oubollig?

De tekst van het juryrapport dat ik geschreven heb voor de sonnetwedstrijd, komt ook in de wedstrijdbundel, net als trouwens een sonnet van mij. De uitgeefster bood aan om mijn tekst te laten nazien door een corrector. Ik greep deze kans graag aan, maar alleen voor het juryrapport. Poëzie luistert naar andere wetten en die bepaal ik zelf ;). Vandaag kwam het gecorrigeerde juryrapport terug. Er waren vrij veel veranderingen aangebracht. In een aantal gevallen was ik er blij mee: duidelijke verbeteringen. Er waren er ook die van mij niet hadden gehoeven, maar waar ik geen moeite mee heb. Maar nu komt de categorie waar ik graag jullie mening over wil weten: veranderingen waar ik zelf niet voor gekozen zou hebben. Nu wil ik graag even weten of het aan mij ligt. 'Het was een plezier' werd 'Het was me een genoegen'. Dit klinkt ouderwets, in mijn oren. Wat vinden jullie? 'Ik was benieuwd' werd 'Ik was razend benieuwd'. Klinkt in mijn oren ook ouderwets. Wat vinden jullie? Verder werd ergens het woord 'echter' toegevoegd. Voor mij is dit het oubolligste woord uit de Nederlandse taal, op 'wellicht' na. Wat vinden jullie? 'Maar ja' veranderde in 'Maarja'. Mijn groene boekje kent dit niet. Jullie? Er is ook nog een vraagje over aanhalingstekens. Ik schreef: Kan ik dat, dacht ik. De corrector plaatste het netjes tussen aanhalingstekens, met een vraagteken erbij. Ik heb daar geen bezwaar tegen, maar moet dat? Wat vinden jullie? Dank.