Een ketel heet water knarste boven zijn hoofd. Bert smolt van angst. Bijna viel hij flauw, mar nog net voelde hij hoe iemand hem vast greep en wegsleurde van de plek die bijna zijn dood betekend had. Zoiets? Anders gezegd: ik zou woorden als 'hem' zoals in je voorbeeld in dit soort spannende scènes proberen niet te gebruiken. Ze vertragen en leiden af, en dat is nu juist niet wat je wilt. Probeer zo direct mogelijk de dingen te zeggen. :) Succes! :)

Ik denk de manier waarop over de persoon wordt gesproken. Doordat je eerst 'hem' gebruikt en daarna zijn naam, creeer je een afstand. Je zou het om moeten draaien, eerst de naam, dan hij/hem. De lezer weet dan dat het over Bert gaat.

Het zijn eigenlijk twee zinnen. Bij nadat begint een nieuwe.

Twee zinnen zijn het dus. De constructie van de tweede met 'nadat' maakt het je moeilijk. M.i. breng je hier verwarring en is dat niet je bedoeling. Door met die ketel te beginnen zet je de lezer meteen op scherp: 'Wat gebeurt hier of is hier gebeurt?' De lezer verwacht duidelijkheid in de volgende zin, maar door de ongelukkige constructie wordt er niets duidelijk: hangt die ketel nu boven Berts hoofd of dat van zijn redder? Haalde die man Bert onder de ketel uit, of statt Bert juist door de redding onder de ketel? Je kunt best zo beginnen met hem en die naamgeving nog even uitstellen, maar dan moet in die volgende zin wel duidelijk zijn wie wat doet en wie wie is.

Persoonlijk vind ik de zin niet zo mooi lopen. Maar goed, je zegt dat het een voorbeeldzin is. Om toch zo dicht mogelijk bij je oorspronkelijke zin te blijven, maar het stilistisch iets te verfraaien/verduidelijken, zou ik het volgende voorstellen: "Een ketel water hing boven hem. Nadat Bert niet gelijk van angst was gesmolten, werd hij door een man gegrepen om hem te redden."

Het is een draak van een zin met twee keer 'Bert' en twee keer 'hem' erin, waarbij je ook nog eens niet weet of die 'hem' twee keer dezelfde is. Naar de prullenbak ermee, zou mijn advies zijn. Je kunt vast iets fraaiers verzinnen. :nod:

Ik sluit me bij Jans aan. Wat de zin verder lastig maakt is dat je de tijdsvolgorde hebt omgekeerd. Je schrijft wat plaatsvond, nadat iets anders heeft plaatsgevonden. Waarom houd je de daadwerkelijke tijdsvolgorde niet gewoon aan? O ja en omdat je hem en Bert gebruikt, maar eerst hem, weet de lezer ook niet 100% zeker dat die hem dezelfde is als Bert.

De voorbeeldzin is wat ongelukkig. Een zware ketel met heet water zwaaide vervaarlijk boven Berts hoofd. Omdat hij niet gelijk in paniek raakte kon 'Swiebertje' op tijd voorkomen dat...

Deze keer sluit ik me bij Zjors aan. Wegtermee.

De tweede keer 'Bert' veranderen in 'hem.' Denk ik. En dan in de tweede zin, de eerste vind ik minder mooi klinken.

Ben het eens met Mara: Tweede keer 'Bert' veranderen in 'hem'. En verder: De eerste zin klopt gewoon niet. Er hoort daar geen komma maar een punt. Dus ik ga voor voorbeeldzin twee. ;-) En als je dan toch naar de mooiheid van de zin vraagt: Ik zou iets anders verzinnen voor 'Nadat Bert niet gelijk van angst was gesmolten'. Los van het feit dat ik het woord 'gelijk' (in deze betekenis) heel lelijk vind (ik zou 'meteen' of 'direct' gebruiken want 'gelijk' vind ik erg Brabants), vind ik het een raar stukje, met name 'nadat hij niet gelijk'. Kan niet uitleggen waarom, dus je hebt er ook weinig aan, vrees ik. Sorry. Succes verder!

Zin twee loopt beter, maar het blijft "kreukelachtig". "Iets" in de zinsopbouw lijkt niet te kloppen, maar ik kan niet duiden waaraan dat ligt. "Nadat Bert niet gelijk van angst was gesmolten" : ik ken geen mensen /dingen die "smelten van angst". Ik vind dit geen sterk beeld (tenzij Bert een kaars is - maar kaarsen zijn, bij mijn weten, zelden angstig) Succes!

Over het hem en Bert: het is verwarrend wie nou wie is. Welke 'hem' is het in de eerste zin, Bert? Of is het de man die Bert van het hete water redt omdat die bang is? Om maar even bij je voorbeeldzin te blijven ;) Waarom wil je de echte zin niet laten zien?

Daar ben ik eigenlijk ook wel benieuwd naar Waus...