Schrijfsnelheid

.

Ik heb een keertje op 1 avond een heel verhaal bedacht en herschreven. 1 a4'tje vol, lettergrootte 10. Zo gaat het meestal bij mij als ik eenmaal een kortverhaal-idee heb en genoeg inspiratie :)

Ja bij mij ook... ik heb een keer een verhaal van bijna 3000 woorden in 2 uur geschreven (en bedacht) gaat makkelijk als je genoeg inspiratie hebt... maar soms als het wat minder gaat doe ik er wel langer over

Sommige hits zijn geschreven in 5 minuten op de metro, andere doen er drie weken over. Alles is zo afhankelijk. Ik denk dat ik er in totaal een heel leven over doe om iets te schrijven wat ik naar behoren vind.

Meestal heb ik op een dag heel veel inspiratie, en schrijf ik a4'tjes vol, maar na een paar dagen is die weg en doe ik er weken over om het verhaal af te maken.

Het schrijven zelf kost me niet veel tijd, ik typ snel als ik eenmaal een idee in mijn hoofd heb dat eruit wil. Maar het tot rijping komen van een idee kost soms heel veel tijd, weken tot maanden. Misschien is dat wel de reden dat ik nooit aan schrijfwedstrijden meedoe, tegen de tijd dat ik een idee heb, is de inzendtermijn voorbij.

Ja, dat laatste herken ik, Raisa. Ideeën kunnen soms heel vlug opkomen, een eerste outline ook. Maar dan het schrijven en vooral het afmaken... alsof het leven uit het idee is weggevloeid en dan blijf ik maar worstelen om mijn plot echt rond te maken. Als het dan eenmaal staat, dan lukt het herschrijven ook wel weer prima. Toch een beetje gek hoor, die ups en downs. Misschien heeft het te maken met een zwakke plek in mijn schrijverschap en heb ik gewoon nog wat technische kennis over plotopbouw nodig.

De ene keer gaat het heel snel. Een paar a4-tjes op een dag. Zelfs een paar korte verhalen op één dag. Soms heb ik geen inspiratie en schrijf ik zo een paar weken (bijna) niets. Tenminste niet aan mijn boek. Wat korte gedichtjes en elfjes komen vrij vaak zo ineens in mijn hoofd op en dan moet ik ze ook opschrijven, want de volgende dag ben ik ze vaak vergeten. Dit heb ik regelmatig net voor dat ik ga slapen, herkennen jullie dit?

Ja, dat is heel herkenbaar. Tip: blocnote op je nachtkastje en jezelf aanleren in het donker te schrijven. :) Het schijnt dat je hersens vlak voor het slapengaan een soort fase in gaan waardoor het creatieve deel van je brein actief wordt, en het deel dat met dagelijkse beslommeringen belast is, dan juist eindelijk eens tot rust komt. Ik las laatst ergens over een Amerikaanse singer/songwriter (kan even niet op haar naam komen, best een bekende meid) dat zij dat ook altijd heeft vlak voor het slapen.

Bij mij is het ook heel wisselend, afhankelijk van het verhaal en de deadline. Maar ik schrijf nooit een paar bladzijdes op een dag, dat haal ik niet. Als ik goed in een verhaal zit, werk ik er wel iedere avond aan. Dan moet ik van mezelf iedere avond een halve bladzijde schrijven, bijvoorbeeld. Gewoon doorschrijven, ongeacht of ik zin heb of niet. Maar dan moet ik dus wel een deadline hebben - meestal een wedstrijd. Of ik werk aan een verhaal dat ik naar een tijdschrift wil sturen. Totaal geen zelfdiscipline!! ;) En Eufdrie, ik heb inderdaad ook een blocnote naast mijn bed, en een pen en papier in al mijn tassen. Voor ideeen die ik snel wil noteren. Maar nooit in het donker :) Bij mij komen ideeen vaak onder de douche...daarna snel naar de computer of notitieblok om het op te schrijven. Nonne: ook ik heb vaak een idee, zit ik achter de computer, komt het er gewoon niet meer uit. Het enige dat ik dan kan doen: doorschrijven, doorbijten, volhouden en persen persen: en voila, uiteindelijk (na dagen, of weken, of maanden) is het verhaal af. Ik zie dat niet als een zwakke plek in mijn schrijverschap, maar als mijn manier van schrijven.

