opmaak van een gedicht

Ik val in herhaling, want mijn advies is altijd hetzelfde. Als je niets weet van poëzie: op naar de bieb. Duizenden bundels vind je daar. Dan zal je zien dat je alles zelf mag verzinnen, rijmen of niet, interpunctie, hoofdletters of niet, ga zo maar door. Wat absoluut wél moet, is iets verrassends schrijven, waarbij ritme, klank en inventief taalgebruik van primair belang zijn. Succes, Isabella S.

Het ligt er aan welke dichtvorm je gebruikt. Als je een rondeel, sonnet, ollebolleke, haiku of kwatrijn(e.a) wilt schrijven volg je het bijbehorende rijmschema, couplet-indeling en voorgeschreven versvoeten. Of je kiest voor het vrije vers.

Ik heb zelf echt absoluut geen verstand van gedichten en kan al helemáál niet dichten maar mijn tante heeft een gedichtje geschreven die ik in mijn manuscript wil opnemen, ik vroeg me daarom af hoe de opmaak er uit moet zien, maar begrijp nu dus dat dit vrije keuze is? Had ik niet verwacht, aangezien schrijven aan zulke strikte regels verbonden is. Om hier voor naar de bieb te gaan heb ik even geen tijd voor, maar als ik weet dat het niet uitmaakt is het ook prima, verzin ik zelf hoe ik de zinnen eindig en begin... @ marja: ik heb dus geen idee wat je met die dichtvormen bedoelt, ik heb er zelfs nog nooit van gehoord

Isabella, Interpunctie hoort waar dat een functie vervult. Heb je een pauze, komt er een komma; eindigt een zin, komt er een punt; begint een zin, komt er een hoofdletter. Dit helpt je lezer om het gedicht beter te lezen en te begrijpen. Het mooiste is dus om gewoon de standaard regeltjes van proza aan te houden als het gaat om leestekens. Negeer mensen die zeggen dat alles kan en alles mag. Het volledig weglaten van leestekens kan, maar er zijn bar weinig dichters die daar mee wegkomen. Meestal verprutst het gewoon een gedicht omdat het dan laks of pretentieus begint te lijken.

Ik heb zelf echt absoluut geen verstand van gedichten en kan al helemáál niet dichten maar mijn tante heeft een gedichtje geschreven die ik in mijn manuscript wil opnemen .... Om hier voor naar de bieb te gaan heb ik even geen tijd voor, maar als ik weet dat het niet uitmaakt is het ook prima, verzin ik zelf hoe ik de zinnen eindig en begin...

Isabella, schrijven is een vak. En om het vak onder de knie te krijgen moet je leren. En om te leren moet je tijd vrijmaken. Dus hup, ga een middag naar de bieb en kijk naar dit soort en allerlei andere vragen en er gaat een wereld voor je open.

mijn tante heeft een gedichtje geschreven die ik in mijn manuscript wil opnemen

Neem de opmaak exact zo over als je tante het heeft geschreven. Als zij wel kan dichten, weet ze immers wel hoe het moet en zal ze bepaalde keuzen weloverwogen hebben gemaakt. Je hebt wel haar toestemming om het gedicht in je boek te gebruiken?

Terug naar school dan of naar de bieb/boekwinkel, schrijfboeken, internet en je inlezen. Aanraders: Drs. P, Jaap Bakker, Cees van der Pluijm, allemaal over dichtvormen. Als je het gedichtje van je tante wilt opnemen, plaats dat dan zo als zij het gemaakt heeft.

Mijn tante heeft allerlei leestekens door elkaar gebruikt, dan weer .... aan het einde van een regel, dan weer een komma, etc. zij weet dit ook niet precies. Vandaar dat ik me afvroeg of er standaardregels voor zijn, maar anders gebruik ik dezelfde regels als bij het schrijven van een manuscript. Bedankt voor de tips!!

Mijn tante heeft allerlei leestekens door elkaar gebruikt, dan weer .... aan het einde van een regel, dan weer een komma, etc. zij weet dit ook niet precies. Vandaar dat ik me afvroeg of er standaardregels voor zijn, maar anders gebruik ik dezelfde regels als bij het schrijven van een manuscript.

Beter. En eigenlijk zijn het geen regels, maar leesaanwijzingen volgens onderlinge afspraken. Maak je dus geen zorgen over of iets wel of niet mág, maar of het wel of niet wérkt. Het gaat er uiteindelijk om dat je de lezer duidelijk maakt hoe je gedicht gelezen moet worden.

Uit je vraag maak ik op dat je nog geen uitgever hebt (anders zou de redacteur je kunnen helpen) en dat je het manuscript opstuurt in de hoop dat een uitgever het accepteert. Luister dan naar de raad van Zjors. Besteedt tijd aan het zorgvuldig opmaken van je manuscript, 'geen tijd' is echt geen excuus. Uitgevers zien direct dat je " zomaar wat doet", ze zijn niet gek. En dat je geen verstand hebt van gedichten en toch een gedicht wilt opnemen, klinkt ook niet als een aanbeveling.

Ik weet weinig van dichten, maar er wordt altijd aangeraden een gedicht hardop te lezen. Zo kom je er vanzelf achter wat voor leestekens waar moeten. Je ziet zelfs veel gedichten waar helemaal geen leestekens gebruikt worden. Maar zoals hiervoor al een aantal malen aangegeven, als je serieus bent wat betreft uitgeven, dan zou ik maar eens wat research gaan doen. Bibliotheken zijn de plek bij uitstek om dat te doen. En veel lezen helpt ook. Het kost nu eenmaal tijd om goed te leren schrijven. Als je dat er niet in wilt stoppen kun je er beter niet aan beginnen.

Het gaat er uiteindelijk om dat je de lezer duidelijk maakt hoe je gedicht gelezen moet worden.

Dat kan alleen de schrijver weten. En in dit geval is het de tante die de schrijver van het gedicht is. Dus zul je toch echt daar moeten aankloppen.