Hij is wel duidelijk, Waus, maar hij bekt niet lekker. "Vooruit mijn kind, Ik ben nog niet dood. Er is nog tijd van leven." Zoiets misschien?

Waarschijnlijk betekent 'je hebt nog tijd genoeg tot mijn dood' dat de dochter pas vrij is als de moeder sterft? Dat 'vooruit mijn kind' is ook niet duidelijk. Betekent dat dat ze even vrij mag (vooruit dan maar) of is het een aansporing tot leren? Als het een aansporing is, zou ik denken dat ze zou zeggen: je hebt tijd genoeg na mijn dood (om vrij te zijn). Dus: onduidelijk allemaal.

Ik begrijp de hele quote niet. Erg onduidelijk zonder context.

Waus, volgens mij blijft de zin onduidelijk. De dochter wil vrij, de moeder wil dat ze leert, de dochter wordt boos en smeekt, en dan zegt de moeder 'de zin'. Ik begrijp de bedoeling niet van de eerste twee woorden. 'Vooruit, mijn kind.' Betekent dit, dat ze toegeeft en het kind vrij geeft? Of betekent het juist dat ze haar nogmaals aanspoort om te gaan leren? Laat ik deze vraag in aangepaste zinnen zeggen. Zegt de moeder 'Vooruit maar, mijn kind. Je hebt nog leertijd genoeg tot mijn dood', of zegt ze: 'Leren, mijn kind. Je hebt nog vrije tijd genoeg *na* mijn dood.' Voor mij zit de verwarring in de eerste woorden, ook in de aangepaste zin.

En als je dan toch aan het herschrijven bent: 'In het licht van de kaars keek ze haar kwaad aan.' Wie keek wie nu aan? Was de moeder kwaad of de dochter?

Dat is toch zo logisch als wat? Of is dat niet zo logisch als ik denk? :? :?

Voor mij is het niet logisch. Als de moeder 'Vooruit, mijn kind' op ongeduldige toon uitspreekt, is het een aansporing om toch te gaan leren. Pas als ze het op toegeeflijke toon uitspreekt, is het wat jij bedoelt. Ik zat op spoor 1 en begreep de tweede zin daarom niet. Je maakt het eenduidig door 'Vooruit maar, mijn kind' te laten zeggen. Zelfs op ongeduldige toon uitgesproken, betekent het wat jij wilt dat het betekent.

Stukken beter. Even wat off-topic Waus. Ik vind je onderschriftsmiley fabeltastisch mooi, ik word er helemaal vrolijk van, maar ik vind het wat onrustig om op elke pagina van Schrijven een stel wiebeldingen te hebben voor mijn ogen. Mag hij nu weer weg? Leest rustiger voor ons. *zoekt smeeksmiley*

@Waus.. volgens mij heb ik dit stukje tekst al eerder gezien, kan dat?

'Nee moeder,' riep (naam). In het licht van de kaars keek ze haar kwaad aan. 'Nu heb ik even genoeg van het leren. Geef me vrij.' Ze zuchtte. 'Alsjeblieft.' 'Vooruit, mijn kind. Je hebt nog tijd genoeg tot mijn dood.'

Net zoals Leo zegt vind ik dit stukje ook een beetje vreemd. Eerst wil de dochter (?) dat haar moeder haar vrij geeft... ze smeekt er zelfs om. Misschien kun je in haar woorden laten merken dat moeder toegeeft aan de smeekbede van haar dochter...

Oeps.. mijn reactie is wel heeeeeeeeeeelll erg laat :$ Die laatste verbetering van jou vind ik ook al een heel stuk beter ;)

Even wat off-topic Waus. Ik vind je onderschriftsmiley fabeltastisch mooi, ik word er helemaal vrolijk van, maar ik vind het wat onrustig om op elke pagina van Schrijven een stel wiebeldingen te hebben voor mijn ogen. Mag hij nu weer weg? Leest rustiger voor ons. *zoekt smeeksmiley*

Volgens de regels mogen er ook geen afbeeldingen in het onderschrift geplaatst worden :)

Ja, het kan inderdaad dat ik m op ZZ heb gelezen.

