Wanneer benoem je een naam of persoonlijk voornaamwoord
Hallo,
Misschien een beetje een gekke vraag.
Ik ben mijn verhaal aan het nalezen en merk dat ik, in de scenes met man en vrouw, niet de namen
gebruik maar voornamelijk ik (pov) en hij afgewisseld met zijn.
Dus:
Hij doet dit. Zegt hij. Fronsend kijkt hij. Zijn blik dit. Zijn lichaam dat. Ect.
Is hier eigenlijk een taalregel voor? Leest dat vervelend of is het wenselijk om 'hij en zijn' en de naam af te wisselen? en wanneer doe je dit?
Dus:
Piet doet dit. Piet loopt. Piet wil. Ect
You got the picture.
Mocht het nog uitmaken, het gaat om een Feelgood romantisch verhaal.
Ik ben benieuwd of en hoe jullie dit doen. :D
Nee, hier is geen regel voor…
Lid sinds
14 jaarRol
Nee, hier is geen regel voor. Het is zeker verstandig om vaker voornaamwoorden te gebruiken dan werkelijke namen, omdat de repetitie van namen snel vervelend kan gaan voelen. De beste tip is misschien: vertrouw je taalgevoel. Denk er niet tien keer meer over na dan dat je in spreektaal zou doen, als je iemand een verhaal vertelt. Als je toch vermoed dat het niet lekker loopt, kun je altijd een stuk op proeflezen zetten hier op het forum, dan kunnen anderen er een keer naar kijken. Een valkuil die namelijk wél bestaat, is dat je zinnen heel vaak in zo'n vorm schrijft dat het onderwerp altijd een van je personages is - wat helemaal niet hoeft, je kunt op vele manieren schrijven over (de ervaringen van) je personages zonder hen steeds het gramaticaal onderwerp te maken. Variatie in je zinnen zal maken dat je minder hij, zij en ik hoeft te gebruiken, en is generally een teken van goede schrijfstijl. (Hij hoorde de deur dicht vallen, versus: de deur viel met een klap dicht.)
Succes!
Nee, hier is geen regel…
Lid sinds
9 maandenRol
Nee, hier is geen regel voor. Het is zeker verstandig om vaker voornaamwoorden te gebruiken dan werkelijke namen, omdat de repetitie van namen snel vervelend kan gaan voelen. De beste tip is misschien: vertrouw je taalgevoel. Denk er niet tien keer meer over na dan dat je in spreektaal zou doen, als je iemand een verhaal vertelt. Als je toch vermoed dat het niet lekker loopt, kun je altijd een stuk op proeflezen zetten hier op het forum, dan kunnen anderen er een keer naar kijken. Een valkuil die namelijk wél bestaat, is dat je zinnen heel vaak in zo'n vorm schrijft dat het onderwerp altijd een van je personages is - wat helemaal niet hoeft, je kunt op vele manieren schrijven over (de ervaringen van) je personages zonder hen steeds het gramaticaal onderwerp te maken. Variatie in je zinnen zal maken dat je minder hij, zij en ik hoeft te gebruiken, en is generally een teken van goede schrijfstijl. (Hij hoorde de deur dicht vallen, versus: de deur viel met een klap dicht.)
Succes!
Super bedankt! hier kan ik zeker wat mee! :D