Geen afbeelding
Appel

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ongedwongen stijl met ikpersoon in tt

 27 december 2007 - 22:20
Ik heb moeite om de ikpersoon vanwaaruit ik schrijf in de tegenwoordige tijd te laten vertellen op een manier die niet gekunsteld overkomt. Van de ene kant wil ik niet de hele tijd kreten gebruiken als 'shit', 'oeh', 'het voelt...' etc. Maar ik wil ook niet dat het een opsomming is van gebeurtenissen zonder dat er een persoonlijke noot van de ikpersoon in ligt. Een stukje waar ik dit probleem sterk voel: Ook de pumps zitten als een droom. Via de overloop, die ik met kleine passen uitprobeer om te zien of ik er niet op wankel zoals op de meeste hooggehakte schoenen die in mijn kast liggen, neem ik vol zelfvertrouwen de trap naar beneden. Als een dame, een dame die op hoge hakken kan lopen zonder te zwalken. Zelfs van een trap af. --- Ik hoop dat duidelijk is wat hieraan schort. Ze vertelt dingen waar een ikpersoon niet aan denkt, ze praat meer tegen de lezer of zo. Ik heb veel meer stukken zoals dit fragmentje. Eigenlijk is het grootste deel van mijn productie zo. Hebben jullie ENIG idee hoe ik dit euvel kan oplossen? Ik zat eraan te denken om het in verleden tijd te plaatsen, dan is het niet raar dat een ikpersoon zo over de gebeurtenissen praat. Toch zit ook dat idee me niet helemaal lekker. Vooral omdat ik daarmee onverbiddelijk op andere punten in de problemen zou komen. Het verhaal is gebaat bij tegenwoordige tijd, denk ik.

Geen afbeelding
punt-anderelijn

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 december 2007 - 23:10
Wat ik karakteristiek vind bij deze manier van vertellen (en die beeld ik me dan visueel in) is dat de lezer in een erg onderdanige rol zit. Als lezer zitten we -als het ware- op de schouder van de verteller, als klein kindje, we kijken niet naar wat de wereld ons biedt, maar kijken naar de mond van de verteller. Diegene die't verhaal hier vertelt, moet dus een erg betrouwbaar persoon zijn voor de lezer (wat vaak niet het geval is bij ik-vertellers), maar dat is moeilijk te bewerkstelligen bij volwassen lezers.. lijkt me. In After Dark van Murakami had ik (geloof ik) voor't eerst dit gevoel, maar hij doet dat zo ongelooflijk prachtig (de kooi-scenes) dat je er blijft van lezen. Misschien daar eens kijken?

27 december 2007 - 23:22
Mag ik er iets over zeggen? "Ook de pumps zitten als een droom. Via de overloop, die ik met kleine passen uitprobeer om te zien of ik er niet op wankel zoals op de meeste hooggehakte schoenen die in mijn kast liggen, neem ik vol zelfvertrouwen de trap naar beneden. Als een dame, een dame die op hoge hakken kan lopen zonder te zwalken. Zelfs van een trap af." De informatie klopt niet. Hier staat: "Via de overloop, die ik met kleine passen uitprobeer om te zien of ik er niet op wankel" dat je de overloop uitprobeert om te zien of je ER (dat is in dit geval: de overloop) niet op wankelt. Maar je bedoelt toch: dat je niet wankelt op de pumps? Ofschoon dit niet je probleem is, is het wel belang voor het gevoel van de lezer. De zin is ook NOGAL lang. Probeer zo eenvoudig mogelijk te denken en te schrijven (eenvoudig is iets anders dan simpel). Bijvoorbeeld: "Ook de pumps zitten als een droom. Ik loop de overloop over. Gaat best. Ik wankel helemaal niet! Jow! Nu de trap. Hé. Als een dame zwier ik naar beneden." Het is misschien je stijl niet, daar gaat het ook niet om. Het is gewoon een probeersel van eenvoud.

Geen afbeelding
Appel

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 december 2007 - 23:54
Ja marriejeanne, je hebt gelijkt dat het hier lijkt alsof ik de overloop bedoel in plaats van de pumps. Dat kan ik er gemakkelijk uit halen. Je tweede tip vind ik interessanter. Zoiets wil ik inderdaad bereiken, dat het meer is alsof ze het echt meemaakt. Ik zie wat je doet. Morgen ga ik dit met een ander stukje proberen. Lange zinnen zijn een vaker voorkomend probleem van mij, helaas. Fré: ik zal eens zien of ik dat boek ergens kan vinden. Lesstof, zeer belangrijk!

Geen afbeelding
sabarinde

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 december 2007 - 2:36
kom ik aan met tegenovergestelde opmerkingen: ik hou nl wel van lange zinnen en lees niet graag veel korte zinnen. (wel afhankelijk van het soort boek hoor) Af en toe een korte zin tussendoor, dat wel, maar over het algemeen ben ik er een van de lange, poetische, diepe etc zinnen en werk mezelf graag door een verhaal. Behalve het niet wankelen op de overloop, leest het voor mij wel prettig.

