Show don't tell
Show don't tell; een belangrijke regel binnen storytelling, maar in hoeverre trek je deze regel door? Ik ben momenteel mijn manuscript aan het nalezen en stoot op enkele twijfelgevallen. Heb ik hier nu teveel "tell" gedaan en te weinig "show", of is de regel in deze gevallen niet echt van toepassing?
Zo eindig ik een hoofdstuk met een personage (Max) die het antwoord op iemands vraag weet. Het hoofdstuk daarna beschrijf ik (ongeveer een pagina lang) hoe Max in het bezit is geraakt van een cd (waar dus dat antwoord op staat). Deze cd is in een eerder hoofdstuk al eens aan bod gekomen, maar aangezien het atypisch is dat Max hiervan in het bezit is, lijkt het mij noodzakelijk dit even te beschrijven.
Alleen wil ik er niet te lang bij stil staan, waardoor ik dus het gevoel heb dat ik het te passief toon:
- De vader van Max had de cd meegenomen naar zijn deeltijdse werk, waar hij die in het archief moest klasseren. Alleen was hij deze vergeten uit zijn rugzak te halen en er terug mee naar huis gegaan. Thuis ontdekte hij de fout. Hij besloot de cd op zijn bureau te leggen, in afwachting van de komst van een collega. Die collage zou de dag daarop naar het werk gaan en de cd kunnen archiveren. Alleen kreeg die collega een zenuwinzinking toen die bij de vader van Max op de bank zat, waardoor de cd werd vergeten.
Dit voorbeeld is een soortgelijk voorbeeld, maar niet de precieze verhaallijn. ;) Dit is maar even om aan te tonen dat het om een dergelijke "string of events" gaat (niet exact deze dus). Alleen is het niet interessant genoeg om lang bij stil te staan. Enige dialogen tijdens de zenuwinzinking van de collega, of de mogelijke frustratie van de vader toen hij merkte dat hij de cd was vergeten, lijken mij allemaal overbodig. Maar door die afwezigheid, voelt het stukje vrij passief en beschrijvend aan.
Kunnen dergelijke beschrijvende stukjes? Of zal de uitgever hier een dikke rode streep doortrekken met de opmerking "show don't tell" naast?
Dag hitch. Als ik de…
Lid sinds
11 jaar 11 maandenRol
Dag hitch. Als ik de uitgever was kreeg je die rode streep. Voor de goede orde: naar mijn mening is Show Don't Tell (overigens uit de filmwereld afkomstig) een goede strategie, maar geen wet. Dat gezegd hebbend is jouw stukje tekst overduidelijk uitsluitend bedoeld om te verklaren hoe die cd bij Max is terechtgekomen. Dat valt op en verstoort de leeservaring. Je gebruikt ook signaalwoordjes die de verstoring nog versterken.
"Alleen was hij vergeten ..."
"Alleen kreeg die collega ...''
Waarom die details over dat deeltijdwerk en in het archief klasseren (wat is dat trouwens - mogelijk Vlaams?)? En dan voer je ook nog een zenuwinzinking opvoeren waarover je verder niet uitweidt ... Een zenuwinzinking is nogal een gebeurtenis, die kun je niet zo achteloos laten vallen, naar mijn mening.
Hoe dan wel? Aangezien die cd al eerder aan bod is gekomen, zoals je schrijft, zou het toch niet moeilijk moeten zijn om Max de cd te laten vinden, achtergelaten op het bureau van zijn vader. "Blijkbaar had zijn vader de cd toch niet meegenomen naar zijn werk."
Waarom heb je dit…
Lid sinds
14 jaar 1 maandRol
Waarom heb je dit allemaal verzonnen? Ik kan me niet voorstellen dat één van de details van dit handelingenverloop (string of events) belangrijk voor je plot is. Een zenuwinzinking van de collega van de vader van je hoofdpersoon? Nee, kom nou.
Ik heb een sterk gevoel dat als je hier gewoon een eenvoudigere verklaring verzint, je er ook niet zo veel woorden aan vuil hoeft te maken.
Daarnaast... Je zegt dat dit stuk moet uitleggen 'hoe Max in het bezit is geraakt van de cd', maar... Je fragment legt niet uit hoe Max aan de cd is gekomen. Max komt niet in het stuk voor...
Sorry als mijn antwoord warrig is, maar je vraag komt ook een beetje warrig over.
Is het belangrijk dat we…
Lid sinds
2 jaar 5 maandenRol
Is het belangrijk dat we weten hoe de cd in Max' bezit is gekomen? Komt het verderop bijv. nog voor dat de vader zoekt naar de cd? Of horen we nog meer over de collega met de zenuwinzinking?
Nee? Dan kun je het hele stuk samenvatten in één regel.
Is het wel belangrijk dan zou je het interessanter kunnen maken door Max erover na te laten denken (afhankelijk vanuit welk pov je schrijft), het hem te laten vertellen of gebruik te maken van een flashback waarin je de situatie dus letterlijk beschrijft.
Je vraag lijkt meer te gaan…
Lid sinds
15 jaar 4 maandenRol
Je vraag lijkt meer te gaan over een structuurprobleem dan over show, don't tell:
wanneer - op welk moment van het verhaal - vermeld je het heen-en-weer gaan van de cd en het feit dat hij vergeten wordt door een bepaald personage?
Hoe belangrijk is de cd voor het geheel? En dat personage?
Hoe belangrijker, des te meer aandacht je hem/hen geven moet.
Show, don't tell heeft meer te maken met stijl: daarmee laat je zien hoe iemand zich voelt, gedraagt, hoe hij/zij beweegt, spreekt, hoe de omgeving eruitziet et cetera. Bij show, don't tell laat je die gegevens zien in plaats van ze te beschrijven.
Wat jij wilt, is een stukje uit het verhaal beschrijven - en je weet niet precies hoe je dat het best kunt doen. Je vraag gaat niet over de stijl waarin je dat doet.