In boeken staat bijna altijd enkel, maar ik werk zelf met dubbel. Als een redacteur het om wil zetten, zou ik zeggen dat hij dat lekker moet doen, maar dat je je daar niet druk over moet maken.

Ik typ ook dubbele. heb na jouw vraag gekeken in een boek van de uitgeverij waar ik wil uitgeven... er staan enkele in.

Als ik een paar willekeurige boeken erbij haal, dan zie ik zowel dubbele als enkele. Uiteraard consequent op dezelfde manier gebruikt.

Ik vind dubbele fijner, omdat je enkele al gebruikt als apostrof. 'Hij heeft twee auto's,' staat een beetje raar...

Enkele vind ik persoonlijk mooier. Heb toevallig laatst twee boeken gelezen waarin de schrijver ze helemaal weg had gelaten. Dat was even wennen.

Volgens mij zijn dubbele ouderwets. Vroeger werden dubbele gebruikt voor gesproken taal en enkele voor gedachtes. Tegenwoordig wordt gesproken taal tussen enkele aanhalingstekens gezet en gedachtes krijgen geen aanhalingstekens meer. Soms wel wat lastig.

Ik weet niet beter dan dat gedachten geen aanhalingstekens hebben, dus hoe "vroeger" is dat?

Dubbele is helemaal uit.

Ik haat modegrillen dus ik blijf lekker dubbele gebruiken :P

Dit is volgens mij net zoiets als de keuze of je een gesproken tekst begint met een streepje of een aanhalingsteken. Zulke dingen staan niet in steen gebeiteld.

Nee, het moeten echt enkele zijn. Dat is ook geen modegril.

Hallo Sjee, In 'Het dorp Stepantsjikovo' van F.M. Dostojevski, kwam ik strepen tegen als vervanging voor aanhalingstekens; het waren geen gedachtenstrepen. Consequent volgehouden voor in de volledige tekst, ga je er, vreemd genoeg aan wennen. gr alberta

Enkele voor citaten, en dubbele voor citaten binnen citaten. Zo doe ik het, en zo staat het ook in 90% van de boeken die ik lees.

Ik gebruik enkele aanhalingstekens. Dat vind ik mooier staan, maar dat is ieder zijn eigen mening. :)

"Dubbele aanhalingstekens is wat ik gebruik," zei Aart. "Ik vind ze mooier. Maakt niet uit wat er het meeste gebruikt wordt." Toch raar, dacht hij, dat er zoveel meningen over zoiets simpels als aanhalingstekens bestaan.

Enkele :thumbsup:

Voor gedachten gebruik ik geen aanhalingstekens, maar maak die wel cursief.

Ik gebruik enkele aanhalingstekens. @Mario Ik maak de gedachten ook cursief :) Is daar ook een regel voor?

@Saralitse Ik zie in verschillende boeken verschillende manieren. Daar zit de mijne ook bij, dus vind ik het goed.

ik gebruik enkele, dat leest wat rustiger overigens heeft de fancy in mijn artikel alle enkele aanhalingstekens vervangen door dubbele.

Ik denk dat je daar gewoon zelf een keuze in moet maken. Persoonlijk zou ik altijd voor enkele gaan. Het woordbeeld blijft dan lekker rustig. De enige min of meer vaste afspraak waar ik van weet is dat voor het weergeven van letterlijke citaten altijd dubbele aanhalingstekens worden gebruikt.

'Gisteren' zo sprak Job,'kwam ik thuis, maar het enige dat mijn vrouw zei was "Goedemiddag", en niet meer'. Zo hanteer ik het, maar ik kan me niet herinneren ooit een citaat binnen gesproken tekst te hebben gezet. Ik vind het niet zo mooi klinken, en ik denk dat ik ze onbewust vermijd. Net als dubbele woorden achter elkaar.

Wat doen jullie trouwens: '. of .' en dan nu een punt.

"Ik doe dat zo," zei Aart. "Kijk maar."

Job, de punt hoort binnen de aanhalingstekens. ;) Verder doe ik het op dezelfde manier als jij. Dialoog tussen enkele aanhalingstekens en citaten tussen dubbele.

Is dat verplicht? Ik hanteer juist overal punt buiten de aanhalingstekens. Is het niet gewoon belangrijk dat je het consequent doet, en niet zo hoe je het doet?

Job, de punt buiten de aanhalingstekens kan voorkomen wanneer je een zin eindigt met een citaat. Maar bij een dialoog staat hij altijd binnen de aanhalingstekens. Ik heb hier honderden boeken en daarin gebeurt het zonder uitzondering zo.

Nee verplicht is het niet. Het kan op allerlei manieren en niemand weet echt zeker hoe het echt moet. Ook uitgevers niet. Dus fout is het niet, als je het maar altijd op die manier doet.