Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Vertelwijze versus dialoog

Inmiddels ben ik 8000 woorden verder in mijn boek. Nu zegt mijn proeflezeres, onder andere, dat het veel teveel een vertelwijze is en ik meer gebruik moet maken van de dialoog. Ik heb het forumonderwerp gevolgd over of een dialoog wel of niet noodzakelijk is. Zelf ben ik van mening dat het wel noodzakelijk is. Daarentegen vind ik het lezen van een opeenvolging van dialogen zeer vermoeiend. Vooral al die leestekens dansen dan voor mijn ogen. Ik merk bij mezelf dat ik dan afhaak. Nu weet ik niet goed hoe ik het aan moet pakken. Daarbij heb ik bij een dialoog sterk het gevoel dat het heel erg bedacht is. Een manier om het verhaal/de tekst op te leuken, alsof je verder af gaat van het verhaal zelf. Begrijpt iemand wat ik bedoel? Kan iemand mij op weg helpen hiermee? Hope so.....

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb het het zelfde probleem. Ik probeer indirect dialogen in te bouwen, doordat mijn hoofdpersonage erover verteld. Daarbuiten heb ik een aantal flasbacks in de vorm van een monoloog... Maar om het realistisch te houden met die dialogen is het belangrijk om het taalgebruik geloofwaardig te houden. Laat een tweejarige geen zinnen maken moeilijke woorden, of met drie deelzinnen. Of laat een puber wat 'coole' taal gebruiken. Je kan ook afwisselen tussen dialogen en vertelsels via een hoofdpersonage of een verteller die buiten het verhaal staat. Dan vermijd je die opvolging van dialogen.

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik merk dat ik pas goed in mijn verhalen kom als ik de hoofdpersonen hoor praten. Ik kan niet precies uitleggen hoe het werkt, maar mijn verhalen kunnen 'plat' en zonder diepgang lijken als ik alleen maar vertel wat er gebeurt. Dan hoor ik de personen iets zeggen, schrijf dat op en mijn verhaal lijkt meer te sprankelen. Herkenbaar? Heb je hier iets aan? Overigens ken ik wel het probleem van dansende leestekens. Als ik elke gesproken zin op een nieuwe regel zet en daardoor veel wit krijg, vind ik het geheel rustiger worden. Maar een stuk tekst en op dezelfde regel een stuk dialoog werkt niet voor mij.

Lid sinds

17 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Geven ze ook duidelijk aan waarom het moet? Anders heb je er nog niets aan. Als dit voor jou werkt, als je denkt dat het bij het verhaal past en het zegt wat je wil zeggen, moet je het zo laten. Maar dialoog is wel een goede manier om je personages een eigen stem te geven.

Lid sinds

16 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als ik mag inhaken op MichaM: men zegt wel eens dat je het boek moet schrijven dat je zelf wilt lezen. Als jij dus een boek zonder dialoog leuk vindt, kun je in eerste instantie alle dialogen weg laten. Maar een dialoog werkt wel mee aan het niveau van je boek: uit een dialoog blijkt hoe je personages praten en wie ze zijn. Dus misschien kun je wel stellen: schrijf wel dialogen, maar ga je zelf niet te veel dwarszitten.

Lid sinds

16 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja ik vind dialogen ook nodig. Ieder personage heeft zijn eigen manier van praten en dat brengt ze tot leven. Ik heb er nooit eerder over nagedacht eigenlijk totdat het hier ter sprake kwam. Ik vind het zelf dus wel prettig lezen. Het geeft me meer het gevoel de personages echt te leren kennen.