Bij mij komen ideeen vaak onder de douche...

Dan moet je gewoon een papiertje en pen vlakbij de douche leggen. Even snel je hoofd en handen afdrogen en je kan het opschrijven en verder denken! Doe ik ook en is heel handig als je denkt dat je het snel vergeet.

Dit heb ik regelmatig net voor dat ik ga slapen, herkennen jullie dit?

Ja, heel erg. Vlak voor ik slaap krijg ik wel eens hele goeie ideeën... maar soms ben ik te moe om ze op te schrijven. Grrr, kan ik later weer gaan bedenken waarom dat personage nou ook alweer in mn verhaal is gekropen :?

Ik schrijf ze eigenlijk altijd wel op, maar dan ben ik daarna vaak weer zo wakker dat ik niet kan slapen. Dat werkt net als een stoot adrenaline, je raakt in een soort "schrijfroes". Ik kan dan ook pas weer slapen als ik alles duidelijk op papier heb. Zodat ik zeker weet dat ik er mee verder kan.

Dat is wel handig, Eef. Zo raak je niks kwijt van wat je bedenkt!

Nonne, Troost het als ik zeg dat ik niet meer dan twee gedichten (-24 regels) kan schrijven per maand?

Ja, het is fijn om even te horen dat het normaal is. Bedankt allemaal. Ik ben niet iemand die zo maar een flink eind schrijft en dat is soms erg lastig. Vooral als de kinderen veel storen, dan stop ik er soms maar mee omdat ik niet "in" het verhaal kom. Maar een beetje oefening in uithoudingsvermogen (volhoudingsvermogen??) is misschien toch ook niet weg. Vooral omdat ik mezelf vaak vastschrijf in de laatste alinea (ondanks dat ik al een goed idee had van waar het verhaal naartoe moet).

Bij mij wisselt het. Het verhaal dat ik inzond voor de tweeemaandelijkse wedstrijd van Woordenstroom bedacht ik ineens midden in de nacht. Ik kon er niet meer van slapen, ben opgestaan en heb het getypt in ongeveer een uur. Ik geloof dat ik later nog een half uur tot een uur aan het herschrijven ben geweest. Nu 'moet' ik elke twee maanden een kort verhaal schrijven, en dat is veel moeilijker omdat je inspiratie niet kunt dwingen. Omdat ik wel wat in wil leveren moet ik dus een thema verzinnen en een verhaal, maar ik wil er graag ook nog iets boeiends van maken. Dat duurt wel een poos. Eerst lang nadenken, twee uren schrijven, verder nadenken en hopen dat ik goede dingen erbij kan verzinnen, enzovoort. Duurt dan toch gauw een paar weken en dan is het verhaal minder goed dan die van de nachtelijke inspiratie... Bij het kinderboek ben ik ook begonnen met mezelf te dwingen om elke dag een pagina te schrijven. Gaat de ene keer wat sneller dan de andere keer, maar daar zit ik gauw een uur aan. Helaas nu even stop vanwege gebrek aan info.

In mijn hoofd zitten veel verhaallijnen, het lukt me alleen niet goed op papier te zetten. Ik heb er de tijd niet voor. Mijn kinderen vragen echt veel aandacht op dit moment. Ik heb het helaas niet voor het zeggen wanneer ik kan schrijven. Maar ik echt de tijd er voor neem, dan typ ik vrij snel.

