ik heb je er eentje gemaild uit mijn kudde schommels veel plezier ermee groetjes elisabeth

Wat een mooi intitiatief! *vindt geen geschikte smiley*

Mijn idee is dat allemaal mensen een 'stukje van hun hart' geven en die verhalen gebundeld

Dat roept vragen op: van wie gaat dit initiatief uit? Wie bundelt de verhalen en op wat voor manier? Wat krijg je er als schrijver voor terug (auteursexemplaar, honorarium?)? Hoe zit het met de redactie van de verhalen, gebeurt dat nog en zo ja, in hoeverre heb je als schrijver nog inspraak? Orgaandonatie is een nobel doel, maar hoe ondersteunt dit initiatief de orgaandonaties? Waar worden de verhalen gepubliceerd en in welk kader? Wat is het doel van de organisatie, bijvoorbeeld - geld verdienen met de verkoop van de verhalen om daarmee orgaandonatie te promoten? - bewustwording promoten door een brede publicatie van de verhalen? Moet het initiatief worden gezien als een kettingbrief? De 23e is erg kort dag. Wat is de reden ervoor dat dit pas op de 19e bekend wordt gemaakt? Wanneer het een estafette/kettingbrief is, waarom is dan voor deze vorm gekozen? En de hamvraag: hoe precies helpt dit initiatief de personen die op een donororgaan zitten te wachten?

Goede vragen Schlimazlnik :thumbsup:

En ik moet het zondag weer aan een andere - mij onbekende - creatieveling doorgeven die er dan weer iets anders mee gaat doen. Als het goed is,

Bij mij riep dit stukje ook al veel vragen op.

Je oude gebruikersnaam: Prinses Pannenlap Bestaat nog steeds hoor en je kunt er gewoon een nieuw wachtwoord voor opvragen. Laat me even weten welke account je uiteindelijk kiest, dan sluit ik de ander. Onder twee accounts actief zijn is hier niet toegestaan.

Mooi Iniatiatief, Papaya Schlimaznlik en Iris, het gaat in de oproep van Papaya over een stukje van ons hart geven. Dat wil zeggen dat we ons hart moeten/mogen openen en dit heeft niets te maken met vragen vol wantrouwen waarmee het ratio kan komen. Nee, mijn hart openen heeft met vertrouwen te maken. Met verbondenheid. Bovenstaande oproep is vergelijkbaar met iets motiverends schrijven in een trein op een stukje papier en het op die plek achterlaten voor de volgende reiziger. Ik heb het wel eens gedaan en dat gaf mij een geheimerig gevoel. Een intens gevoel van verbondenheid. Juist dat niet weten maar er met je hele hart achterstaan schenkt een gevoel als dat van een onbevangen kind.

Ik vermoed dat de reden is dat dit zo kort dag is, is omdat het kort dag is ;-P. Om niet teveel erover te gaan nadenken. Dat zou de magie kunnen verbreken. Eigenlijk word ik wat verdrietig van al die vragen van Schlimazlnik. Jammer dat het vaak zo moeilijk is om onbevangen iets te doen. Zelf ben ik geen orgaandonor (ik vind het eng.) Maar juist daarom wil ik toch iets vanmijzelf geven. Een stukje van mijn hart via mijn schrijven.

