NOu, daar heb ik onlangs een bijzonder grappig verhaal over geschreven in mijn boek, juist omdat ik het zelfde dacht, ik zal een klein stukje knippen en plakken... Die koffie had ik niet moeten nemen, zo op mijn nuchtere maag. Darmkrampen. In boeken of films hoeft de heldin van het verhaal nooit eens naar de wc. Superarcheologe Lara Croft die tijdens een onnavolgbare zoektocht naar de Doos van Pandora met een charmant gebaar die weerbarstige lok uit haar gezicht slingert en koeltjes de weg naar het toilet vraagt. ‘Can I use your Loo, please?’ Om zich vervolgens zorgen te maken of alle aambeien zich na afloop weer probleemloos terug zullen trekken. Hooguit gebruikt ze het kleine wc-raampje om te ontsnappen. Ook nooit gezien: Linda de Mol in de live uitzending van Traumhochzeit, zweetdruppels op de bovenlip vlak voor het Ja-woord wordt uitgesproken. Met maar één woord in gedachten: ‘Gedärmekrämpfe’, terwijl voor haar twee mensen staan die het moment van hun leven gaan meemaken. De volgende wee zuchten we samen. Door de neus in en daarna in drie pufjes uit, concentratie. Janet knijpt mij, ik knijp haar. De wee zakt, de kramp ook. Het is maar voor eventjes, ik ken mijn darmen. Ik verexcuseer me mompelend. ‘Je gaat toch niet weg hé?’ Ik geef haar knijpende handen over aan Roel. ‘Ben zo terug, echt waar.’

Maakt me wel nieuwsgierig hoe je dat dan gaat doen. Met andere woorden: hoe beschrijf je zijn meer dan vijftien minuten durende 'grote boodschap', zonder dat het saai wordt (lijkt mij echt moeilijk).

Misschien kan hij tegeltjes tellen...

Of je omshcrijft hoe hij rood aanloopt, een gebedje doet en vanbinnen juicht als het over is. Zo voeg je meteen wat humor toe. Je komt het trouwens zo weinig tegen omdat het meestal niet relevant is. Eigenlijk wel jammer, je kunt er zoveel leuks mee doen.

De verjaarskalender wordt gelezen...

Je moet er wat mee doen, als je het gebruikt. De reactie van Folen geeft me al inspiratie! Een moeizaam WC-bezoek kun je met humor uitwerken tot een zeer amusante gebeurtenis. Bij een WC-bezoek stappen we tijdelijk even uit het leven vind ik. Het kleinste kamertje is een ruimte waarin de wereld even niet lijkt te bestaan. We zijn, als we de deur eenmaal achter ons hebben gesloten, altijd primair met onze behoefte bezig. Pas bij het voltooien van de missie dringt de werkelijkheid weer tot ons door. We denken weer aan de afspraak die ons wacht, en herinneren ons weer waar we aan bezig waren toen we voelden dat het tijd was het kleine kamertje op te zoeken. Natuurlijk komen WC's op zich weinig voor in Hollywood omdat situaties met de WC-deur open gefilmd zouden moeten worden. De praktische omstandigheid dat een WC zo'n kleine, afgezonderde ruimte is, maakt de locatie onaantrekkelijk om er te filmen. Afgezien van het feit dat het bepaald geen flatteus gezicht is, om het blonde model dat zojuist in een bar haar geheime opdracht heeft vervuld, vervolgens met een rood aanlopend gezicht haar bruine monster te zien lozen in een kale WC-pot.

Die bruine monsters kun je vervolgens allerlei namen geven. Denk aan de bruinvis, die zwemt ook in het water... En nu qwe dan toch op dit onderwerp zijn aanbeland, daalt meteen het niveau. Ook dubbelzinnig. Wat ik bedoel is, je kunt vanuit een ander perspectief ook over dit onderwerp schrijven en netjes houden (weer dubbelzinnig) dat staat voorop.

Ja dat valt me ook op! Nooit eens naar de WC. Ik ben zelf ook bezig met een verhaal, maar doe het zelf ook nooit. Zal het er in verwerken Assepas. Ik zit een boek te lezen van Carry Slee maar tot nu toe is het nog niet gebeurd. Groetjes, Frederique.

