Ik ken dit probleem niet, dus niet elke ... ! of ben ik dan eigenlijk geen ... ? nacht, dag het voelt nooit als werk

Tips voor weinig tijd: Hou zoveel mogelijk een handzaam notitieboekje bij je. Liefst eentje met opbergvak en lintje. Vooral handig als je een film op tv ziet die inspireert of als je gaat slapen. Hou er wel rekening mee dat de omgeving waarin je zit een grote invloed kan hebben op wat je schrijft. Helpt dat niet dan kan je altijd nog gaan plannen en naar dat moment toedenken.

Ook ik ken het probleem niet. Van mij dus geen tips :P

Nou ja, dat is ook niet aardig! :confused: :D *verdorie ik mis de 'crazy smiley'*

Je hoeft niet heel veel tijd te hebben, als je maar regelmatig schrijft. Liefst elke dag. In ieder geval een paar regels, zodat je in het verhaal blijft zitten en het je niet meer loslaat. Ook als je alleen maar aan je verhaal 'denkt', ben je aan het schrijven.

@FS, wat is niet aardig? Of wil jij ook genoeg tijd hebben :ninja:

Dat jullie die arme man geen tips geven. Ik kan niet geloven dat jullie niets kunnen bedenken. En je kan wel genoeg tijd hebben, maar dat wil nog niet zeggen dat je die ook optimaal besteed.

Ik denk dat de SOL-avondploeg er meer ervaring mee heeft. Ik totaal niet, heb sinds mijn schrijvende leven begon altijd tijd genoeg gehad. Of ik die optimaal besteed is inderdaad weer wat anders :) Hm, laat ik dan zeggen dat je andere hobby's aan de kant moet zetten. Als ik naast schrijven nog meer hobby's wil uitoefenen en andere dingen wil doen, is het schrijven uiteindelijk altijd de klos.

:lol: :thumbsup:

Ik ken het probleem ook niet, omdat ik andere dingen er voor opzij zet. Het is een soort levenspatroon geworden.

veel schrijvers kennen dit probleem

en vinden zo helaas de weg niet naar SOL waar ze met plezier tips worden aangereikt om hiermee om te gaan.

Op het moment kan ik voldoende tijd vrij maken om te schrijven, maar dat is in het verleden wel eens anders geweest (werk, sociale verplichtingen). Iedere dag er even achter helpt, als dat niet kan er over nadenken ook. Maar wat bij mij vooral werkte: vaste plek, vaste tijd. Hoe kort dat ook was. En als je er voor gaat, dan gá je er ook voor. Ik doe niet veel anders dan schrijven en lezen en lezen en schrijven in mijn vrije tijd :p

Mijn hoofd vrij maken vind ik een veel groter probleem dan tijd vrij maken. Als er zaken spelen als ziekte van naaste familieleden vind ik het erg moeilijk me op het schrijven te concentreren, óók als ik er in feite genoeg tijd voor overhoud. Probeer ik het in zo'n situatie toch, dan bekruipt me al snel het gevoel dat ik met iets triviaals bezig ben, voel me schuldig (al weet ik dat het eigenlijk onzin is) en stop er al snel mee. Een echte schrijfflow zit er dan niet in. Bij mij is het dus beetje alles of niets. Als ik mijn gedachten voldoende vrij kan houden van andere zaken vind ik het helemaal niet moeilijk in zo'n schrijfflow te komen en daar een hele tijd te blijven. Als ik dan weinig tijd heb, maak ik die tijd wel, desnoods door een paar daagjes wat minder dan normaal te slapen.

Ik ken het probleem wel en probeer zoveel mogelijk in mijn vakantietijd door te schrijven. Heb overlaatst in het begin van de meivakantie drie dagen lang doorgetypt, zat helemaal in het verhaal. Nu komen werk en studie weer op de eerste plaats. Het lukt niet altijd, maar ik probeer ook iedere avond voor ik ga slapen de laatste pagina van mijn verhaal over te lezen, zodat ik weer even lekker in het verhaal kom. Negen van de tien keer krijg ik dan een ingeving en schrijf ik weer door tot het nachtwerk wordt, maar goed... Je moet toch ergens tijd vrijmaken...

Ik maak gebruik van een huishoud-methode die het huishouden versimpelt. Hierdoor houd ik tijd over. Spoor alle tijdrovende activiteiten van overdag en verzin er iets op om deze te voorkomen. Bijvoorbeeld het zoeken van sleutels of naar andere dingen kost heel veel tijd. Als je hiervoor een vaste plaats hebt zul je minder tijd kwijt zijn aan zoeken. Houd je leven simpel, beperk tijd op facebook of email, beperk de tijd dat je een krant leest. Houd een administratie bij waarin je alles vinden kunt zodat je snel klaar bent daarmee en houd het bij. Regel met andere ouders een haal- en breng systeem voor de kinderen. Doe iedere ochtend snel een was draaien en in de droger, terwijl je vouwt. Doe iedere avond een korte opruimronde. Plan niet teveel in je agenda. Verzamel recepten die voedzaam zijn maar weinig voorbereidingstijd en schoonmaaktijd nodig hebben.

