Waarom geen want
Ik maak het topic toch aan, want hoogst intrigerend. In 'waar let jij op, als je proefleest?' zegt Schli, kort door de bocht, dat het woordje 'want' in de ban lijkt, waardoor soms kromme zinnen ontstaan: ' Hij zette zijn paraplu op, het regende' .
Waarom is dat woord 'onkruid' ?
Er zit wat in, want ik heb hele manuscripten met misschien drie, vier keer want erin (en 700 keer maar :-) )
Welke woorden kieper jij eruit? En waarom?
Om zelf maar te beginnen:
Misschien, eigenlijk, wel eens, soms, al die vaagmakers kieper ik er zo veel mogelijk uit. Ik weet wel waarom ik het doe: vaagmakers zijn mijn denkwoorden. Ze staan in mijn eerste versie als ik nog denk: o, misschien pakt ze nu wel een flesje drinken. Misschien had Richard ook wel dorst, dacht Mies, en nam een flesje voor hem mee, waar ze (uhm ... o, misschien schudt ze hem wel. Misschien ook niet. En dan is het jus d'organge, of chocolademelk) Misschien had Richard ook wel dorst, dacht Mies, en nam een flesje voor hem mee, waar ze even schudde terwijl ze terug naar de lobby liep.
Zinnen worden vaak mooier,
Lid sinds
18 jaar 9 maandenRol
sabarinde schreef: Thérèse
Lid sinds
15 jaar 3 maandenRol
. Ik las rooien als grooien
Lid sinds
13 jaar 7 maandenRol
Wat is grooien, behalve een
Lid sinds
15 jaar 3 maandenRol
Ja weet ik ook niet, maar
Lid sinds
13 jaar 7 maandenRol
Thérèse schreef: sabarinde
Lid sinds
17 jaar 3 maandenRol