'Nee moeder,' riep (naam). In het licht van de kaars keek ze haar moeder kwaad aan. 'Nu heb ik even genoeg van het leren. Geef me vrij.' (naam) zuchtte. 'Alsjeblieft.' 'Vooruit maar, mijn kind. Je hebt nog tijd om te leren genoeg tot mijn dood.'

Ik vind dit inderdaad beter, maar als ik denk aan toegeven, dan denk ik meer aan zoiets: "Het is goed mijn kind, ga maar. Er is tenslotte nog tijd genoeg om te leren voordat ik dood ben' *Ik had net mijn reactie aangepast, misschien had je dat over het hoofd gezien*

Ik weet het niet hoor Waus. Als iemand vraagt om toestemming, dan geeft iemand toestemming. Uit de woorden die het meisje uitspreekt, maak ik op dat het eerst van die moeder niet mag. Maar het meisje gaat smeken en als iemand uiteindelijk toe. Dat heet dan, naar mijn idee, geen toestemming geven meer. @ Geeft niet hoor. Het kan wel eens gebeuren dat iemand wat over het hoofd ziet.

'Nee moeder,' riep Dora. In het licht van de kaars keek ze haar moeder kwaad aan. 'Nu heb ik even genoeg van het leren. Geef me vrij.' Ze zuchtte. 'Alsjeblieft.' (Maar toch tegenstrijdig dat ze eerst roept en vervolgens zucht. Doe dat maar eens tegen je moeder om te zien hoe het lijkt). 'Ga maar, mijn kind. Je hebt nog genoeg tijd om te leren tot ik dood ben.' Een vreemde conversatie blijft het. Waarom zou een moeder zoiets zeggen? Eerder kan ik me voorstellen dat ze zegt: 'Je hebt nog genoeg tijd om te leren tot je dood bent.' Wat heeft de tijd om te leren van het kind te maken met de dood van de moeder? Als moeder dood is, is dan de tijd om te leren op voor het kind? Dat kan toch niet? Naar mijn idee wrikt het hele zinsgebouw en het duurt niet lang of het stort in elkaar. Jammer, Waus. Het hele fragment weglaten kan óók. Maar ik moet er wél bij zeggen dat ik de zin op zich (titel van topic) erg onheilspellend en daarom goedgekozen vind.

Jah!!! 'Ga maar' vind ik juist wat er hoort te staan. Alleen dit nog: 'je hebt nog tijd om te leren genoeg". Ligt het aan mij dat ik deze zin krom vind?

Ja, beter. Je schrijft niet omdat het zo makkelijk is. Als je makkelijke dingen wilt doen, pak je je zwembroek en een handdoek en neem je op de terugweg van het zwembad twee kroketten bij de patatboer. Dat is makkelijk. En ook leuk, voor vandaag!

Het hangt ervan af of het leren erg belangrijk is in het verhaal. Dan kun je het niet weglaten, natuurlijk.

Misschien een beetje een late reactie, maar ik schrijf het toch maar. Ik zou "Je hebt nog tijd genoeg tot mijn dood" erin laten. Ik vind dat een hele sterke zin. Mischien daarvoor "Rustig aan mijn kind" of "kalm aan mijn kind" Dus dan wordt het bijvoorbeeld: 'Nee moeder,' riep (naam). In het licht van de kaars keek ze haar kwaad aan. 'Nu heb ik even genoeg van het leren. Geef me vrij.' Ze zuchtte. 'Alsjeblieft.' 'Kalm aan mijn kind. Je hebt nog tijd genoeg tot mijn dood.'

Of ipv "vooruit mijn kind", "ga je gang mijn kind" schrijven kan dat ook?

Ik vind m goed zo Waus. Geen enkel commentaar meer ;)