Wow, Odile, ik kan nog heel wat van je leren! Ik dacht niet dat ik een chaoot ben, maar als ik je bericht lees dan denk ik dat er nog veel ruimte voor verbetering is. Soms ben ik een beetje lui en verpruts ik waardevolle tijd (vooral na een dag werken en als de kinderen eindelijk in bed zitten dan maak ik mezelf wijs dat ik ontspanning heb verdiend. Met als gevolg dat ik dan maar wat rondhummel en helemaal niet aan echte ontspanning toe kom). Nutteloze dingen doen en een beetje zitten dromen (daar ben ik ongekend goed in) zijn voor mij de grootste valstrikken die ervoor zorgen dat ik aan schrijftijd inboet.

Ik maak tijd. Schrijven is prioriteit nr. 1 en één van de redenen dat ik en mijn vriend ervoor gekozen hebben om geen gezin te beginnen. Ik doe ook andere dingen, maar op een lager pitje. Voordat ik me serieus met schrijven bezighield besteedde ik naast een voltijdbaan twee uur per avond aan vioolspelen. Ik speel nog steeds viool, maar alleen in het weekend, en (helaas) niet meer in een ensemble. Ik klom (bij een klimmuur) twee avonden in de week; nu klim ik (op echte rots) af en toe in het weekend. Ik moet wel zeggen dat ik het "voordeel" heb dat de rest van mijn familie op twee en een half uur vliegafstand bij mij vandaan woont, dus ik heb weinig tot geen "verplichtingen" wat dat betreft. En mijn beste vriendin (ik heb liever een paar goede vrienden dan heel veel vage) woont aan de andere kant van de Atlantische Oceaan, dus mijn sociaal leven is ook niet heel uitgebreid. Als mensen zeggen dat ze geen tijd hebben om te schrijven, heb ik vaak het idee dat ze het niet echt willen. Je kunt niet alles hebben, dus je moet keuzes maken. Tijd maken en nee durven zeggen. Als je echt wilt schrijven, dan kun je het niet laten en doe je het gewoon, zonder te klagen dat je er geen tijd voor hebt.

Ik heb weinig tijd voor het échte (her)schrijf(typ)werk. Daar bestaan (lange) vakanties (dan kan ik me eindelijk eens hyperfocussen :) ) en soms weekends (maar die zijn daar eigenlijk veel te kort voor) voor. Maar het neemt niet weg dat ik verder research doe voor mijn manu en vlotjes stapels aan kladpapieren volschrijf met ideeën. Dat gebeurt vaker 's avonds of 's nachts dan overdag. Vaak moeten bepaalde andere hobby's, bezigheden en sociale verplichtingen wijken bij mij. Zelf heb ik daar dan ook (momenteel toch nog) weinig last van (van dat in een andere wereld zitten). De laatste maand moet vooral mijn drumstel wijken voor research, dat zal kortstondig het tegenovergestelde worden nu ik bijna muziekexamens (oeps) heb. Nu ja, een échte oplossing voor een tekort aan tijd? Ik kom eigenlijk altijd in tijdsnood. Ik bedoel dat zelfs wanneer ik een zee aan vrije tijd had, dit wellicht nog onvoldoende zou zijn om alles te doen en/of schrijven wat ik zou willen in mijn leven (maar het zou wel een handje helpen :p ).

Ik heb een gezin en werk, en beschouw het als onmogelijk om te schrijven met kinderen erbij, of ze nu groot of klein zijn. Het is het beroep dat steeds op je gedaan wordt of als je je afzondert het schuldgevoel daarover, dat leidt enorm af. Ik schrijf daarom op een vaste halve dag, mijn vrije dag waarop verder niemand thuis is. Dat werkt, hoewel het vaak genoeg gebeurt dat er schoolvakanties, studiedagen van de docenten enzovoorts zijn die roet in het eten werpen.

Wow, Odile, ik kan nog heel wat van je leren! Ik dacht niet dat ik een chaoot ben, maar als ik je bericht lees dan denk ik dat er nog veel ruimte voor verbetering is. Soms ben ik een beetje lui en verpruts ik waardevolle tijd (vooral na een dag werken en als de kinderen eindelijk in bed zitten dan maak ik mezelf wijs dat ik ontspanning heb verdiend. Met als gevolg dat ik dan maar wat rondhummel en helemaal niet aan echte ontspanning toe kom). Nutteloze dingen doen en een beetje zitten dromen (daar ben ik ongekend goed in) zijn voor mij de grootste valstrikken die ervoor zorgen dat ik aan schrijftijd inboet.