Lees een boek op de WC of een Dagboek of een gids waneer er wat op TV is. Euh, ik kan wel nog wat er bij verzinnen. Lees een gebruiks aan weizing hoe je de verpakking van het WC-Papier open maakt. Zo als majanne als zei: Tegeltjes tellen. Wat kan je veel op de WC doen zeg. ;) Oja, bellen of smsen of gewoon nadenken over de dag. Op de muren schijven. (Dat doen ze veel op school bijvoorbeeld.) Succes.

Ja haha. :D Daar moet je echt om lachen als je een boek leest. ;)

Een boek schijven over wat je allemaal op de WC doet dat zou mischien ook wat worden toch? Alleen die beschijving van: "hij wordt enige tijd in huis gemist: 'waar was je nou?' Hij zegt 'ik was even kalibreren' zij weet niet wat dat is. Pas wanneer ze de hal inloopt waar het toilet zich bevindt, ruikt ze wat hij daarmee bedoelt. Deze belevenis vertelt ze aan een vriend, die enkele dagen later een ingelijste vacature meeneemt: 'kalibratiemedewerker gezocht m/v'" Blijft toch mooi!

Geinspireerd door een vraag van MichaM over hoe je duidelijke eigenschappen van een personage overbrengt, ben ik me gaan realiseren dat toiletbezoek niet, of nauwelijks, voorkomt in boeken en films. Een van mijn hoofdpersonen (gebaseerd op een bestaand persoon) maakt er de gewoonte van om ruim een kwartier over de 'grote boodschap' te doen. Dat speelt beslist een belangrijke rol in enkele situaties die ik wil beschrijven. Omdat ik er bijna nooit iets over lees (en in Hollywood doet men nauwelijks meer met een toiletpot dan drugs verstoppen of braken na een avondje stappen) vroeg ik me af of het misschien 'not done' is. Wat vinden jullie? Dries: ik hoop dat ik het juist geplaatst heb, ik heb er lang over nagedacht...

Alleen als het nut heeft. Na de eerste keer anale seks, bijvoorbeeld. Dan is het best even schrikken als je er niet op verdacht bent ;) Of plassen in een vreemd huis. Of de plee in een homokroeg. Maar niet zomaar omdat het IRL ook steeds gebeurt.

Schijf er een boek over en dan dat hij 24 uur opgesloten zit in een wc hokje. :P Nouja, ik had even een idee!

Natuurlijk komen WC's op zich weinig voor in Hollywood omdat situaties met de WC-deur open gefilmd zouden moeten worden. De praktische omstandigheid dat een WC zo'n kleine, afgezonderde ruimte is, maakt de locatie onaantrekkelijk om er te filmen.

Mis. In Amerika zijn losse WC's (half bath) heel ongewoon. Eigenlijk komen ze alleen in nieuwbouwhuizen voor. In Amerika hebben ze badkamers. Dus met een wastafel en een douchecabine (3/4 bath) of een badkuip (full bath).

In mijn boek ('Loslaten in liefde' oftewel: 'Vaarwel, Narcissus' ;) ) komt de wc ook voor: het is de enige plek in huis waar de hoofdpersoon kan huilen.

Hoe vaak dat kan terugkomen? Ik ben geloof ik niet degene die daar antwoord op kan geven. Ik ben namelijk zelf te bang om dingen te vaak te benoemen waardoor de lezer zich onderschat gaat voelen. Ik zou zeggen, alleen als het echt met de huidige situatie te maken heeft, en de grappen iets vaker om aan te geven wat voor invloed dat geplaag op je personage heeft (if any). Als ie na twee grappen al begint te zeuren, snapt de lezer het niet, die moet eerst de irritatie zelf voelen. Maar dit heeft toch niet per se met toiletbezoek te maken? Gewoon met algemeen schrijven: dosering.