De grootste schrijvers (en componisten) beweren maar heel weinig per dag te schrijven, omdat ze weten hoe ze alles willen opmaken of daar aandachtig naar willen kijken. Ikzelf kan heel veel schrijven, goed of slecht. Ik kijk (dan ook) niet heel erg naar alineaindeling enzo. Maar ik vind het een fijn gevoel om veel in één keer te kunnen schrijven.

Ja, en erg frustrerend als er niets komt. Ik heb dagen dat ik ga zitten en er na een uur al een bladzijde vol staat, maar ook dagen dat ik urenlang achter de computer zit, en 's avonds vijf nieuwe regels zie staan, die ik de volgende dag weer verwijder omdat het toch niet is wat ik wilde. Ideeën bedenken kan ik er niet bij optellen, want ik ga niet ergens zitten nadenken. Ik ga iets anders doen, en dan komt er vanzelf meestal wel iets in me op.

Bij mij komen de ideeën altijd op de meest ongelegen momenten. Dus dat blocknote idee van Eufdrie is een hele goede. Vooral 's avonds als ik niet slapen kan, komen er allerlei interessante verhalen naar boven borrelen. Maar ook als ik bijvoorbeeld in de trein zit, of op straat loop, in een winkel sta etc.

Wat ik frappant vind is dat ik mijn mooiste verhaal (vind ik toch) in minder dan twee uur schreef. En dat telde 1200 woorden. Zomaar, vlotjes uit de vingers vloeiden de woorden. En ik begon dan nog zonder enig idee voor verhaal. Gewoon beginnen schrijven. Terwijl de meeste van mijn verhalen uit ideëen komen waar ik dan moet aan boetseren om die soepel te maken.

De grootste schrijvers (en componisten) beweren maar heel weinig per dag te schrijven, omdat ze weten hoe ze alles willen opmaken of daar aandachtig naar willen kijken.

Dat heb ik ook wel eens gehoord, en op zich zit daar volgens mij wel wat in. Weinig schrijven volumegewijs, bedoel ik, niet qua tijdsbesteding. Ik herlas laatst De verborgen Geschiedenis van Donna Tartt. Ze heeft volgens eigen zeggen tien jaar over dat boek gedaan. Dat is gruwelijk lang, maar je leest het er wel aan af: het is een waar meesterwerk. Moeilijk voor te stellen dat ze dat boek schreef in haar twintigers.

Cheops! Je bent er weer!

Ja,...euch Mag ik er terug bij? :o

Tuurlijk! Welkom terug, Cheops! Fijn dat de hooggeëerde farao er weer is! :D

:) Aha Tis Aart! Ik zie dat je een andere naam hebt. Hoe gaat het hier met jullie?

Met het forum gaat het goed, laatste tijd wat minder druk dan het een tijdje was. Maar genoeg onderwerpen over als je een uurtje per dag hebt om alles bij te lezen :P Op ZZ heet ik nu trouwens ook Waus :D

als ik de geest heb is een kort verhaal binnen een uurtje af (voorbeeld is "Nika" dat onder proeflezen staat). dan heb ik een begin zin, ga achter de pc zitten, begin te tikken en een uurtje later staat het erop en kijk ik er (in principe) nooit meer naar om en krijgt niemand het ooit te lezen. Maar heb ook keren dat ik begin en na 3 regels weet ik het niet meer en dan sla ik het op en kijk er ook nooit meer naar om.

En heb je nooit het geveol iets terug te willen lezen? Er verder aan te willen gaan?

En heb je nooit het geveol iets terug te willen lezen? Er verder aan te willen gaan?

eigenlijk niet, alles wat ik teruglees vind ik bijster slecht. Ik heb een paar keer anderen een verhaal laten lezen, die vonden het goed. Toen ben ik het gaan teruglezen omdat ik me eigenlijk niet kon herinneren wat ik had geschreven en dacht OMFG wat een onwijs slecht verhaal!!! dus ik denk niet dat teruglezen een geschikt idee is voor mij ;-)