Als een roepende in de woestijn ? (wellicht) Het zal van de zwaarte van de situatie afhangen . Wanhopig roepen ? Onhoorbaar spreken ? Of is de toehoorder onverschillig voor wat er wordt gezegd ? Dan zijn jouw eigen woorden toereikend lijkt me. Jou vraag prikkelt mijn fantasie... Interessante wisselwerking!

Hij sprak de mensen toe maar zette te hoog in, zijn woorden vervlogen ongehoord boven hun hoofden. Zijn woorden misten hopeloos hun doel en bereikten slechts een engel die verveeld op het tafereel neer keek. Kun je spreken als er niemand is om het te horen, vroeg hij zich hardop af. Sorry, ik ga wel weer wat nuttigs doen :o

Je kan genegeerd worden of tegen de lantarenpalen praten. Je woorden vallen in onvruchtbare aarde, je toehoorder is oostindisch doof of doof -misschien zelfs verloren- voor de wereld. Je werpt je paarlen voor de zwijnen of je woorden verdwijnen als druppels in de zee (korrels in het zand). De wind voert je woorden weg, de boodschap blijft hangen in het luchtledige, je stuit om een wal van onvermogen, onbegrip, ongeinteresseerdheid. (Ik ben bang dat ik indeze als een Inuit ben aan wie je een ander woord voor sneeuw vraagt)

Intrapersoonlijke communicatie, maar dat woord zul je wel niet zoeken he. Dat staat officieel voor in jezelf praten.

In jezelf praten is toch duidelijk iets anders dan tegen andere praten terwijl de boodschap gewoon niet binnenkomt, aan hen voorbij gaat, afketst (sorry, nog meer, ik stop al). Voelt heel ongemakkelijk, als jij iets zegt en de ander gaat gewoon door met de werkzaamheden, vervolgt het gesprek zonder op je opmerking in te gaan (of erger nog, stelt dezelde vraag nogmaals, maar dan aan een ander), loopt gewoon weg of staat toe dat iemand anders door het gesprek heen tettert en kiest er dan -al of niet gedwongen door het volume van de tweede spreker- voor te luisteren naar de tetterkont. Ik had een collega die regelmatig een gesprek voerde met de koelkast, maar hij deed dat bewust, als een manier om zijn gedachten op orde te krijgen (was nogal een slimme man die moeilijke problemen voor zijn neus kreeg). In dat geval luisterde er dus niet niemand, er luisterden juist allerlei mensen mee :-) .

O oke, sorry. Ik ben ook veel te zenwachtig om nu goed te kunnen lezen ahah. Mensen die oostindisch doof zijn bedoel je dus.

Het geluid van zijn woorden gaat bij de ander het ene oor in en het andere oor uit.

Opmerking weggehaald wegen herhaling van al eerder genoemde opmerking

...

"ik hoor de woorden vallen, maar niemand geraakt" (van Thé Lau)

"ik hoor de woorden vallen, maar niemand geraakt" (van Thé Lau)

Mooi! Ben jij ook een Thé Lau fan?

oeps, het is: "Ik hoor de woorden vallen, maar niemand wordt geraakt" Ik heb één cd van The Scène, waar Open ook op staat en die teksten zijn gewoon geweldig. Als ik het boek van Thé Lau nog eens tegenkom, ga ik het zeker kopen. self edit : @ MJ De eerste keer dat ik het liedje hoorde, was ik al weg van die zin. Je kan hem letterlijk en figuurlijk opnemen.

Preken voor de kat zijn...

Iets voor onder de kerstboom?

@ Jommeke, misschien moet je voor zijn boeken eens kijken bij bol.com. Link: http://www.bol.com/nl/catalog/search-result.html?… Zelf heb ik oa de cd 'Arena' en 'Avenue de la scene' van The Scene. @ Marriejeanne, misschien is het goed om te beginnen met 'Rauw, hees en teder (het beste van the scene) en als je dan nog meer wilt horen kan je het wat 'minder toegankelijke' werk beluisteren. 'Blauw' is voor mij in de loop der tijd een heel belangrijk nummer geworden. Vooral de zin 'Het zien duurt een seconde, de gedachte blijft voor altijd' raakt me. Soms zegt een liedje meer dan duizend woorden.

Vooral de zin 'Het zien duurt een seconde, de gedachte blijft voor altijd' raakt me. Soms zegt een liedje meer dan duizend woorden.

Dat heb ik ook een keer meegemaakt: iemand een aantal seconden gezien en altijd is dat beeld in m'n gedachte gebleven. Maar goed, duizend woorden... laat ik eens niet zoveel (onzinnigs) kletsen en me weer richten op Nanowrimo... 50.000 woorden, puf.

Off-topic: Wanneer is iets onzin en wanneer is iets zinnig voor jou , Eigen? Ik denk dat alles wat een bijdrage levert aan je ontwikkeling zinnig is. Al is het alleen al bewustwording.

Een profeet wordt in eigen land niet geëerd, omdat er geen hónd naar hem luistert.

Als je een cliché uitdrukking zoekt die nog niet genoemd is, MJ: alsof je tegen de muren praat. Zucht, schaam, duidelijk met mijn gedachten ergens anders, je hebt nota bene zelf dat voorbeeld. :O

In de ruimte praten/kletsen In het niets kletsen

Ik kan even goed tegen de tafel praten..,

Mensen die hun mening allang gevormd hebben, horen je wel, maar LUISTEREN (om die reden) niet naar wat je zegt.

Ik sprak woorden van vloeibaar goud en ontdekte dat er aan grijs niets te vergulden valt.

Alsof je een dove de oren van zijn hoofd vraagt.

Tegen de stoelen en tafels praten. Zij zijn passief; luisteren en spreken niet.