Een van mijn pleescenes:

Eerst plassen. Dan aankleden. En dan maken dat hij wegkwam. "Waar is de badkamer?" "De deur met groot WC erop." Ze lag hem op haar gemak aan te kijken. Hij kon zich niet herinneren dat hij zich ooit zo ongemakkelijk had gevoeld na het wakkerworden in een vreemd bed, en het was echt de eerste keer niet. Er had ook nooit een meisje naast hem gelegen, maar toch. Misschien scheelde het dat ze geen seks hadden gehad. "Dan ga ik maar even," zei hij onhandig en hij kon haar blik op zijn achterwerk voelen branden terwijl hij de kamer uitliep. De deur van de badkamer stond open en er stond iemand onder de douche te zingen. Hij aarzelde, maar hij moest echt nodig en het leek er niet op of de persoon in kwestie veel last had van schaamte, dus hij stapte naar binnen, deed de bril omhoog en leegde zijn blaas in de niet al te schone toiletpot. "Niet doortrekken!" Het douchegordijn ratelde en een jongen van Arthurs leeftijd stak zijn natte hoofd naar buiten. "Dan wordt het water bloedheet."

;)

Hij gaat uiteindelijk naar een punkconcert. Of bedoelde je dat niet? ;)

Leuk topic! Ik heb de antwoorden met plezier gelezen. @Majanne, laat je het weten als je boek uitkomt? Volgens mij vind ik het wel leuk om te lezen. :thumbsup: @Jaike, och wat verdrietig. :( @Micha, voor mij is jouw pleescène prima. assepas, om je vraag te beantwoorden: ik vind het wel 'done'. Dan wel op de manier zoals hierboven al gezegd is. Een boek waarin alles wat de hoofdpersoon doet, inclusief de toiletgang, kan al gauw saai worden. Echter, heeft iets een specifieke functie en wordt het niet te vaak herhaald, dan is het prima. Jouw vlugge voorbeeldje is al leuk. In mijn kinderboekenmanuscript komt trouwens ook een wc-scène voor, hoewel ik het moment niet omschrijf, maar het meisje later laat zeggen dat ze in de bosjes geweest is. Dat heeft wel een functie in het verhaal. Later in het verhaal had ik ook een stukje dat de hoofdrolspeler op de wc zat en dat vond ik eerst wel functioneel, vanwege de plaats waar die wc was, maar ik heb het toch geschrapt omdat het weinig met het verhaal te maken had. Dat is dus ook een tip: bedenk steeds wat je wilt vertellen en of dat wat je schrijft bijdraagt aan die boodschap. Net als micha zegt geldt dat natuurlijk voor alles wat je schrijft.

Off-topic: Ik moet overigens zeggen dat ik de vraag wel grappig vind. Sommige boeken op mijn literatuurlijst bestonden uit alleen maar seks, dat is schijnbaar literair. Dan vind ik het altijd erg leuk om hier topics te zien of naar de WC gaan wel mag, en of schelden mag ed.

Natuurlijk komen WC's op zich weinig voor in Hollywood omdat situaties met de WC-deur open gefilmd zouden moeten worden. De praktische omstandigheid dat een WC zo'n kleine, afgezonderde ruimte is, maakt de locatie onaantrekkelijk om er te filmen.

Mis. In Amerika zijn losse WC's (half bath) heel ongewoon. Eigenlijk komen ze alleen in nieuwbouwhuizen voor. In Amerika hebben ze badkamers. Dus met een wastafel en een douchecabine (3/4 bath) of een badkuip (full bath).

In openbare gebouwen heb je wel degelijk WC's. En ik heb zat WC's gezien eigenlijk... Ik ben een paar keer in de VS geweest. In oude huizen zijn er kleine WC's. In moderne huizen met twee verdiepingen heb je twee WC's, in de badkamer en beneden. Net zoals hier. Er zijn niet zo heel veel verschillen. Wat wél duidelijk anders is, is dat in de VS je niet kunt zien wat je achterlaat... Je hoort direct een plons... :D

Oh ja, openbare gebouwen heb je ook nog :') Maar ik kom hier echt zelden kleine losse wc's tegen... En al helemaal niet zo klein als in Nederland. Er moet altijd minstens een compleet badkamermeubel inpassen :P

Ik ben aan´t denken over wc-bezoek in de literatuur. Een van de eerste keren dat het te zien was in een film, dat was in Eyes Wide Shut van Stanley Kubrick, waar Nicole Kidman op het toilet zit (en zelfs nog met wc-papier de handeling afmaakt). Overigens is daar niets onbetamelijks te zien, maar het viel wel op in het wc-vrije hollywood. Ik geloof dat Tom Cruise ook nog bij haar stond terwijl zij op het toilet zit.