Het weer

Dat ligt eraan, Waus. Soms kan het weer een grote eenheid geven aan een verhaal/roman. Bijvoorbeeld omdat het zich grotendeels afspeelt tijdens een heel warme zomer, met een epiloog in de herfst/winter daarna. Dan versterk je door het veranderde weer de verstreken tijd. En in een verhaal dat zich in een langere periode afspeelt kun je juist door de seizoenen op een niet al te nadrukkelijke manier het verloop van de tijd weergeven. Was het in het vorige hoofdstuk net winter aan het worden, dan kun je in het volgende hoofdstuk een jong lammetje geboren laten worden op de kinderboerderij in het park of de iependubbeltje langs de grachten laten waaien (om maar wat te noemen), dan weet iedereen dat je personages een paar maanden verder zijn, zonder dat je geschreven hebt: "Een paar maanden later..." Maar verder: geen weer mag natuurlijk ook. Stoort helemaal niet. Secret Garden ps: ben je flink uit je bol gegaan in Rotterdam, dat je van Aart opeens Waus bent geworden? ;)

Ah zo. Nou zit ik nog met het probleem van de winter. Hoe beschrijf je die zonder sneeuw en ijs? Kouder, ja, maar is dat wel genoeg? Anders denk ik (na jouw antwoord) dat het in mijn verhaal eigenlijk wel goed zit. PS: nee, ik ben zelfs nog nooit in Rotterdam geweest :) ik vind Waus gewoon een leuk woord.

Je kan het weer in een verhaal ook gebruiken om iets over het innerlijk van je personage te vertellen. Reve doet dat bijvoorbeeld in "De Avonden." Het is in dat boek bijna constant druilerig weer. Daarmee benadrukt de schrijver de gemoedstoestand van de hoofdpersoon.

winter zonder ijs: denk eens aan de kleding van de personages. dat ze drie sjaals en een dikke jas dragen, hun handschoenen uittrekken als ze ergens binnenkomen. of dat ze terloops hun handen warmen aan een beker warme chocolademelk/vuurkorf/petroleumkachel/vloerverwarming etc.

Secret Garden, door jouw voorbeeld kom ik meteen in een bepaalde sfeer terecht. Nog een voorbeeld. In films zie je ook vaak dat wanneer iemand droevig is/huilt :crybaby: het buiten regent. (Is ondertussen wel heel cliche eigenlijk)

In mijn boek (waar ik aan bezig ben) beschrijf ik alleen dat het koud is. Verder ga ik er niet op in. Volgens mij ligt het aan het verhaal of het nodig is of niet om het weer te beschrijven.

Dat denk ik ook, eef. Ik beschrijf het weer als het van belang is voor de plot. Als het mistig is en ze daardoor de vijand niet zien aankomen, om maar even een heel cru voorbeeld te geven. Of als mijn personages anderszins in hun doen en laten worden beïnvloed door het weer. Wat ik soms ook doe is het weer gebruiken om iemands gemoedstoestand te benadrukken. Secret Garden zei dat ook al. Ik probeer dan wel de clichés te vermijden.

In films zie je ook vaak dat wanneer iemand droevig is/huilt het buiten regent. (Is ondertussen wel heel cliche eigenlijk)

Ja, daar ben ik dus bang voor. Ik wil geen clichés, en als het weer het slachtoffer is van hoe de hoofdpersoon zich voelt voelt dat voor mezelf niet goed. Het weer is juist iets dat losstaat van hoe je je voelt, IRL zeker... ik vind het raar als iemand het er wel aan aanpast (sorry, Eufdrie, je schrijft geweldig, dat is het niet). @Secret Garden: leuk bedacht maar dat hadden ze allemaal niet 3700 jaar geleden :) ja, kleding wel maar de rest niet. Toch kan ik wat met je ideeën, dank je :)