Geen afbeelding
Waus

Lid sinds

17 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 december 2007 - 9:27
Net als marriejeanne viel ik over de zin met de overloop. Daar kwam ik echt niet uit, dat is meer bijzin dan hoofdzin. Als een dame, een dame die op hoge hakken kan lopen zonder te zwalken. Hoe weet de ikpersoon trouwens dat ze als een dame naar beneden komt? Wie weet loopt ze wel als een dronken idioot. Of kan ze van een afstandje naar zichzelf kijken? Als ik eerlijk ben vind ik in jouw stukje wel een persoonlijke noot zitten. Behalve de tweede opmerking van mij (over als een dame) kan het zelfs wel bij het personage passen. En woorden als 'shit' enzo hoeven ook niet, volgens mij is jouw personage helemaal niet zo - zo komt ze tenminste op me over ;)

Geen afbeelding
Appel

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 december 2007 - 10:05
Sabarinde, ik kan ook niet alleen van die korte zinnen schrijven. Dan wordt het voor mij te staccato. Ik kan wat marriejeanne doet denk ik ook met langere zinnen bereiken. Voor mijn gevoel zijn de zinnen buiten die van de overloop geen probleem, die zin is lang en onbegrijpelijk geworden omdat ik er te veel informatie in wilde stoppen. Nee Aart, ze is geen type dat te pas en te onpas met zulke woorden smijt. Daarvoor moet je bij haar vriendin zijn. ;-) Het is fijn dat je hieraan al merkt hoe ze is, ik vind het ongelooflijk moeilijk om een geloofwaardig personage neer te zetten. En nu haal jij uit dit piepkleine stukje al wie ze is! :D Ik bedoelde met die zin meer te zeggen dat het voor haar voelt alsof ze een dame is. Ze kan zichzelf uiteraard niet zien (dát zou nog eens een uitkomst zijn). Het doet me goed te lezen dat je er wel een persoonlijke noot in hoort. Het mag van mij op bepaalde punten alleen wel wat losser en directer, zoals marriejeanne doet maar dan passend bij dit personage.

Geen afbeelding
Ceridwen

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 december 2007 - 11:05
Ik sluit me bij Aart aan. Je zet haar heus goed neer, ik mis niets. Niet iedereen is hetzelfde, dat geldt ook voor ik-personen. Ik zie eerlijk gezegd niet wat er aan schort. Ze praat toch ook tegen de lezer, ze vertelt ons een verhaal, zoals zij het beleefde. Ik leer al veel over haar. Ze heeft een kast vol schoenen die niet bij haar passen (Ze wil dus graag een dame op hakken zijn, net als haar vriendinnen, maar het past niet bij haar). Ze oefent op de overloop, ze heeft dus een slechte ervaring gehad en wil dat niet nogeens meemaken. Ik vermoed ook hoog bezoek, beneden in de kamer, een nieuwe vriend misschien, waar ze indruk op wil maken. En het gaat goed, ze loopt als een dame van de trap af. Zelfs van de trap af, dus daar is ze eerder al eens van afgevallen. En dat zat haar dwars, want ze denkt dat haar vriendin nooit valt. Dit stukje is te klein voor losser en directer, maar er zullen gerust momenten zijn waarop dat wel kan en wedden dat het dan als vanzelf uit je pen vloeit? O, en geen zorg, of je zwalkt of niet op hoge hakken, dat merkt je onmiddelijk!

Geen afbeelding
Appel

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 december 2007 - 11:15
Wow Ceridwen, het is inderdaad haar nieuwe vriend die beneden wacht! :D :D :D Je hebt trouwens gelijk, ik heb maar één paar hakken waarop ik zwalk en dat gebeurt ook altijd. Zij heeft dat echter met iets meer paren. ;)

Geen afbeelding
Zjors

Lid sinds

19 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 december 2007 - 14:21
Wat mij stoort is 'vol zelfvertrouwen'. Je showt het al in de volgende zin en dus is het overbodig. Bovendien is dat iets wat iemand niet over zichzelf denkt/beschrijft. Het hoort hier dus niet thuis. De lezer moet concluderen: die is vol zelfvertrouwen.

Geen afbeelding
Trenke

Lid sinds

17 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 december 2007 - 16:14
Het deel van de overloop klopt inderdaad niet, en zjors heeft gelijk over het 'vol zelfvertrouwen'. Zelf zou ik 'een dame' niet herhalen, dat vind ik wat remmend. Verder vind ik het prima. marriejeanes herschrijving staat mij persoonlijk meer aan, maar dat is een kwestie van smaak. Zoveel schrijvers, zoveel lezers. Er is (naast de overloop en het zelfvertrouwen) niets 'mis' met jouw stuk.

Geen afbeelding
Appel

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 december 2007 - 18:53
Dat is een goeie, Zjors. Dankjewel. Op die manier moet ik straks als ik het klaar heb mijn hele manuscript doorlezen. Mooi toch dat met zo'n piepklein stukje ik dankzij jullie al zo veel over mijn schrijffouten kan leren. :)