Lessen uit verhalen
Beste mensen,
Wat ik u wil vertellen is dat ik op dit moment een boek voor volwassenen met een fantasierijk coming-of-age verhaal aan het schrijven ben, maar ik twijfel erover. Ik had namelijk ooit begrepen dat boeken voor kinderen veel wijzere lessen aan mensen leert leren dan boeken voor volwassenen. Boeken voor volwassenen zouden zich bijvoorbeeld eerder druk maken om zaken zoals dat iemand wilt dat zijn favoriete sportclub bijvoorbeeld wint, terwijl boeken voor kinderen iver dingen zoals wat is de natuur van een mens gaat. Ik wil niet dat mijn boek voor volwassenen met niet serieuze boodschappen aan komt zetten. Wat nu?
Ik snap je vraag niet…
Lid sinds
3 jaar 9 maandenRol
Ik snap je vraag niet helemaal. Bedoel je dat je bang bent dat je boodschap niet serieus wordt genomen omdat het een boek voor volwassenen is? Dat kinderboeken meer diepgang zouden hebben dan boeken voor volwassenen is ook maar een mening; de meeste romans die ik lees, spelen in meer of mindere mate met thematiek en lessen die de personages moeten leren (en waar de lezer ook wat van kan opsteken). Het ligt erg aan het genre dat je leest; feelgoodromans hebben allicht minder diepe lagen dan literaire romans, maar ik kan me geen genres bedenken waar levenslessen helemaal uitgesloten zijn als onderdeel van het verhaal.
Het lijkt me eerder andersom, dat boeken voor kinderen en tieners voor een groot deel gericht zijn op een flitsend avontuur en maar voor een klein deel gaan over de aard van de mens en dat soort zware kost. Dat is immers ook de reden dat middelbareschooldocenten soms streng zijn als het gaat om young-adultboeken op de leeslijst; de jeugd dient volwassen boeken met diepgang te lezen, vinden die docenten. Hoewel in kinderboeken over twaalfjarige spionnen/avonturiers/magiërs uiteraard ook thema's als vertrouwen en vriendschap voorkomen.