Aart schrijft: Het weer is juist iets dat losstaat van hoe je je voelt, IRL zeker... Daar ben ik het niet mee eens. Je omgeving, plek, klimaat, weersgesteldheid kan juist veel invloed hebben op hoe iemand zich voelt en hoe iemand handelt, of zich er misschien niets van aantrekt. Alleen zal die invloed per persoon verschillen. De een voelt zich bijv. heerlijk wanneer het koud is, de ander in de warmte. Er zijn personen die prima gedijen in een rommelige omgeving en anderen kunnen alleen functioneren als de boel keurig netjes is opgeruimd. Van dat soort omgevingsfactoren(waar het weer ook onder valt) kun je als schrijver gebruik maken. Je zegt daarmee namelijk ook iets over het karakter van je personages. Wanneer Piet alleen kan werken wanneer z'n huis is opgeruimd en alle potloden keurig op een rijtje liggen, is hij misschien een controlfreak of heeft hij een dwangneurose. Je kan het ook omdraaien om bijvoorbeeld te benadrukken hoe gelukkig iemand is. Hierbij denk ik aan Turks Fruit, waarbij de hoofdpersonen zo gelukkig zijn dat zelfs de stromende regen hen niet deert. Wanneer ze in die scene lekker in de zon hadden gedanst, was hij een stuk minder sterk geweest.

Oei. Even kijken. Trysten leeft in een wereld met twee seizoenen: regen en zon. Dus da's makkelijk. Arthur kijkt wel es door een raam naar buiten en dan merkt hij op wat voor weer het is. Verder gebruik ik wel dingen als "het was koud voor de tijd van het jaar" om toch een beetje de positie aan te geven waar het verhaal is, vanwege die losse verhalen en tijdssprongen. En verder natuurlijk als het nuttig is.

@Irene: dat heeft zeker met sfeer te maken? Ja dat kan ik niet voelen dus daarom zei ik dat :) ik hoop niet dat je t erg vindt.

Ja, ik vond het ook al een beetje raar dat jij dat zei, maar jij hebt inderdaad wel eens gezegd dat jij moeite hebt met sfeer. Ik vind dat je het weer heel goed kunt gebruiken om dat soort dingen te benadrukken, net als tijdstippen van de dag (ochtend- en avondschemer, nacht of dag) en zelfs dingen als een heel rommelig of juist heel net huis.

Nee hoor, Aart, dat vind ik niet erg. :) Had door de reacties die je hier schrijft al het idee dat je de dingen vaak nogal letterlijk neemt, daarom heb ik het juist extra proberen toe te lichten. Overigens is het geen absolute wet om het weer te beschrijven, het is maar een van de elementen waarmee je de personages een decor geeft, of iets over hun innerlijk kan vertellen. Voor mezelf weet ik altijd precies waar en wanneer mijn personages zich bevinden en ook wat voor weer het is, maar negentig procent van die info gebruik ik uiteindelijk niet in het verhaal.

Gelukkig dat je 't niet erg vindt, Irene. Jij kent me zo te lezen :) maar nu snap ik sfeer weer een beetje meer (leuk 5 woorden met 'ee' erin). Jij ook bedankt, Eufdrie. Nou ja gelukkig zijn er nog genoeg decorstukken waar ik wel wat beter in ben :) het weer laat ik dan maar bij hoe ik het nu beschrijf.

Af en toe een zinnetje over het weer is wel goed, toch?

Lijkt mij wel, tenzij je schrijft voor het meteorologisch magazine of zoiets. ;)

Wanneer Piet alleen kan werken wanneer z'n huis is opgeruimd en alle potloden keurig op een rijtje liggen, is hij misschien een controlfreak of heeft hij een dwangneurose.

*slik*...ik heb een probleem... :paranoid:

Ik kom bij je zitten Draaikever. :nod:

Haha! :lol: Ik wilde er nog even aan toevoegen voor Aart/Waus dat als de sneeuw zo diep is dat je personage er de trein door mist (en derhalve zijn eerste date met de antagonist enz.) dat het in zo'n geval toch wel redelijk noodzakelijk is om te vermelden wat voor weer het is :unibrow:

Hehe, dat kan net zo goed zonder weer. Gewoon laten verslapen :unibrow:

Draaikever en DeEllis, :lol: Ik ben geen psychiater en dit is geen professionele diagnose. Het kan natuurlijk ook betekenen dat jullie een zeer opgeruimd karakter hebben. Laten we het daar maar op houden. ;)

