Soms is een scene heel langdradig. Een bijna irritante beschrijving van een kamer die ellenlang lijkt door te gaan, maar waaruit je veel leert. Ik had het laatst nog dat ik een beschrijving las en het heel vermoeiend vond om te lezen, maar waar later telkens op terug gekomen werd. Alles in die kamer zei namelijk iets over de hp. Zo waren de muren groen, omdat die kleur rust brengt. Was de boekenkast leeg, omdat hij na de verhuizing de boeken niet van zijn vriendin terug kreeg. Was de stoel doorgezakt, omdat zijn moeder mega dik was en daar een keer doorheen gezakt was. etc.etc. Wat mij betreft hadden de beschrijvingen van die onderdelen ook verspreid door het boek kunnen, net als de uitleg van de kamer. Maar aan de andere kant vond ik het ook wel grappig om telkens terug te komen op de kamer. Een kamer zegt veel over iemand. Zeker als hij goed beschreven wordt!