Ik vind het raar dat iemand op korte termijn om een bijdrage van onbekenden vraagt, en dan niet eens het fatsoen heeft zelf wat vragen te beantwoorden. Misschien ben ik wel heel erg achterdochtig, maar als er wordt gesproken over een "groter project", een "presentatie in Gent" en een "bundeling van teksten" klinkt dat wat commerciëler dan een spontane actie van een paar goedwillende schoolkinderen. Bekende landelijke acties die actueel zijn, worden wel vaker gebruikt om misbruik van mensen te maken. In dit geval schrijvers die niet alleen verblind zijn door het maatschappelijk nut van het goede doel dat wordt genoemd, maar ook nog eens door hun eigen droom voor publicatie. Van goedhartigheid wordt veel misbruik gemaakt. Het lijkt me van enige nuchterheid getuigen om even na te vragen wat er precies met je tekst gebeurt, zodat je niet achteraf wordt geconfronteerd met derden die er geld aan verdienen (en dan denk ik niet in eerste instantie aan gelddonaties) of met publicaties die je ongewenst vindt. Dat recht heb je als auteur. Als je dat recht te grabbel gooit, is het niet vreemd dat niemand nog voor teksten wil betalen. En dan heb ik nog niet eens vragen gesteld over hoe het aangeleverd moet worden (soort document, maximum aantal woorden, met of zonder naam, pseudoniem, afbeeldingen, wat voor opmaakt, etc). Dat stuk moest even van mijn lever. Is dat ook goed?

Mathilde en Schli, ik vind dat jullie beiden gelijk hebben. Dat betekent dat je een onderwerp vanuit meerdere perspectieven kunt bekijken. De aard van het beestje bepaalt het perspectief. Ik zou ook van tevoren willen weten wat er met een eventuele inzending van mij gebeurt.

Is ook goed:-D. Per slot hebben we allerlei organen niet voor niets. Lever, gal, hart enz :-) Ik begrijp je, Schlimazlnik, ookik heb kan een gezonde dosis wantrouwen&nuchterheid hebben, maar met de oproep van Papaya heb ik dat niet toegstaan bij mijzelf. Ondertussen heb ik al een gedicht naar bovenstaand e-mailadres met mijn voornaam eronder. Is oké. Er kan niets raars mee gebeuren omdat het over mijn hart gaat en over harten onderling. Dit heeft niets met eventuele goedhartigheid van mijn persoontje te maken. Mogelijk klinkt dit je soft in de oren:-)? Voor mij voelt het krachtig aan. Ik heb net zitten denken over--->

Het lijkt me van enige nuchterheid getuigen om even na te vragen wat er precies met je tekst gebeurt, zodat je niet achteraf wordt geconfronteerd met derden die er geld aan verdienen (en dan denk ik niet in eerste instantie aan gelddonaties) of met publicaties die je ongewenst vindt. Dat recht heb je als auteur. Als je dat recht te grabbel gooit, is het niet vreemd dat niemand nog voor teksten wil betalen

Zit nu heel stilletjes bij mijzelf na te gaan (na tegaan? na te gaan?)of ik dat recht te grabbel gooi. Op dit moment voelt het niet zo. Indien ik dit gevoel ga trachten te verwoorden dan kan ik er een topic mee volschrijven, maar is dat mijn doel? Wel om er zo min mogelijk over te schrijven, want dan schrijf ik het kapot omdat het verder reikt dan woorden. Ik zou het wel kunnen zingen maar dat kun je niet horen. Iedereen heeft toch wel eens iets geschreven voor en aan een ander, zonder dat je er geld voor krijgt? Op dit moment heb ik het gevoel dat ik ook daarmee bezig ben. Op Sol krijgen we toch ook geen geld voor dat wat we schrijven? Maar je krijgt er altijd iets voor terug en dit hoeft niet altijd beursvullend te zijn. (Denk niet dat mijn porte monnaie aan het overstromen is, integendeel:-D). Over verblind zijn: Ik voel mij niet verblind door het maatschappelijk nut van dit goede doel. Integendeel, ik laat heel bewust het kind in mij vrij. Dat op zich is al iets terugkrijgen. Van jou heb ik door je berichten ook iets gekregen, Schlimazlnik. In korte tijd gebeurde er daardoor veel in mij en kwam ik tot de conclusie dat het oké is wat ik deed. Mijn hart volgen, en geloof me ik kan behalve de pro's ook heel erg de contra's van iets eruitschrijven:-D.

Ja Suma, iedereen heeft gelijk vanuit het perspectief van dat moment.