Ik denk dat ik dan ook een opgeruimd karakter heb :) Toen Irene in mijn topic over Tijd over het weer schreef, kwam ik ook tot de conclusie dat ik eigenlijk bijna niet aan het weer denk. Ik denk alleen niet dat je het mist als het voor het verhaal niet belangrijk is. Of zou het ongeloofwaardig zijn als gewoon altijd mooi weer is? Mijn verhaal speelt wel in Italië, dat scheelt misschien. In Nederland zou het echt vaker moeten regenen :) Ik bedacht opeens wel dat ik in de Romeinse tijd rekening moet houden met het stilliggen van de scheepvaart in de winter :!: Dus dank je wel Irene! :thumbsup: Het leuke is dat ik alles heb gecontroleerd en dat het gewoon wonderbaarlijk klopte!

Het leuke is dat ik alles heb gecontroleerd en dat het gewoon wonderbaarlijk klopte!

Hoe controleer je dan het weer van zo'n tijd terug? (researchvraagje voor mijn boek van 3700 jaar geleden)

Nou... 3700 jaar geleden waren er denk ik nog geen meteorologen, Waus... :lol: Ik bedoelde het eigenlijk een beetje anders. Een paar van mijn hoofdpersonen zitten in de scheepvaartbusiness en reizen zelf ook. Ik was bang dat ik ze buiten het scheepvaartseizoen (dus van november tot maart) grote reizen had laten maken. Maar alles viel precies op zijn plaats. "Hij besloot onmiddellijk terug te gaan naar het vaste land. Als hij nog langer wachtte, zou hij op Sicilië moeten overwinteren en hij wilde beslist Tirza voor die tijd terugzien." Dat soort zinnen heb ik nu hier en daar toegevoegd... Maar weet je wat het handige is van zo lang geleden? Er is niemand die heeft bijgehouden of we 3700 jaar geleden een hele strenge winter hadden en of er in het jaar 57 (mijn verhaal) echt een hittegolf was.

Over research gesproken, ik heb wel eens het weer in een verhaal veranderd nadat ik de datum had opgezocht op een site waar je het weer van vroeger kan bekijken :') Alles moet kloppen!

Enne... welke site is dat dan, MichaM? Ik vind dat best interessant! Hoever gaan ze terug? (Geen 57 n.Chr. ben ik bang, maar toch.)

Oh, daar ga ik ook heel ver in hoor Micha. Ik heb zelfs een excelbestand waarin ik de maanstanden bijhoud. @Denise: het zal van zo lang geleden niet zo heel gedetailleerd bijgehouden zijn, maar in oude geschriften (bijv. van Plinius, Tacitus en Dio Cassius) worden wel meldingen gemaakt van bepaalde klimatologische omstandigheden, vooral als ze afwijken van wat gangbaar was in die tijd.

Denise, jouw verhaal intrigeert me enorm. Waar reizen jouw personen? Op welke zee? Dat moet haast wel de Med zijn, want de Romeinen maakten sporadisch lange tochten over de Atlantische Oceaan. Als ze naar Britannie gingen staken ze alleen het kanaal over. Ik heb wel het reisverhaal van een Romeinse Griek die tot IJsland gekomen is.

Mijn personen reizen vooral over de Middellandse Zee. Ik schrijf ook dat ze handelscontracten in Gallië hebben, maar als ik jou over de Atlantische Oceaan hoor, dan gingen ze daar waarschijnlijk over land naar toe. Een van de hoofdpersonen, Marius, heeft zijn thuisbasis in Italië, maar hij heeft ook een landgoed op Sicilië geërfd, dus hij pendelt vaak heen en weer en zijn handel verspreidt zich door het hele Middellandse Zeegebied. Twee andere hoofdpersonen, de (voormalige) soldaat Arrius en zijn geliefde Aïsha, reizen vanuit Egypte naar Italië. Dat was een hele bekende route want er gingen massa's graan vanuit Alexandrië naar Rome (en ook zand geloof ik). En daarnaast gaat Marius ook nog een tijdje naar Korinthe of Efeze, ik weet even niet meer welke van de twee.