik probeer de film en het boek dus als twee losse vormen te zien en van ze te genieten dan wel van ze te balen voor wat ze zijn. Om dan terug te keren tot de vraag. Die is lastig te beantwoorden. Ik vind het juist leuk om verschillende interpretaties van hetzelfde boek te zien (vooral van klassiekers als Jane Austen en de Brönte sisters). Mislukt zijn boekverfilmingen vooral als de film zélf niet goed in elkaar zit. (gelezen: Ah! Ik ben niet de enige die Neverending Story als kind leuk vond en later teleurstellend ;-) )

Eragon is voor mij de slechtste, aangezien er echt mega veel mist, en het eind van de film uit het niets verzonnen lijkt te zijn.

"Stand by me" naar het kortverhaal "The body" van Stephen King vond ik erg goed, net als inderdaad "The Shakshank redemption" en het minder bekende "Apt pupil". Ook the Lord of the Rings-trilogie vind ik erg knap verfilmd. Voor de slechtste kom ik weer bij Stephen King uit. "Needful Things" is volgens mij enkel te begrijpen als je het boek gelezen hebt, minstens de helft van de plot wordt overgeslagen. Er is ook een afgrijselijk slechte film met Arnold Schwarzenegger gebaseerd op een boek van King, maar die is zo slecht dat ik de titel uit mijn hoofd gebannen heb ;) "Bram Stoker's Dracula" vond ik ook erg teleurstellend, vooral omdat je met zo'n titel toch verwacht dat de film dichter bij het boek blijft dan andere verfilmingen en dat totaal niet het geval bleek.

Later heb ik mijzelf de regel opgelegd eerst het desbetreffende boek te lezen alvorens de verfilming te gaan zien.

Die regel heb ik ook. Daarom moet ik nu als een gek Wolkenatlas lezen. Punt is: dat boek lees je niet zomaar 'effe' uit. En toch is het ook voorgekomen dat ik een boek kocht naar aanleiding van de verfilming. Holes van Louis Sachar en Coraline van Neil Gaiman. Beide mooie films en mooie boeken.

Later heb ik mijzelf de regel opgelegd eerst het desbetreffende boek te lezen alvorens de verfilming te gaan zien.

Die regel heb ik ook. Daarom moet ik nu als een gek Wolkenatlas lezen. Punt is: dat boek lees je niet zomaar 'effe' uit. En toch is het ook voorgekomen dat ik een boek kocht naar aanleiding van de verfilming. Holes van Louis Sachar en Coraline van Neil Gaiman. Beide mooie films en mooie boeken.

Ik heb me ook niet altijd aan mijn eigen regel gehouden, maar probeer het wel:) Als ik dan toch eerst de film kijk (zoals bij Submarine laatst), dan probeer ik het boek echt 'apart' ervan te zien. Wat ik overigens ook vervelend vind is dat ik de personages dan voorstel zoals in de film. Ik wil altijd graag zélf een beeld kunnen vormen.

'Bride Flight' vond ik een mooie verfilming. Twee actrices die een rol spelen, ieder in een andere tijd, zonder dat dat verwarring geeft. Knap gedaan. De verfilmingen van 'Er komt een vrouw bij de dokter' en 'De gelukkige huisvrouw' zijn in mijn brein tot een film verweven. Dat kan nooit goed zijn :-)