Toevallig heb ik dat ook in mijn laatste boek vermeld. Inclusief een kerk die ik nog nooit bezocht heb. Maar ik heb er wel een mooie kerk van gemaakt. Op google gevonden hoe die eruitzag. Ook heb ik een bestaand café genoemd. Geen probleem mee gehad. Het kan ook zijn dat er geen sterveling in Limburg het boek gelezen heeft, natuurlijk. Ik heb ook een keer een restaurant in België benaderd omdat ik dit in mijn verhaal wilde bezoeken. Ik kreeg geen antwoord op mijn vragen. Dan maar niet, dacht ik pissig. Ik heb het restaurant wel gebruikt maar de naam niet genoemd. Het verhaal ligt hier trouwens nog altijd thuis, bedenk ik ineens. Ik kwam wel in de problemen toen ik mensen bij hun echte naam noemde. Ik dacht dat als ik niet negatief was dit wel mocht. Nee dus. Ik moest van iedereen schriftelijke toestemming hebben. Ik heb het zelf bij digitale en telefonische toestemming gelaten. Geen naweeën gehad. Wel heb ik geleerd dat ik NOOIT weer echte namen gebruik. Ik hoop dat je hier wat aan hebt.

Ik denk dat als je er geen sterke meningen over geeft en het dus alleen decor laat zijn, het weinig uitmaakt. Als je ineens gaat zeggen dat de uitbater van cafe huppeldepup een pedo is, dan wordt het lastiger.

Ik denk dat als je er geen sterke meningen over geeft en het dus alleen decor laat zijn, het weinig uitmaakt. Als je ineens gaat zeggen dat de uitbater van cafe huppeldepup een pedo is, dan wordt het lastiger.

Haha. Ik moest erg lachen om deze opmerking. Ja, het gaat hier wel om een 'sterke mening'. Van Kim weet ik dat zij ook echte namen gebruikt heeft. Ik vind dat een risico. Toen ze tijdens een schrijversbezoek in 5 vwo vertelde dat ze de namen van sommige klanten in 'Tegengif' gewoon gebruikt had, ging er een schok door de klas. De leerlingen waren zeer uitgesproken: ze vonden het not done. Niet bij gebouwen, maar bij mensen wel.

Je kunt je ook afvragen waarom je bestaande namen moet gebruiken. Waarom geef je een bestaand café geen gefingeerde naam? Wat voegt het toe? Misschien wil je dat de lezer die plek gaat bezoeken, zoals dat gebeurt in de Davinci code? Misschien schrijf je een (auto)biografie, dan krijgt het verhaal een andere dimensie. Als er bestaande, mogelijk nog levende figuren, in voor komen dan is het wel zo fatsoenlijk om hen hier van in kennis te stellen.

Ik gebruik alleen bestaande namen, maar zorg er wel voor dat cafe's restaurants etc niet in negatieve zin in mijn verhaal voorkomen. Ik vind het zelf ook prettig om boeken te lezen waarin bestaande namen voorkomen. Bij personen daarentegen gebruik ik geen bestaande namen muv reeds overleden beroemde mensen, zoals bijv een president of indien mijn personage naar een liedje van een artiest luistert of naar een concert gaat.

Bij de plaatselijke VVV vraag ik de plattegrond van de stad op en meestal bezoek ik de stad of de streek een paar keer. Ik maak veel foto's en raak meestal wel met de plaatselijke nieuwsgierigen aan de praat. Ik vermeld bestaande straten en gebouwen om het verhaal levendiger te maken.

ik vind het altijd veiliger om geen bestaande namen te gebruiken. Ik woon niet meer in de plaats waar ik vandaan kom en heb het gevoel dat ik geen enkele stad zo goed ken dat ik erover kan schrijven. Daarom hou ik het altijd in het vage. Wel heel duidelijk in Nederland, maar ik kan nu stukjes uit elke stad waar ik heb gewoond gebruiken om daarvan één fictieve stad te maken (en ik hoef me ook niet druk te maken over de vraag of een bepaalde vluchtroute bijv wel kan, of dat een straat eenrichtingsverkeer is oid). zo maak ik mijn eigen sfeer en sla ik geen flater door bijvoorbeeld een kroeg te noemen als dé uitgaangsgelegenheid terwijl dat helemaal niet zo blijkt te zijn....