Marjan, wat ik beschreef was de wens. De werkelijkheid is dat ik ook rust nodig heb en dat ik de tijd waarin ik energie heb zo handig mogelijk probeer te gebruiken. Overigens, uit dromen haal ik inspiratie. Bij het boek dat ik gebruik voor huishouden is ook een hoofdstuk agenderen. Daarin staat hoe je je tijd zo indeelt dat je tijd overhoudt en toch aan alle klussen toekomt die je moet / wilt doen. Je hoeft het wiel zelf niet uit te vinden. In feite is Nanowrimo hier een goed voorbeeld van. Veel kleine beetjes iedere dag maken aan het einde van een maand een heel boek...

Geen kinderen krijgen, parttime werken en een man trouwen die tien dagen per maand voor zijn werk in het buitenland zit. Tijd zat.

Je hoeft niet heel veel tijd te hebben, als je maar regelmatig schrijft. Liefst elke dag. In ieder geval een paar regels, zodat je in het verhaal blijft zitten en het je niet meer loslaat. Ook als je alleen maar aan je verhaal 'denkt', ben je aan het schrijven.

Spijker op z'n kop.

Regelmaat in het schrijven en vaste tijden/dagen vind ik verstikkend. Ik houd van chaos en dan schrijf ik het best. Vaakheb ik een hele avond de tijd maar 'moet' ik ineens duizend andere dingen doen. Dat heeft ook met mijn werk te maken, na een werkdag (8 uur schrijfwerk, grotendeels achter een computer; in mijn werk breng ik de hele dag orde en systeem dat ik daarna 'los' wil, vrijheid). Maar tussendoor ben ik wel vaak met ideeen bezig, maak aantekeningen in een schrift voor later. Het meeste schrijf ik in mijn 3 vrije dagen. De plannen die ik voor die dagen heb gooi ik meestal spontaan in de war en het komt vaak voor dat ik zondag tot 5 uur 's middags in mijn pyjama zit te schrijven, vaak nog zonder tijd te nemen om te eten. En vakanties vind ik de ideale periodes om lekker in een flow door te schrijven. Pogingen om systeem in mijn schrijfwerk te brengen heb ikallang opgegeven, chaos is gewoon mijn ding :)

Ik ken het probleem helaas ook. School gaat altijd voor. Huiswerk en werkstukken. En daar baal ik ontzettend van. Maar ik weet precies welke docenten controleren, en doe een groot gedeelte in de bus. Meestal kan ik dan toch nog van acht tot tien uur bezig, dat vind ik er acceptabe.

Korte stukjes tijd zijn voor mij handig om details uit te werken (bv. de achtergrond van een personage, de plaats/tijd waar de dingen zich afspelen, bepaalde attributen die voorkomen...) Dat leidt meestal tot nieuwe ideeën voor het verhaal zelf. Of ik pruts aan één klein stukje tekst. Als er meer tijd is, hou ik me bezig met schrijven en herschrijven.

Zoals anderen al aangaven: Tijdgebrek is niet het probleem. Het probleem is de prioritijd... prioriteit. Als schrijven voor jou belangrijk is, heeft het een hoge prioriteit. Ik ken iemand die zijn relatie heeft beëindigd om te kunnen schrijven. Natuurlijk heeft overleven de hoogste prioriteit (brood op de plank) maar als schrijven niet de nummer twee is, dan loop je als snel tegen tijdgebrek aan omdat je allerlei andere dingen voor laat gaan. De oplossing voor tijdgebrek is dus vrij simpel: zorg dat een dag 72 uur telt, zodat ook taken met een lagere prioriteit uitgevoerd kunnen worden. Wat interessant kan zijn voor een sciencefictionverhaal.

Ik ken het probleem niet zo. Ik maak er tijd voor vrij en ik plan wanneer ik wat doe. Als ik het druk heb met school, dan maak ik van het werken aan mijn manuscript een soort beloning. Dan moet ik van mezelf eerst dat verslag afmaken en als dat af is, dan mag ik van mezelf pas aan m'n manuscript werken. Als je streng bent daarin, dan komt dat verslag heel snel af :P En soms gewoon vroeg op staan. Om 6:00 in plaats van 7:00, nog even lekker schrijven voordat je naar school of werk gaat. Je moet het echt willen.

ik ken het probleem wel (druk zijn is het lot van een puber) Ik kan eigelijk overal wel een heel klein gaatje vinden, onder het huiswerk maken *gaat weer verder met latijn*, in een tussenuur, en in bed als het nog te vroeg is om te slapen en al te laat om de muziek heel hard aan te zetten.

De oplossing voor tijdgebrek is dus vrij simpel: zorg dat een dag 72 uur telt, zodat ook taken met een lagere prioriteit uitgevoerd kunnen worden. Wat interessant kan zijn voor een sciencefictionverhaal.

Ik lees dit soort zinnen zo graag... :nod: :D