Xien, het tweede zou ik alleen maar in een gedicht gebruiken. Het bovenste is taalcorrect en in verhaalstijl moet het ook zo. Maar er is ok nog zoiets als dichterlijke vrijheid, en die dichters hebben al veel dergelijks verwezenlijkt.

Hee, Cheops, wat zie ik nu? Die avater van je? Laat je ons eindelijk je huis zien? :D Mooi man! En nog een schuurtje ernaast ook. De kachel brandt trouwens al goed. Lekker warm met deze kou.

Ja, Xien, dat zul je inderdaad pas weten als ze het je ooit komen vertellen. ;)

Leuk hé Aart. ik wou eerst zelf wat foto's bewerken om iets hips te bekomen maar dit vind ik een leuke grap. :) Ik ben wel blij dat mijn garage niet geïntegreerd is in mijn piramide. Heb ik zo meer ruimte voor als er visite is.

En zo'n gezellige tuin rondom, nou ik denk dat ik wel een keertje kom buurten hoor.;)

ik zie dat er al gasten aankomen, dat ze de weg zo goed weten zeg

Ik wil nu zeker ook een keer langskomen! Wel helemaal in Egypte... maar dat is niet erg. Kom ik daar ook eens!

hahahah.... ik kom ook hoor. :)

Kunnen we hier geen groeps reis organiseren? :) Scheelt ook in de reis kosten en kunnen we onderweg lekker kletsen ;)

Heehee, maar geen plunderarij hee!

O, maar ieder een zakje woestijnzand als herinnering mag toch wel? :(

Plunderarij? Dat hebben anderen al voor ons gedaan! Wees gerust, Cheops, wij houden je piramide en garage netjes :)

Bah, dat ziekmakende zand. Zand is een bacterie. Een virale aandoening waardoor zelfs een flauwe zucht genoeg is om het door de wind te laten dragen en zich epidemisch te verspreiden. Het rukt op, verdort de grond onder je voeten tot de vruchtbaarheid verdwenen is en er niets over blijft om plant en dier te voeden. Neen, zand laat zich niet opsluiten. Het snijdt, kerft littekens in wat het ook passeert. Het verwondt de bergenhoge constructies die mijn volk opgericht heeft tot er slechts een flard van een herinnering echoot in het kille zand. Een fijne herinnering zal het jullie wezen als alle leven op deze planeet is verdwenen zoals het zelfs de Romeinse god van de oorlog op de knieën heeft gekregen. Ach, neem het maar mee. Zie hoe het verwordt tot verwoester van leven, brenger van dood. Strijdwagen van Anoebis. Ik geef op waarvoor ik zo lang heb gestreden. Wat ik stoïcijns heb bevochten, deze kleine vijand. Koppig was ik. Stompzinnig eigenlijk want ik wist dat mijn strijd vergeefse moeite was. Cheops, eenzame heerser.

Hooggeëerde farao Cheops, heerser van Beneden- en Boven-Egypte! Moge u lang leven. (Zo, dat was dat. Niet volledig maar ja, meer weet ik ook niet.) Mag ik zo vrij zijn om te spreken tegen u, o machtige farao? O farao, u troont in uw prachtige piramide. Geef het alstublieft niet op met dat zand. En zo eenzaam bent u niet, o machtige farao. Als ik zo vrij mag zijn om te zeggen. U heeft uw bedienden, uw vrouwen, slaven en kinderen. O machtige farao, laat het zand niet toe in uw woning. Úw piramide, o farao. Geef het niet op. Ik, uw nederige dienaar, sta achter u. (Zoiets ging het toch in die tijd?)

Hooggeëerde farao Cheops, heerser van Beneden- en Boven-Egypte! Moge u lang leven.(even van Aart geleend ;) ) Als u het zo zegt machtige farao dan zal ik het zand maar niet meenemen. ik wil liever liefde en geluk dan dood en verderf. Dus Machtige farao ik neem mijn camera wel mee en zou, als u het toestemt graag met u op de foto gaan. Als herinnering natuurlijk voor u nederig huisje. :D

Maar natuurlijk, Jeanet. Doe maar gerust. Ik kon het echter niet laten eventjes dramatisch te doen. ;)