Iets vergeten te bekijken tijdens je bezoek aan een stad of dorp? Gebruik Google Maps.

Het gebruik van namen kan best zin hebben in een boek. Bijvoorbeeld als je een thriller laat spelen in New York, dan is het soms interessant om staatnamen, de naam van een bekend jazz-café, winkel of gebouw te noemen. Het geeft n.m.m. iets realistisch aan het verhaal. Zelf heb ik het ook weleens gebruikt, bijvoorbeeld in het 'Howard Verdrag,' een parodie op de Ludlum boeken, dat ik onder het pseudoniem Redlum heb geschreven en dat zich voornamelijk afspeelt in Washington en New York.

- Geen werkelijke namen van personen gebruiken, tenzij figuren uit de politiek, theater e.d. - Situaties zoveel mogelijk beschrijven zoals ze zijn [herkenbaar weergeven]. Ik denk aan straatnamen [voorzichtig zijn met huisnummers]. Bekende gebouwen, restaurants etc gewoon noemen maar niet negatief.

Bobbelen, je zou naar mijn idee ook - en misschien zelfs vooral - met namen van bekende mensen moeten uitkijken. 't Moet exact en aantoonbaar kloppen wat je schrijft, anders krijg je geheid problemen. Hetzelfde met huisnummers. Niet voorzichtig mee zijn, helemaal niet noemen! Stel dat jij op de Jan Jansenstraat nummer zeven woont, en iemand schrijft in een boek dat dat huis gehuurd wordt door een dronkelap. Dat zou toch niet zo leuk zijn. Bekende gebouwen - bijvoorbeeld de Euromast - daar mag je over schrijven wat je wilt. Dat mag ook best negatief zijn, in de zin van dat je het lelijk vindt. Maar als je gaat schrijven dat de fundering niet goed is, en het gebouw elk moment kan instorten, loop je wel risico. Niet, dat je de Euromast op je kop krijgt, maar dat de architekt of de gemeente je op het matje gaat roepen. Advocaten zijn duur.

- Geen werkelijke namen van personen gebruiken, tenzij figuren uit de politiek, theater e.d. - Situaties zoveel mogelijk beschrijven zoals ze zijn [herkenbaar weergeven]. Ik denk aan straatnamen [voorzichtig zijn met huisnummers]. Bekende gebouwen, restaurants etc gewoon noemen maar niet negatief.

Bobbelen, je zou naar mijn idee ook - en misschien zelfs vooral - met namen van bekende mensen moeten uitkijken. 't Moet exact en aantoonbaar kloppen wat je schrijft, anders krijg je geheid problemen.

Daar sluit ik me bij aan. Je moet erg uitkijken met wat je schrijft over iemand. En met mijn voorbeelden 'president' en 'artiest' bedoel ik niet dat je over dergelijke personen kunt schrijven wat je wilt. Ook hier moet je terughoudend zijn. Ik bedoel bijv dat je schrijft dat een personage naar een concert gaat van bijv Marco Borsato, U2, een hardrockband, operazanger etc. Het zegt wat over je personage van welke muziek hij/zij houdt.

In mijn boek heb ik ook een restaurant dat echt bestaat bij naam genoemd. Kan me niet voorstellen dat ze daar problemen mee hebben, het is toch eigenlijk free publicity? Tenzij je, zoals Micha zegt, de tent in een kwaad daglicht stelt, bijvoorbeeld zegt dat het er smerig is of zo.